ROZENGEUR EN MANESCHIJN

Jullie denken dat het hier allemaal rozengeur en maneschijn is? Nou vergeet het maar. Afgelopen week heeft het een paar dagen gedooid. Wat er dan gebeurt, is eigenlijk niet te beschrijven.
Overal begint men lukraak de trottoirs schoon te maken wat tot resultaat heeft dat er stukken van enkele tientallen meters ineens zwart zijn. Dat zwart is deels asfalt, deels ook bevroren stukken sneeuw, heel glad dus. Soms komt er een soort shovel met zijn schep een stukje schoonschrapen; dat gebeurt ook maar ten dele, zodat de trottoirs uiteindelijk bestaan uit ongelijke stukken – soms met een hoogteverschil van 10 cm. – die soms beloopbaar zijn en soms spiegelglad.

Een ander interessant verschijnsel is de sneeuwmaler. Dat is een shovel met een soort schroefwiel aan de voorkant, dat de sneeuw van de rijbaan opslurpt, vermaalt en via een hoge tuit op een vrachtwagen spuit. Vaak is die vrachtwagen er niet, dan spuit hij het gewoon op het trottoir. Het kan dus voorkomen dat het voetvolk ineens van het trottoir af moet stappen over een ca. 80 cm hoge dijk van grijsbruine prut. En iedereen doet dat zonder mopperen. Er worden door honderden voeten kleine sleufjes in gelopen zodat er ‘doorbraken’ ontstaan. Alleen een kinderwagen kan er echt niet overheen, zag ik laatst.
Het derde verschijnsel zijn de ventwegen en zijwegen waar door alle auto’s een lading pekel op gereden is waardoor hier een dikke brei van dezelfde bruine prut ontstaat van 20 – 30 cm dik (kasha noemen ze het hier: gortepap). Dat is een rulle substantie, nu gelukkig nog wel droog (je moet er niet aan denken, hoe het zal zijn als het ook nog nat

wordt) waar je je doorheen moet worstelen. De onderlaag is een spiegelgladde ijslaag die je niet ziet maar wel voelt - soms. Dat is dus een flink geglibber.
In Nederland zou allang de noodtoestand uitgeroepen zijn en zou het leger zijn ingeschakeld om bejaarden naar hun dagverblijven en Tafeltje-Dekjes te dragen. Hier schuifelt men al babbelend door de prut, sommige vrouwen nog steeds op hoge hakken! Ook oude mannen en vrouwen, meestal met viltlaarzen aan, lopen hier nog op straat. Soms zie je iemand vallen, maar die is dan meestal dronken (of een buitenlander).
Achter ons gebouw was een soort rivier ontstaan. Er is daar een diepe geul gevormd door auto’s en daar stond ineens heel veel water in. Ik denk dat er een leiding was gaan lekken tijdens de dooi, want wij zaten zelf ook 12 uur zonder water en op straat werd hard in de grond gegraven. Na die paar dagen dooi is het weer gaan vriezen. Die ‘rivier’

lijkt nu een soort opengebroken en weer dichtgevroren vaargeul. En daar moet ik elke dag overheen als ik naar de computer ga!
En dat hele zootje buiten ligt nu weer onder een dikke laag sneeuw want de afgelopen 24 uur sneeuwt het weer flink. Dat is hartstikke link want je ziet nu helemaal niet meer waar gladde plekken zijn.

Een week later.
Op straat is het allemaal wat genormaliseerd, in die zin dat er nog meer sneeuw is gevallen en alle trottoirs weer gewoon bedekt zijn met een prettig beloopbare rulle laag. De bergen geruimde sneeuw overal zijn nog hoger geworden maar weer wit (het heeft de hele week met tussenpozen gesneeuwd) en de prut op de ventwegen nog dieper. Op sommige plaatsen zijn de bandensporen zo diep dat er regelmatig auto’s stranden. Die denken dat het wel meevalt, rijden zo’n weg in en op een gegeven moment schuiven ze dan op hun buik over het hoge middenstuk en draaien de wieltjes rond in de lucht. Dan moet

er weer geduwd worden om ze los te krijgen. Ik zag schooljongetjes die spontaan hun hulp aanboden.

Ik zeur misschien wat veel over die sneeuwtoestanden maar voor mij is het fascinerend om te zien hoe zo’n stad maandenlang in de greep van het winterweer is en toch gewoon blijft functioneren. En de toestand op straat is iedere dag anders. Het blijft oppassen.
Ik was van de week bij de kapper en daar zei men dat er wordt gefluisterd dat er een hele hete aprilmaand aankomt, tot 20 gr. Plus! Dat zullen dan op straat hele rivieren worden. Als de echte rivier snel smelt, veroorzaakt dat ook wel overstromingen zag ik in oude journaalfilms, in 1996 nog geloof ik. Vooral het oude Solómbala schijnt daar last van te hebben.