Wat ik nu weer heb meegemaakt. Ik ben er nog steeds helemaal van ondersteboven! Ik heb nogmaals mogen ervaren dat de Aboriginals voor mij de puzzel in elkaar kunnen leggen. De verhalen die zij vertellen en met name de uitleg ervan bevestigt voor mij het Christendom en mijn geloof in alles! Dit volk is als een van de langste volken ter wereld zonder westerse invloeden geweest en heeft in hun oorsprong zoveel overeenkomsten met mijn geloof als Christen dat de tranen me in de ogen stonden.
Zojuist ging ik, na een dagje zonnen en niks doen, naar de “Nightmarkets”. Ik vond het zeer klein en heel toeristisch, dus stond ik met een klein half uurtje weer buiten. Eenmaal buiten zag ik honderden vliegende honden door de straten vliegen! Het was werkelijk niet te geloven. En het geluid dat ze maakten was gelijk aan dat van een grote groep vogels. Als ik blind was geweest had ik waarschijnlijk gedacht dat er een groep spreeuwen overvloog. Ik vond het een bijzonder spectacel en nam dan ook even de tijd om dit te bekijken.
Omdat de avond verder nog heel jong was en ik niet goed wist wat ik met mezelf aan moest, liep ik maar een beetje te slenteren. Opeens kwam ik (weer) een winkeltje tegen met digeridoo’s en Aboriginal kunstwerken. Aangezien ik dat altijd mooi vind, liep ik daar naar binnen. Direct had ik een praatje met de man achter de kassa en hij stelde zich voor als “Trevor”. Zoals veel mensen in Australië was hij uiterst vriendelijk en open en we raakten al snel aan de praat. Hij vertelde dat hij half Aboriginal was, van moeders kant en begon uit te leggen wat het woord KAN-GAR-ROO betekent: KING-SPIRIT-STRONG. En vertelde daarbij ook wat zijn Aboriginal naam was: BUN-GAR-ROO (HARD-SPIRIT-STRONG). Hij voegde eraan toe dat dit de naam is van de tweede schildpad in Australia: na de eerste schildpad, de zoetwaterschilpad, komt de zeeschildpad. Vervolgens begon hij over het ontstaansverhaal van zijn land, met bijbehorende symbolen en vertalingen. Het is het beste via het kladje (foto) uit te leggen, maar ik zal m’n best doen om het op te schrijven. De bergketen die in het oosten van noord naar zuid loopt vormt een belangrijk lijn in het verhaal (grappige woordspeling – lees maar verder). Het water aan de rechterkant van de bergketen is zout, wat wordt weergegeven met diagonale strepen van onder naar boven. Het water aan de andere kant is zoet en krijgen lijnen die van boven naar beneden lopen. Vervolgens zie je ook veel gekruiste lijnen in de Aboriginal kunst hetgeen duidt op de kustlijn: zoet en zout water komen samen. Daarom zie je zoveel lijnen in de kunst van de Aboriginals die niet in het woestijngedeelte leven. De “woestijnkunst” wordt gekenmerkt met “dotts”. Dit komt door ULURU wat MOEDER betekent. En de “dotts or points of direction in life”, zoals een moeder altijd zegt: “dit en dat en zus en zo moet je het doen en je gaat van hier naar daar en niet anders” (zie een moeder met haar vinger op tafel tikken). De VADER is de kust en is genaamd BULURU (Uluru met een B), wat met de lijnen in contact staat: “lines of connection in life”. De lijnen verbinden de punten; de moeder zegt wát je moet doen, de vader vertelt hóe. Maar wie komen er voor de vader en moeder? De grootmoeder (BUDA-DJI : BIRTH-PEOPLE) en grootvader (GOR-RII-ALLA : SPIRIT-(left hand of) SUN/SON- FATHER). Komt het langzaam binnen? Mijn vraag was direct: “Maar “GAR”, van kanGARroo was toch “spirit”?” “Ja, klopt, maar als je kijkt naar het gedeelte ALLA en het opsplitst in “ALL” en “A”, betekent het “alle A is van de vader”, dus daarom betekent “GAR” hetzelfde als “GOR” = spirit.” En om nog even verder te gaan: het woord RA kent iedereen wel als zonnegod van de Egyptenaren en betekent “right hand of the sun/son”, dus RII staat voor het tegenovergestelde. En als je kijkt naar het laatste gedeelte van het woord: “ALLA”, komt het voor ons bekend voor met een “H” erachter. En wat zou nou het woord “HA” betekenen? “Sun of Son”. En om het kippenvelmoment nog even compleet te maken staat er dus letterlijk: GOR-RII-ALLA = SPIRIT-SON-FATHER (drie-eenheid)!!!!
