Long time no see... Woeps

Er is niet heel veel spannends gebeurd de afgelopen dagen. Gelukkig hebben we vandaag maar weer eens een leuke dag ervan gemaakt. Ik was namelijk samen met Bowien vrij. En we zijn samen de stad in gegaan met de auto. Omdat ik de winkels onderhand allemaal wel gezien had, en we dachten dat het slecht weer zou worden, hadden we een binnen activiteit gevonden. Les Halles de Paul Bocuse, een soort markthal zoals we in Rotterdam hebben.

Toen we daar eenmaal na een lange zoektocht binnen kwamen, was het kleiner dan we hadden verwacht. We zijn rustig langs alle "winkeltjes" en restaurantjes gelopen. Maar zelfs toen zijn we niet langer dan een half uurtje binnen geweest. En aangezien Bo nog iets nodig had in Part-Dieu, zijn we toch maar het winkelcentrum ingegaan. Daar hebben we toch de rest van de dag rondgelopen, van 15:00 tot 18:30 ongeveer. We hadden lekker geluncht bij een crêperie in het winkelcentrum. We hadden allebei een galette nordique besteld, dat is dus een hartige dunne pannenkoek met dille, zalm en crème fraîche.

Na veel rondwandelen besloten we om 18:30 om ook maar uiteten te gaan, want we waren allebei wel toen aan normaal eten. Op tripadvisor een leuke Italiaans tentje gevonden, ongeveer een kilometer lopen van het winkelcentrum. Perfect! We waren moe, maar een kilometer konden we dan nog wel aan. Dachten we... nou voor ons gevoel hebben we een half uur moeten lopen naar het tentje. In realiteit was het maar max een kwartiertje. Het restaurant was namelijk pas open om 19:00 en wij waren de eerste die binnenstapte. Gelukkig maar, aangezien zaterdag hier een massa drukte is op restaurant gebied. Wij hadden het enige ongereserveerde tafeltje gekregen. Binnen een kwartier zat het restaurant dan ook al vol.

Wij hadden allebei zin in pasta, want dat krijgen we hier amper, en als we het krijgen is het niet heel lekker. Dus Bo bestelde een pasta bolognese en ik een truffelpasta, vergezeld met een lekker wit wijntje. Uiteindelijk ook een lekker dessert besteld, een chocolade mousse voor Bo en een tiramisu pour moi. Toen we de rekening vroegen waren ze vergeten de desserts er op te zetten. Ik had op dat moment echt even een duiveltje en een engeltje op mijn schouders. Ze hadden goede service verleend en moesten ook hun loon binnen krijgen. Maarja wij hebben zelf nog niet eens loon ontvangen, en een goedkoop avondje zou fijn zijn voor een keer... Dus heb ik voor het eerst naar het duiveltje geluisterd. De bon betaald en gauw weg gegaan. Het voelde alsof ik het restaurant ( de gevangenis) had verlaten zonder te betalen. Ik moest maar eens even aan mijn goede karma gaan werken deze week.

Was wel een lekker dagje. Het is echt alsof wij pas kunnen ademhalen als wij het vliegveld echt pas verlaten. We zitten hier echt opgesloten. Ik ben gelukkig wel meer gewend hier. Ik weet hoe alles werkt, waar ik dingen moet vinden, wie iedereen is en wat voor functie ze hebben. Maar toch heb ik nog veel last van dingetjes, ik slaap namelijk al slecht sinds ik hier ben. Ik word wakker bij het kleinste geluid of het minste zonnestraaltje. Ook heb ik regelmatig een stijve nek, wat het werken ook niet heel erg makkelijk maakt. De tijd gaat wel heel snel, we zijn onderhand al op 1/3 van onze stage hier. Ik heb het gevoel alsof ik nog zoveel te zien heb van Lyon. Dus vrijdag als ik vrij ben ( en het lekker weer word) maar weer Dora the Explorer gaan. Aangezien allebei de meiden moeten werken vanaf 15:30. Even een zonnetje en een toeristische trekpleister pakken. Aangezien we elke winkel in Lyon al hebben gezien onderhand. Gevalletje lege portemonnee zo :). Misschien maar even een "wat ik nog wil zien en doen in Lyon" lijstje gaan maken...

Buona serata,

Mariska