Salut!

Wat een dag. De eerste vraag die ik jullie ga stellen is als volgt: Wat is dat toch met mensen en hun grootheidscomplex? Iedereen ga s'ochtends aan de grootste tafel zitten. Tafel gezet voor 5 personen? PFF. NEE HOOR IK BEN ALLEEN LAAT IK DAAR GAAN ZITTEN. Waarom nou jongens... als je alleen bent, ga dan gewoon aan een twee persoonstafel. Zelfde geld voor als je met 2 personen bent. TWEEpersoonstafel, nee niet aan de grootste gaan zitten... jammer mij. Iedereen doet dit dus. Hierbij vraag ik namens het horeca personeel van de hele wereld. Pak alsjeblieft de tafel die speciaal voor je is gecreëerd. DANKU.

De dag werd alleen maar erger. Ik had dit weekend geen was kunnen doen omdat ik moest werken. Wij gebruiken namelijk de zelfde wasmachine als het hele hotel. Dus wij mogen alleen wassen in de ochtend van het weekend. Maar ja niemand word er blij van als ik geen sokken of ondergoed meer heb... Dus ik dacht ik gooi er in de avond even snel een wasje in, kan best, iedereen is s' avonds weg. Jammer Mariska. Mijn wasje werd gegijzeld door de wasmachine, de deur wilde niet meer van het slot. Dus heeft de algemene avond schoonmaker mij geholpen en maar het kortste programma nog een keer gedraaid. Hij was alleen niet blij met mij, dat ik dat nu deed. Hij vroeg beleefd of ik hem wou bellen voor dat ik de was er uit haalde. Want als deze machine kapot gaat, is er echt een groot probleem... Jammer genoeg was de persoon die ik tegenkwam bij het eruit halen (een housekeeping supervisor), niet zo beleefd. Een Frans kreng dat zo hard begon te schreeuwen en ik probeerde uit te leggen waarom ik dit deed. Dus ik " Oui, mais.." ( ja maar...) Dus zij keihard schreeuwen "NIKS JA MAAR" BAIGUYGDLJKLUKDJGNEWBJH. De rest verstond ik niet... iets met stagiaires en weekend. Dus ik zo snel mogelijk terug naar mijn kamer gegaan. En daar keihard in huilen uitgebarsten. Het is alweer jaren geleden dat iemand zo boos is geweest op mij, al mijn zelfvertrouwen zakte in tot het minder dan pudding was. Ik ben officieel bang voor haar. Hele avond me er nog kut over gevoeld. Maar ik heb faalangst en ik weet het. Dus ik heb mezelf even weer wat zelfvertrouwen gegeven voor ik ben gaan slapen. Wel... hopen dat het morgen beter word... Sterker nog... het kan morgen alleen maar beter dan vandaag...

Kusjes,

Mariska