Dat ik het moeilijk heb gehad met m’n terugkomst is overduidelijk. Maar er zijn een paar dingen waar ik inmiddels aan gewend was in Australië en wat anders is in Nederland:
1. Kraanwater? Nee, je kan hier alleen spa blauw kopen.
2. Oja, ik moet hier zelf pinnen en kan niet m’n pinpas afgeven aan de cassiere.
3. Nederlanders zijn op zichzelf en kunnen de vraag: “How are you going” – Hoe gaat het – niet waarderen.
4. Als ik een instantie bel en de naam herhaal van de persoon die ik aan de telefoon krijg (is in Australië heel normaal – dan leer je snel namen), begin ik spontaan in het Engels te praten. Voorbeeld; “Hi Sandra this is Perdita speaking”… Ja en kom er dan maar weer eens uit in het Nederlands.
5. Iedereen loopt in zwarte of donkere kleding. Dat is me voorheen nog nooit opgevallen. Wat een saaie bedoening.
6. Ik spreek liever Engels dan Nederlands!