DAGELIJKS LEVEN

Het lijkt hier wel lente! Al anderhalve week is het prachtig weer, zonnig, vrijwel windstil. In die periode is de temperatuur opgelopen van ca. -30 tot soms -10. Dat is heerlijk zacht! Je ziet dat het normbesef zich hier heel gauw aanpast (en bedenk dat ik nog steeds ingepakt zit in thermohemdjes en dikke jas) maar vandaag konden zelfs heel voorzichtig de muts af en de handschoenen uit!
De kapjes van de kinderwagens gaan omlaag – want baby's worden hier gewoon uitgelaten bij min 20. En de kleine in bont gehulde kopjes komen boven een dekje uitpiepen, heel aandoenlijk.

Op straat is men begonnen met een soort schoonmaak. Allerlei ingenieuze machines slurpen de sneeuw op, malen het fijn in een poging weer iets van een stoeprand zichtbaar te maken en vervolgens spuiten ze de sneeuw via een hoge tuit op de perkjes naast de wegen, soms ook op het trottoir en dat is vieze prut, de beruchte zwarte sneeuw. Het lijkt wel of er een soort schoonmaakwoede aan de gang is, alsof de laatste sneeuwvlok inmiddels gevallen is. Dat is gelukkig niet zo, af en toe valt er hele fijne sneeuw waardoor de stoepen wat minder glad geworden zijn. Ik heb een week met mijn ijzertjes gelopen onder hoongelach van de studentes, maar ze kunnen nu weer thuis blijven.

En dan het dagelijkse leven.
Ik woon in een appartementje met Kasia (26 jaar en een en al levenslust, doceert Poolse literatuur, taal en nog wat), allebei een eigen kamer - keukentje, douche en toilet samen. De kamer is ca. 3x4,5 meter, er staat een bed, bureau, 2 stoelen, een tv en twee gammele nachtkastjes. Wij wonen op de eerste verdieping van een studentenhuis in het 'Hotel TsentrIn'. Dat betekent dat we elke week schone lakens en handdoeken krijgen, de rest moeten we zelf doen. Volgens mij hebben we een streepje voor bij de voorzieningen want een meisje van de vijfde verdieping vertelde dat het bij haar heel koud is en bij anderen in de stad is geen warm water. Ik heb een hele kleine radiator maar heb meteen om een elektrisch kacheltje gevraagd en daarmee warm ik bij. Kasia warmt de keuken bij met de kookplaat die de hele dag op vol staat. En die gisteren dan ook half ontploft is, kan nooit goed zijn, lijkt me. Meestal is het hartstikke warm bij ons, 's avonds kunnen de thermobroeken dan ook uit.

Vanuit de keuken - iets minder vanuit de kamer – hebben we een heel wijds uitzicht op de spoorbaan, heel leuk om af en toe een trein langs te zien komen. Diesellocomotieven rijden altijd !!! ook als het 30 gr. vriest, zeg dat eens tegen de NS. Onder de vensterbank in de keuken is een kast gemaakt, die kan je als vriezer gebruiken want daar is het dik onder nul. Ik heb mijn uien al moeten weggooien, stijf bevroren, eten daarin bewaren kan heel goed. Vaak kijk ik 's nachts uit het raam als ik wakker word. Dan is het doodstil, echt bewegingsloos, geen zuchtje wind, geen geluid, geen mensen, alles wit en door sneeuw niet zo donker. De rommel van overdag zie je minder, heel apart!

In mijn kamer is ook een 'ingebouwde' kast met daarop mooi houtfineer, daarop geplakt wat plastic haakjes, maar als je er iets aanhangt dat zwaarder is dan een washandje, komt het hele fineer los. Het is gewoon plastic folie.
Mijn gordijnen zijn rood en ik probeer alles wat ik koop om de kamer wat op te fleuren, rood te houden. Met een shawl over de tv en steeds meer rotzooi aan de muren + de grote landkaart is het best gezellig.

Zo spastisch als we in Petersburg zes jaar geleden alles moesten afsluiten, drie deuren achter ons in het slot, zo vrij is het hier allemaal. Alles staat de hele dag open als je niet te lang weggaat. Maar we hebben dan ook een echte receptie beneden die alles controleert.
Een lekker gevoel.

Van allerlei Russinnen hoor ik dat ze helemaal niet zo blij zijn met die lange winters, ook meisjes die hier al hun hele leven wonen.
's Winters willen ze het liefst de hele dag slapen, ze vinden het vreselijk dat, als je om 11 uur al 2,5 uur college hebt gehad, het dan nog steeds donker is buiten. Blijkbaar is het niet zo dat een mens er aan went als hij al z'n hele leven hier woont. Ook de kou is iets waar ze niet dol op zijn, maar daarvoor hebben ze dan de bontjas.

Nog wat info over de stad.
De hele stad strekt zich over zo'n 40 km langs de rivier uit, in totaal wonen hier zo'n 400.000 mensen.
In het centrum is alles wat je nodig hebt. Het is niet zo – zoals ze in Moskou roepen - dat je hier "de witte beer tegenkomt”. Er zijn bioscopen, theaters, musea, restaurants, cafés, heel veel winkels voor voedsel, maar ook voor spullen en kleren, boekenwinkels. Er zijn drie universiteiten, de Pomor, een technische en een medische. Dat betekent veel jonge mensen. Er zijn dus clubs, discotheken, sportvoorzieningen, je kan aerobicen en zwemmen.