Van een echt avontuur kan ik helaas niet (meer) spreken. De hele dag heb ik eigenlijk niks gedaan. En niet omdat ik dat niet kon, maar omdat ik dat niet wilde. Ik heb niet echt heimwee, maar ik ben op dit moment gewoon klaar met alles. Ik wil niet meer elke keer in- en uitpakken, moeten genieten van elke dag, nieuwe mensen ontmoeten en alles wat komt kijken bij het leven van een reiziger. Ik wil naar huis! Het kwam zelfs vandaag zover dat ik heb geprobeerd om m’n vlucht te verzetten naar een paar dagen eerder. Voor sommige mensen is twee weken vakantie en niks doen dé ulitieme droom, voor mij voelt het als lopen door modder; er komt maar geen eind aan. Met m’n gedachten heb ik al meerdere keren thuis op de bank gezeten en door Amsterdam gelopen.
Ik weet niet of ik té lang heb genomen om de oostkust te doen. Het is niet mijn ideale reisbestemming met al dat zuipen en feesten of ben ik klaar ben met reizen in het algemeen? In ieder geval verandert de oorzaak niet m’n gevoel.
Ik ben trouwens blij dat ik m’n hostel in Mission Beach gecanceld heb en in Townsville maandag en dinsdag heb geboekt en m’n bus heb omgeboekt, want zoals het er nu uitziet rijdt de bus morgen nog niet en is iedereen gestrand. Ik hoop dat de weg woensdagochtend weer is vrijgegeven, anders heb ik wel een probleem.