Voor het eerst in m’n leven heb ik een taxi genomen. Het voelde heel erg verwend dat ik het “kleine” stukje naar de Greyhoundbus niet wilde lopen, maar ik wilde niet het risico lopen dat ik de laatste twee weken met erge rugpijn zou rondlopen. Ik voel namelijk nog steeds dat het allemaal niet lekker zit en ik zou zo’n 15 minuten met totaal zo’n 25kg bagage moeten lopen. Daarbij wist ik van de taxi van een week geleden dat het niet héél duur zou zijn. Dus betaalde ik $7 en werd ik keurig opgehaald en afgezet.
Toen ik in de bus zat hoorde ik dat er overstromingen waren en dat Greyhound niet noordelijker ging dan Townsville – waar ik naartoe moest. Een groot aantal wegen bleken hierdoor afgesloten. Direct bedacht ik me dat ik maandag gepland had om naar Mission Beach te gaan en ik wist natuurlijk niet hoe lang dit zou duren. Volgens de buschauffeur kon het binnen een dag weg zijn, maar dan moest het wel stoppen met regenen. Op het weerbericht op m’n telefoon zou het sowieso tot en met dinsdag regenen in het getroffen gebied en leek het me beter om de dagen die ik in Mission Beach had geboekt in Townsville te blijven. Mede omdat de YHA in Townsville een van de mooiste en beste in Australië schijnt te zijn en die in Mission Beach er op de foto’s meer uitzag als een krot. Wat zou ik daar twee hele dagen moeten doen? Maar helaas bleek het wisselen van m’n nachten een heel gedoe. Normaal gesproken boek ik gewoon m’n nachten over tussen twee YHA’s, maar dit was moeilijk moeilijk moeilijk. Zelfs nu vanavond heb ik nog steeds geen uitsluitsel of het gaat lukken en moet ik morgen terugbellen. Ik kan natuurlijk wel cancelen en opnieuw boeken, maar het is net zo makkelijk om m’n boeking van Mission Beach over te laten nemen door Townsville, lijkt mij.
Enfin, toen ik aankwam in Townsville had ik nét de ferry naar Magnectic Island gemist en moest ik bijna anderhalf uur wachten. Rond 17.00u kwam ik aan bij m’n hostel; het lag midden in de jungle en hoewel m’n huisje (lees: 6 share dorm) net gerenoveerd en vrij goed was, vond ik de rest van het hostel meer op een kampeerplaats lijken. Alles was buiten en de keuken deed armoedig aan. Maar hé, je kan niet alles hebben. M’n kamer is goed en daar gaat het nu even om.