Bonjour tout le monde! Ça va?

Vanochtend weer een ochtendje gewerkt, wat dus in houd dat ik om 05:00 op stond. Ik snap echt niet dat mensen hier niet denken dat ze in "The walking dead" zitten, want ik zie er uit als een levende dode. Die zwarte kringen om mijn ogen zijn namelijk heel aantrekkelijk.

Verder wil ik even respect voor horeca mensen die s' ochtends moeten werken! Wij moeten namelijk blijven lachen, en dat is facking moeilijk. Daarom begin ik mijn vroege dagen nu ook met een cappuccino en twee (soort van) custard broodjes. Ik moet toch ergens mee beginnen want een ijskoude plons water is niet genoeg meer.

Zelfs s' ochtends valt er al genoeg te beleven hier, nouja... vandaag dan. Het was ongeveer 06:30 en we zijn met maar met 2 bedieningspersoneelsleden en de rest komt pas om 07:00. Maar het hele hotel had even besloten om allemaal tegelijkertijd te komen. Dus er ontstond paniek, want mijn mede- medewerker was niet bepaald een snel type. En overmaat van ramp kwam een familie ook nog even aan een tafel zitten die ik schoon aan het maken was. En ik moest de placemats (die ik altijd over de stoel hang) onder hun jassen vandaan trekken. Wilden ze ook nog twee kinderstoelen hebben, aangezien ze 3 kleine kids hadden. Dus ik zoeken naar een stoel, kon er in eerste instantie maar één vinden, want ja... business hotel dingen. Uiteindelijk had dat zelfde kind ook nog een jus d'orange over de stoel, tafel en grond gegooid. En dat terwijl de hele zaal vol zat, elke tafel vol vies servies stond, alle schone glazen op waren ( en de spoel komt ook pas 07:00) en het buffet bijna leeg was. DUS. Ik had weer even een " Ik haat kinderen" momentje. Gelukkig was dat maar voor een half uurtje en toen kwam onze back up.

Maar goed. Ik was dus om 13:00 uur klaar met werken. En Sophie en ik hadden plannen gemaakt om richting de stad te gaan. Alleen had onze Sophie deze trein nog nooit gepakt. Ow en het is hier ook -5 graden met kneiterharde wind. Gelukkig liep dat allemaal heel goed en makkelijk. We kwamen zelfs een collega uit het hotel tegen.

Eenmaal aangekomen wilde Sophie eerst nog even bij Part-Dieu shoppen. Ook meteen een lekker een pizzaatje gedeeld met zijn tweeën. Daar heb ik ook meteen een SD kaartje vergeten, aangezien ik mijn camera wel mee had, maar de SD kaart vergeten was. Ik baalde zo hard dat ik besloten heb om gewoon een nieuwe te kopen. Anders zou ik hele mooie plaatjes hebben gemist.

Rond een uur of 16:00/17:00 zijn we met de metro richting Bellecour gegaan. Ik heb zo hard gelachen om de paniek in Sophie's gezicht. Ze gaat dus blijkbaar nooit met de metro. Gelukkig ben ik metro expert. Ik heb gen0eg metro's in Londen en Parijs gehad , dus ik kan alles aan. De metro zat dan ook propvol met mensen die allemaal van werk kwamen en wij staken er met onze lengte bovenuit... Ja wij Nederlanders zijn toch echt groot. Op Bellecour hebben we even een koffie (en thee) gepakt, omdat het toch echt wel heel koud was buiten. We kwamen terecht in Café Bellecour, een schattig, simpel en oud café. Daar was ook een baby'tje die ons steeds aan het aanstaren was. Dus ik deed wat ik altijd doe, mijn tong uitsteken, dus dat jongetje keek eerst met grote ogen terug om het vervolgens zelf ook te proberen zijn tong uit te steken. Een moment waarop ik kinderen dan weer wel leuk vind.

Daarna zijn we nog een klein rondje wezen wandelen en op zoek gegaan naar iets te eten. Jammer genoeg gaan alle eettentjes hier pas na 19:30/20:00 open, en het was ook nog eens een maandag, dus veel was ook dicht. Dus wij nog meer rondgewandeld, maar we waren zo ontzettend bevroren dat we uiteindelijk toch maar ergens naar binnen zijn gegaan. Want wij zagen Moules Frites, en daar hadden we allebei heel veel zin in. Totaal zaten we met 3 tafels in een gigantische tent, maar het eten was wel heel lekker. We hadden twee soorten mosselen besteld en hadden besloten deze samen te delen. De Lyonaisse mosselen met ham, crème fraîche en mosterd. En de provinciaalse mosselen met kruiden en ook een paar gamba's. Biertje voor mij erbij en een wijntje voor Sophie, wij zaten daar heerlijk.

De straat waar we in zaten ( in Vieux Lyon) was ongeveer vergelijkbaar met de drieharingenstraat. Vol heerlijke en lekkere restaurantjes.

Ook hebben we nog een dessert besteld, een wafel voor Sophie en voor mij een café gourmand (proeverijtje van desserts met een espresso erbij). Ik heb hier namelijk espresso leren drinken, ik vond dat namelijk eerst nooit zo lekker, en nu wel ;)

Uiteindelijk met de metro terug. Maar we hadden de metro een stapje verder gepakt zodat we de tweede halte van de trein konden pakken ( zoals ik vorige keer per ongeluk alleen reizend ook had gedaan). Maar de trein ging pas over 12 minuten. Op zich normaal niet heel erg, maar ja in -8 graden was het niet te genieten. Verder zagen we in de metro ineens een vent met een fles Jack Daniels en set boxjes in zijn handen over een glazen controle hek van 2 meter springen. Natuurlijk kwam hij tegenover ons zitten. Iedereen in de metro keek hem dan ook raar aan, gelukkig was hij na een paar haltes al weer weg...

Eenmaal in het hotel genoten we gewoon van de kapotte airco. Dat is hier nu namelijk al een paar dagen zo. De koude lucht van de airco doet het niet, en het is echt 30 graden in dit hele hotel. Dus s 'avonds lig je echt in je bed te smoren. Maar voor bevroren tenen was het voor een keertje wel even fijn. Misschien morgen even de technicus erbij halen... Agja, wel een heerlijk dagje gehad. Het was alleen wel al 22:30/23:00 en Mariska moest morgen weer om 05:00 op...

Kusjes,

Dora the not so explorer en Boots ( die nog nooit een metro heeft gezien)