2002, WEER TERUG

Alsof ik niet weggeweest ben.
De hele reis is goed verlopen. In Moskou stond Tanja op me te wachten die me naar het Huis bracht, alwaar we prettig de avond hebben doorgebracht. Aleksej was die dag naar Tver' geweest en kwam laat thuis met een fles speciale kruidenwodka. De volgende dag naar Marina geweest, zij was jarig, wij hebben de dag samen doorgebracht. Kolja heb ik niet gezien, er waren ernstige gezondheidsproblemen met hun jongste dochter.

De volgende dag om twaalf uur 's middags in de trein tot de volgende ochtend half 9. Ik deelde de coupé met een ouderpaar met een baby

van een jaar en een oma, en een tas met drie kippen – levende!! Niet van het stel maar van een man die zijn tas maar bij ons geparkeerd had. De kippen waren een stuk rustiger dan het ouderpaar met het kindje.

Zo'n treinreis blijft een belevenis, alleen zeer vermoeiend, je slaapt toch heel slecht. Maar het blijft fascinerend om naar het voorbij
trekkende landschap te kijken. Kon op die manier weer een beetje 'aarden'. Het mooiste was de zonsopgang om 8 uur met een zon die, nog niet zichtbaar, van onderen tegen een laaghangend wolkendek aan scheen, alles was oranje! Als ik dat land weer zo aanschouw, ben ik toch weer heel blij dat ik er ben. Alle muizenissen van het weggaan zijn dan voorbij, alsof het toch ergens in mijn genen zit.

Op het station stonden Sasha en Sveta en ook Lena en Sveta en Vika (ook met een auto met Sveta's papa). Dat was dus weer overdaad. Iedereen was heel blij me weer te zien. Sacha en Sveta hebben me naar huis gebracht, de meiden zijn nog een tijdje gebleven, we hebben wat bijgekletst en ik ben me gaan inrichten. Mijn kamer zit nu in de andere hoek van het 'pleintje' maar is verder op het uitzicht na wel hetzelfde, alleen nog wat wrakkiger. Mijn buurvrouw is een andere Ulrika, die van vorig jaar heb ik ook al ontmoet. Heel leuk om iedereen hier weer te zien in zo'n uithoek van de wereld.

In Moskou dooide het, het was er ca. 6 gr. Absurd ook voor daar.
Hier heeft het ook gedooid, nu vriest het weer stevig, tegen de 20 gr. Maar dat is niet erg. Wat wel erg is, is de gladheid. Maar daarover later meer.
Mijn adres is hetzelfde, alleen het kamernummer is nu 226.