Australië - Eastcoast

Het begin van de nacht begon ik in de kajuit. Helaas was er geen airconditioning dus het was eigenlijk niet om uit te houden! Maar omdat ik letterlijk in de keuken sliep hingen er ook twee mini-fannetjes, waarvan ik er eentje op mij kon richten. Nadat ik gevraagd had of ik deze kon aanzetten heb ik van 21.00u tot een uur of 00.00u redelijk goed geslapen. Helaas maakte deze fan behoorlijk wat lawaai en begreep ik heel goed dat anderen ‘m uitzetten toen zij naar bed gingen. Hierdoor werd ik wel transpirerend wakker en besloot ik een plekje op het dek te zoeken. Er waren yoga-matjes beschikbaar en van tevoren was gezegd dat we overal mochten slapen. Jammer genoeg stond er erg veel wind en moest ik me goed in m’n laken rollen om die niet van boord te laten waaien. Heel lekker heb ik natuurlijk niet geslapen, maar toen ik vanochtend wakker werd was het toch wel een bijzonder gevoel om midden op het water, tussen twee eilanden, te ontwaken! In tegenstelling tot kamperen, zou ik het in de toekomst best zien zitten om een klein jachtje aan te schaffen waar ik ook op zou kunnen overnachten. Alleen wel op voorwaarde dat het in een warm land is, waar niet het armoedige gevoel van dagenlang stromende regen je humeur beïnvloedt.
Goed, we begonnen met een uitgebreid ontbijt met diverse cereals, brood en vers fruit. Daarna voeren we zo’n 3 uur naar Whitsunday Island om het anker te laten zakken bij de welbekende Hill Inlet Lookout. We werden met een klein motorbootje naar het eiland gebracht waarna we een kleine wandeling moesten maken naar deze lookout. Dit bood een spetterend uitzicht over een inham waarbij spierwit zand en diverse kleuren blauw een prachtig schouwspel vormden. We kregen de kans om naar beneden te lopen en een kleine twee uur op dit strand door te brengen. Ook het strand bestond, net als Lake McKenzie op Fraser Island uit “silica” zand waardoor het zo’n witte kleur heeft. En dat hield ook in dat je je huid er mee kon schrubben! Petra en ik besloten naar een iets meer afgelegen strandje te lopen waar we minder last van de anderen zouden hebben. Nadat we ongeveer een uurtje hadden genoten van onze “spa” begonnen we een wandeling terug naar de lookout. De eerste keer was het namelijk laag-tij en we wilde het ook graag zien als het water was teruggestroomd. Dit gaf een heel andere aanblik en ik was blij dat ik deze verschillen heb kunnen waarnemen!
Eenmaal op de boot aangekomen kregen we lunch geserveerd en begonnen vrijwel direct aan de terugvaart. Er was een behoorlijke

Perdita van Estrik

48 chapters

15 Apr 2020

Whitehaven Beach

March 05, 2018

|

Airlie Beach

Het begin van de nacht begon ik in de kajuit. Helaas was er geen airconditioning dus het was eigenlijk niet om uit te houden! Maar omdat ik letterlijk in de keuken sliep hingen er ook twee mini-fannetjes, waarvan ik er eentje op mij kon richten. Nadat ik gevraagd had of ik deze kon aanzetten heb ik van 21.00u tot een uur of 00.00u redelijk goed geslapen. Helaas maakte deze fan behoorlijk wat lawaai en begreep ik heel goed dat anderen ‘m uitzetten toen zij naar bed gingen. Hierdoor werd ik wel transpirerend wakker en besloot ik een plekje op het dek te zoeken. Er waren yoga-matjes beschikbaar en van tevoren was gezegd dat we overal mochten slapen. Jammer genoeg stond er erg veel wind en moest ik me goed in m’n laken rollen om die niet van boord te laten waaien. Heel lekker heb ik natuurlijk niet geslapen, maar toen ik vanochtend wakker werd was het toch wel een bijzonder gevoel om midden op het water, tussen twee eilanden, te ontwaken! In tegenstelling tot kamperen, zou ik het in de toekomst best zien zitten om een klein jachtje aan te schaffen waar ik ook op zou kunnen overnachten. Alleen wel op voorwaarde dat het in een warm land is, waar niet het armoedige gevoel van dagenlang stromende regen je humeur beïnvloedt.
Goed, we begonnen met een uitgebreid ontbijt met diverse cereals, brood en vers fruit. Daarna voeren we zo’n 3 uur naar Whitsunday Island om het anker te laten zakken bij de welbekende Hill Inlet Lookout. We werden met een klein motorbootje naar het eiland gebracht waarna we een kleine wandeling moesten maken naar deze lookout. Dit bood een spetterend uitzicht over een inham waarbij spierwit zand en diverse kleuren blauw een prachtig schouwspel vormden. We kregen de kans om naar beneden te lopen en een kleine twee uur op dit strand door te brengen. Ook het strand bestond, net als Lake McKenzie op Fraser Island uit “silica” zand waardoor het zo’n witte kleur heeft. En dat hield ook in dat je je huid er mee kon schrubben! Petra en ik besloten naar een iets meer afgelegen strandje te lopen waar we minder last van de anderen zouden hebben. Nadat we ongeveer een uurtje hadden genoten van onze “spa” begonnen we een wandeling terug naar de lookout. De eerste keer was het namelijk laag-tij en we wilde het ook graag zien als het water was teruggestroomd. Dit gaf een heel andere aanblik en ik was blij dat ik deze verschillen heb kunnen waarnemen!
Eenmaal op de boot aangekomen kregen we lunch geserveerd en begonnen vrijwel direct aan de terugvaart. Er was een behoorlijke

deining en het was de eerste twee uur weer behoorlijk afzien. Daarna heb ik nog heerlijk een partij liggen zonnen op het dek in de hoop dat ik niet als een kreeft de boot zou afkomen. Rond 16.00u waren we weer terug bij de haven en kon ik eindelijk bekomen van de hobbelige vaart.
Petra en ik besloten ’s avonds nog een pizzaatje te halen en die aan het strand op te eten. Toen de afterparty in een bepaalde pub begon, ben ik vrij snel afgehaakt. Ik voelde alles nog steeds op en neer gaan.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.