Ola mensen,

Vandaag ging Dora weer op stap, dit keer alleen hopende niet te verdwalen. En dit keer zonder haar rugzak... Ja... Ben al bijna geen Dora meer zo. Maar oké, ik vertrok rond een uur of 11:30 van het station. Tot nu toe geen gekke dingen nog. Maar werd half weggeblazen toen ik naar buiten stapte. Het waaide echt heel hard, gelukkig niet zn koude wind als laatst. Ik had mijn haar al geföhnd maar ja... tweede keer dan maar. Ik was zo moe dat ik bijna in slaap viel in de trein door de heerlijke zon op mijn gezicht. De conductrice moest me zelfs even aantikken om mijn reisbewijs te laten zien, want ik had ook nog eens oortjes in hahaha.

OW EN PRIMEUR: WE HEBBEN EINDELIJK LOON!!!!

Op bijna volle automatische piloot ging ik al naar het Bellecour met de metro. Ik liep net zo door de gangen als ik het zou doen in Utrecht, ik weet al wel precies waar ik heen moet en waar dat is. Raar toch? Gaat zo snel zo. Vanuit Bellecour naar Vieux Lyon gelopen. Het oude gedeelte van Lyon. De straatjes zijn prachtig daar. Omdat het onderhand ook al lunchtijd was (13:30/14:00) heb ik bij een schattig bakkerijtje ,waar iedereen voor in de rij stond dus het moestb wel een goede zijn, een broodje en een culinaire specialiteit gehaald. De culinaire specialiteit is hier namelijk praline, en als ik praline zeg zou je denken aan de romige chocolade die je in bijvoorbeeld paaseitjes vind. Maar nee, praline is hier een harde, zoete en roze substantie die ze h:ier overal in gebakjes en broodjes doen. Tijdens het eten even gekeken waar ik allemaal nog heen wou.

Uiteindelijk verder gelopen naar wat hopelijk Fourviere zou worden. Ik had al eerder een poging gedaan tot Fourviere, maar dat was mislukt. Meestal zijn toeristentrekpleisters namelijk makkelijk en snel te vinden zou je denken, fout. Je moet dus ergens in Vieux Lyon een gigantische trap vinden, er zijn er meerdere, maar je moet er maar een hebben die op een straat uit komt. Vervolgens heb je het gevoel alsof je de hele stad uitloopt... want dat doe je namelijk ook. En ik had constant het gevoel van die scene in " The sweetest thing" waar Cameron Diaz de heuvel op danst. Dat was ik. ( Ken je het niet? Check dit: https://www.youtube.com/watch?v=i_LSrWRF_Bo). Oortjes in en gaan.

Uiteindelijk zag ik een vaag hek wat er op leek alsof het openbaar was. Er was grote twijfel, maar toen zag ik dat het open was tot 19:30. Dus dan moest het wel openbaar zijn toch? En weet je wat ik daar vond? Be amazed. MEER HEUVELS DIE IK MOEST BEKLIMMEN. Het was wel het goede park en ik kon Fourviere al wel een beetje zien. Maar ik heb 3 keer een mini break moeten nemen. Want met die conditie...aii... het ging allemaal niet zo makkelijk meer laten we dat maar zeggen. Vooral ook omdat Mariska eergisteren niet alleen fanatiek was wezen hardlopen, maar ook meteen haar buik, been en arm spieren had getraind met huis en tuin oefening. En dus nog steeds spierpijn had terwijl ze toch echt een berg op liep. Ik ben zo blij dat die meiden niet mee waren, die hadden echt niet mee gegaan of halverwege dood neergevallen. Maar na een flinke wandel partij was ik er toch echt! YEEH! En jongens, alles was dit uitzicht waard, echt. Je kon de hele stad zien, en achter de stad zag je een muur van wit gesneeuwde bergen. Ik heb mijn nieuwe favoriete plek gevonden. En er waren maximaal 15 mensen bij dat hele punt, je hoefde niet dringen voor een plekje. En dat op een vrijdagmiddag. Heerlijk.

Ik heb nog een rondje gelopen en bleek dat je niet alleen via het park, wat de achter ingang bleek te zijn, maar ook via het dorp dat er was. Maar omdat ik niet wilde verdwalen, aangezien mijn benen letterlijk als dropveters aanvoelde en helemaal trilde, ben ik maar de zelfde weg terug gegaan. Eenmaal terug in Vieux Lyon heb ik nog even rondgewandeld bij de boulevard van Bellecour. En even een koffie gehaald en lekker buiten gaan zitten en mijn favoriete hobby gedaan: Mensen kijken ( en mijn benen rusten). Waar ik wel heel chagerijnig van word, als ik probeer Frans te spreken maar ze het woord "Reçu" niet eens verstaan. Dat is letterlijk bonnetje. Ik heb net betaald, wat denk je dat het betekend... Ik doe zo me best. Jammer weer hoor.

Vandaag heb ik ook mijn 7e " Welkom in Frankrijk smsje gehad haahhaa. Ben benieuwd. Ik zit nu pas op dag 50 van de 134. Maar oke. Ik was zo moe toen ik terug ging. Ik was echt toe aan een kop thee en een serie. Dus zo heb ik de rest van mijn avond gespendeerd. Tot mijn volgende avontuur.

Kusjes,

Mariska