Gegroet,

Nog maar 7 dagen! Ik kan me nog herinneren dat ik vol verbazing tegen iedereen zei dat we nog maar 5 weken in Frankrijk waren. Sophie en ik zeiden elke avond tegen elkaar "wauw nog maar...dagen... het gaat snel hé?". Onderhand hoef ik nog maar 4 dagen te werken, en heb ik samen met vandaag ook nog 4 dagen vrij.

Jammer genoeg begon deze dag ellendig. Ik kan de vannacht al niet in slaap vallen. Ik had namelijk net voordat ik klaar was met werken, de gehele eerste verdieping ( de vergaderzalen) stof gezogen. En jongens... Dat is me toch veel tapijt... Ik heb mijn verlengsnoer van ongeveer 10 meter 7 keer moeten verplaatsen van stopcontact. Maar oké, slapen was geen optie. Tot een uur of 3. En dan moet je je even invoelen hoe je je voelt als dan de kamer telefoon ineens gaat om 7:45. En ik ga even uitleggen, deze telefoon is net zo iets als een rode nood telefoon voor ons gevoel. Je word nooit op die telefoon gebeld, en 90% van de tijd bellen ze met slecht nieuws. Dus je kon wel verwachten dat toen ik wakker werd ( brak en chagerijnig) dat mijn dag niet lekker begon. Moest ik ook nog over Sophie heen klimmen aangezien de telefoon aan haar kant lag, en zei niet reageerde.

De telefoon bracht het nieuws dat Sophie, die haar laatste vrije dag van deze stage vandaag zou hebben, en ja zou hebben ja, dus moest gaan werken. DAT IS DUS DE DERDE KEER dat mijn plannen niet door kunnen gaan omdat ze Sophie oproepen om te komen werken, en dat voor verdomme lunch op een donderdag. Jammer genoeg zei Sophie ja omdat ze vond dat ze geen keus had. Ik had echt gezegd jongens zoek het toch maar eens lekker uit! Ik heb plannen. Omdat we in het hotel wonen denken ze dat we geen plannen hebben, en dat we een soort oproep soldaten zijn. Die direct hun bed uitspringen en omgekleed beneden staan.

Jullie snappen natuurlijk dat ik klaar wakker en super pissig was. En met veel moeite net weer in slaap gevallen, gaat Sophie haar wekker natuurlijk. Adem in, Adem uit, zen... Ik ben het zo zat om stagiaire te zijn, zeker hier in Frankrijk. Hiërarchie bestaat nog steeds mensen! Het is dat we bijna klaar zijn. Maar ik ga al mijn dagen die ik vrij heb volop genieten. Vandaag met 25 graden dan maar binnen wat dingen gaan doen, want ja alleen er op uit zie ik nu ook al niet meer zitten.

Gelukkig gaan we vanavond lekker uiteten met de drie musketiers. En daarna gaan Sophie en ik lekker borrelen bij een collega van ons samen met de nieuwe Spaanse stagiaire. Lekker een girls night! Daar ben ik aan toe :)

Ik merk ook wel dat ik Frankrijk en deze mensen wel ga missen. Na 5 maanden begin je eindelijk te settelen, alles te snappen en vrienden te krijgen, en dan ga je weg...

Ik zie jullie op 1 juni allemaal weer :). Mijn vliegtuig vertrekt om 9:45 en komt aan in Amsterdam om 11:35

Kusjes,

Mariska