Daar kan je toch niet anders dan stil van worden!!!
Na een korte pauze ging hij verder en vertelde het verhaal over de “rainbow-serpent”. De Bundadji (grootmoeder) legde 11 eieren verdeeld over de wereld en 1 in Australië (de 12 stammen), maar was hierdoor uitgeput en uitgedroogd. De Gorriialla (grootvader) wilde natuurlijk niet dat zijn vrouw dood ging en liet het regenen. Maar de regen overstroomde het hele land (de zondvloed?) en twee zonen kwamen beschutting zoeken. Hij legde uit dat ze niet bij hem in de grot konden schuilen, omdat hij ze misschien zou platdrukken. En één van de beloftes die hij had gemaakt was dat hij nóóit z’n eigen zonen zou ombrengen. Maar hij bedacht iets anders: ze konden wel zo lang zijn bek als schuilplaats gebruiken. Nadat de regen gestopt was en de grootvader serpent moest gapen en wakker werd, viel zijn tong op de twee zonen en spleet in tweeën; de ene helft van de tong ging langs de rechterkant van één van de twee zonen (RA) en de andere helft ging langs de linkerkant van de twee zonen (RII) en hij proefde van het goede en het kwade… Terwijl hij een “oe” kreet uitte, vroeg zijn vrouw waarom hij dat deed? Hij vertelde de waarheid en terwijl zijn vrouw begon te vertellen dat hij ze nooit mocht opeten, lonkte hij steeds naar de twee zonen. Toen vroeg zijn vrouw: “ga je het nou nog doen?” en hap-slik-weg. Als straf hiervoor stierf de grootvader en vormt de bergketen waar ik het eerder over had. Het hoofd van de serpent is Tasmanië met de kleine eilanden eromheen. die de kinderen voorstellen.
Hij vertelde nog een verhaal over connectie met de Vader, maar dat is moeilijk uit te leggen in woorden. Als allerlaatste kreeg ik een Aboriginal-naam: GUG-U, wat RESPECT-VRIENDSCHAP betekent. Buiten dat ik dit natuurlijk speciaal vond, legde hij het ook uit en daar komt het kippenvelmomentje weer. Hij zei: “De vriendschap staat voor dat je van punt A naar punt B gaat én weer terug; je bent heel loyaal en gaat niet het hele alfabet af. Daarnaast hou je ervan om je aandacht aan één ander persoon te geven. Niet dat je niet sociaal bent, maar je houdt ervan om je aandacht specifiek te geven.” Ik kan dit niet ontkennen en het voelde precies zoals ik ben. Maar het mooiste was: het symbool wat bij deze naam hoort is een vis (en hij tekende een ichthus = christen vis)!
Met tranen in m’n ogen van emotie en ongeloof heb ik hem een knuffel gegeven en zei dat ik het even niet meer kon verwerken. Ik heb echt het gevoel dat de Aboriginals (nog) het dichts bij de oorsprong van alles staan en alles bevestigen wat wij als westerlingen pas “recentelijk” hebben ontdekt of aan het ontdekken zijn. Ik heb zoveel respect voor deze mensen en m’n interesse in deze bevolkingsgroep en hun wijsheid wordt alleen maar gretiger! Als andere mensen ze nou ook maar eens gingen accepteren. Want het racisme is soms onbeschrijflijk!