Salut,

Ik werd vandaag weer wakker van mijn kamergenootje om 5 uur s' ochtends, en dat terwijl ik vrij was... En ik werd ook wakker om 6 uur, 7 uur, 8 uur, 9 uur en 10 uur. Ik hoop dat ik ooit nog eens goed ga slapen hier... Nadat ik dacht rustig te ontbijten en mijn mail te checken, raakte ik bij het checken helemaal in paniek. Ik had mijn OV stop moeten zetten en het pasje lag nog hier in Frankrijk. Dus trok ik een trui en broek aan en ben ik naar de receptie gerent. Daar vertelde ze me dat ik een postzegel moest halen bij een kiosk op het vliegveld. Dus in mijn ochtendkloffie en hoofd daar rond gewandeld. De jongens uit de kiosk hebben me geholpen mijn brief te posten, daarna heb ik mezelf maar beloond met een koffie van de Starbucks. Daar wachtend heb ik jaloers gekeken naar alle tassen met snowboards en ski's die voorbij kwamen... voor mij geen wintersport dit jaar.

Daarna de rest van de dag een beetje rustig aan gedaan. Ik merk dat mijn eigen kamer meer voelt als een badkamer/slaapkamer en de kamer van Sophie en Bowien als een huiskamer. Ik ben namelijk veel vaker bij hun kamer dan de mijne. Terwijl Sophie en ik een nieuwe serie gestart waren, hoorde we de onze "manager/begeleider/baas" Christophe, heel blij met ons was. Ik heb gisteren ook met hem gewerkt, en hij heeft even hard met ons meegewerkt als de rest van het personeel. Ik heb daar altijd veel respect voor. Het leuke is dat Christophe een belg is en dus zowel Nederlands, Frans als Engels kan. Ik had geen idee welke taal ik met hem moest spreken, dus koos ik maar voor Frans, ik wist dat hij dat zou waarderen en dat ik er meer van zou leren.

We waren van plan in de avond te gaan stappen in Lyon, maar die plannen waren al gauw geschrapt zodra we ontdekte dat de trein maar ging tot 12 en Bowien moest werken tot 12. Dus hebben we de rest van de avond het ook maar rustig aan gedaan.

Sophie's Quote van de dag: ( praat over kleren kopen) Als niemand je gelukkig maakt, dan moet je het zelf maar doen.

Au revoir!

Mariska