Surfles #2

Ik stond op en had eigenlijk helemaal geen zin in een tweede surfles. Tot vrij lang in de nacht voelde ik de golven nog en daarbij voelde ik een grote koortslip opkomen. Als het aan mij had gelegen had ik het lekker bij de positieve ervaring van gister gelaten. Maar ik had de cursus betaald, dus ik sleepte mezelf naar de surfshop. Met m’n beste humeur probeerde ik er toch nog een leuke ochtend van te maken. Maar eigenlijk was deze instelling natuurlijk niet goed genoeg. Daarnaast hielpen de golven vandaag ook niet mee; ze waren hoog en de stroming was bijzonder sterk. Ondanks dat we tot maximaal ons middel het water ingingen was het bijna onmogelijk om tegen de stroom in te lopen; je benen werden letterlijk onder je vandaan getrokken. Halverwege de les, tijdens de pauze, had ik het gevoel dat ik al m’n energie voor vandaag had gebruikt. Ik wist dat surfen vermoeiend was, maar dit was niet meer leuk. Ondanks dat ik tot het einde heb volgehouden, heb ik eigenlijk na de pauze het bijltje er al bij neergelegd. Het is me vanaf

toen ook niet meer gelukt om op te staan.
Na het surfen had ik het liefst m’n bed ingedoken, maar gezien de temperatuur in het hostel was dat absoluut geen optie. Dus gingen Claudia en ik weer naar het strand. Een ander strand deze keer, waar we lekker met de auto van Claudia heen konden. Ook hier waren de golven behoorlijk sterk en omdat het een onbewaakt strand was (zonder lifeguards) ging ik zeker niet verder dan m’n heupen het water in. ’s Avonds hebben we weer lekker een vorkje geprikt en hebben we redelijk vroeg afscheid genomen, omdat we beiden erg moe waren.
Nog één nachtje in dit hostel en hopelijk daarna weer slapen met airco!