EINDEXAMEN EN DEFINITIEF AFSCHEID

Dé gebeurtenis van vorige week was natuurlijk het examen. Arjen Roodvoets en professor Igor Bratus waren woensdag 12 juni rond het middaguur gearriveerd vanuit St. Petersburg. Sveta assisteerde me en na even bijpraten, zijn we lekker gaan wandelen. Igor Bratus kent Archangelsk een beetje, we zijn langs de rivier gaan lopen (het was heerlijk warm weer), hebben in een tentje shashliki gegeten met een biertje en de wandeling vervolgd tot het tijd werd voor het avondeten. Restaurantje in en 's avonds om 12 uur nog de laatste besprekingen over het examen.
Dat verliep allemaal wel goed, ik zal later de details wel vertellen. Ik vond het alleen niet echt leuk om die meiden zo te zien lijden. Want ze waren zenuwachtig als de pest en presteerden minder dan ze konden op praatgebied. En alles was in het Nederlands wat op zich natuurlijk een hele prestatie is.
Het was heel officieel allemaal met handtekeningen op formulieren, veel officiëler dan het schoolexamen. Ik was de hoofdexaminator, wie had dat ooit gedacht. Igor Bratus en Arjen waren aangemeld als censors, wat dat dan ook mag betekenen.
Maar iedereen is

natuurlijk geslaagd, 4 vijfen (= uitstekend) en 4 vieren (= goed) Ik had wel iemand een drie willen geven omdat ze eigenlijk een beetje gesjoemeld had met een onderdeel, maar Sveta zei dat je dat niet kon doen bij een derde taal, dan moest je er wel helemaal niets van bakken. Bovendien zijn de cijfers van belang voor een eventuele studiebeurs. En zo belangrijk is dat Nederlands voor de meesten ook weer niet.
's Avonds zijn we gaan eten in ons (S&S) favoriete restaurant en het was weer uitstekend en gezellig.

De volgende ochtend was ons het traditionele uitstapje-voor-
bezoekers aangeboden: naar het openluchtmuseum Malye Kareli. Maar het regende pijpenstelen en Igor Bratus had open sandalen aan, dus we hebben het kort gehouden en zijn gauw het theehuisje ingevlucht. Sveta als mijn opvolgster volgende jaar, was ook van de partij, we waren echt docenten-onder-elkaar (ahum).

Vrijdagavond heb ik een feestje gegeven voor de studenten met als special guest Arjen. Dat viel wel in de smaak want die meiden zijn allemaal gek op hem. En het was weer 2 uur voor je het wist, door die lichte nachten merk je nooit hoe laat het is. Ulrika was donderdag in de morgen vertrokken, dus ik had een extra feestzaal.

Zaterdag viel ik in een soort gat. Alles was achter de rug en iedereen was weg en Sasha en Sveta gingen niet naar hun dorp. Ik had eerder die week een aanbod afgeslagen van Sasha's broer Sergej om bij hen langs te komen, omdat ik niet wist hoe alles rondom het examen zou verlopen. Maar ineens dacht ik “ik ga wel als ze me nog willen hebben”. Sveta op laten bellen en ik kon komen. Gauw een buskaartje gekocht voor de bus van zondagochtend 10 uur en weer op pad.
Het waren weer twee heerlijke dagen, prachtig weer, een heel klein dorpje Matygory waar we vorig jaar ook geweest zijn in de winter na

Lomonosov (zie de foto's van dat kerkje in de sneeuwvlakte). Nu zag alles er natuurlijk heel anders uit. Er is enorm veel water, meren, riviertjes (en muggen). Ik heb gewandeld – zondag met Galja, maandag alleen, want ze moest wat werken – wat getekend, foto's gemaakt, natuurlijk weer de banja in, wat dit keer niet zo geslaagd was want er zaten ook binnen enorm veel muggen en als je daar zit in je zwetende blootje . . . . en gisteravond met Sergej en Galja naar een plekje ergens langs een riviertje gereden, een kampvuur gemaakt en Ucho gegeten (soep van vers gevangen visjes) en natuurlijk weer een flesje soldaat gemaakt (halve liter hoor). Heel gezellig en ook daar weer een prachtige omgeving. Zeker Sergej is nog veel meer een dorpsmens dan Sasha.

Nu zit ik weer in de stad. Vanmorgen met de bus van 7 uur vertrokken (anderhalf uur rijden slechts) en nu moet ik de boel gaan afronden. Ik

ben er niet zo rouwig om, want dat kleine koude kamertje gaat me steeds meer tegenstaan. 's Winters is het heerlijk warm en knus maar 's zomers met dat mooie weer voel ik me opgesloten. En iedereen is weg, alleen Dany is er nog.

Ik heb al de toezegging van Aljosja dat ze me halen en brengen e.d. Dus dat is ook weer geregeld. Maar als uitsmijter gaan we nog naar Kuz'mino het Troitsa- (Pinkster-) feest vieren en waarschijnlijk weer 'gezellig zitten' tot diep in de lichte zomernacht. Een mooie afsluiting van deze periode. Geen idee of dit avontuur ooit een vervolg krijgt. Maar deze uitzonderlijke ervaringen neemt niemand me meer af.

Naschrift. Helaas was het afscheid van Kuz'mino niet zo licht en vrolijk. Het was weer koud en het plensde. Gelukkig kon ik op de terugweg op het pontje dat in de zomer de dienst onderhoud, in een heerlijk warm legerjack kruipen.