Ola,

Ik had z'n rare droom vannacht. Hij ging als volgt: Ik droomde dat ik mijn moeder op reis zou gaan met een internationale trein richting het Oostblok. En toen we uiteindelijk op het station kwamen, bleek dat die trein helemaal niet naar het land ging waar we heen wouden. Dus bestelde mijn moeder een taxi, en de chauffeur was zelf Russisch. Maar ik was tegen de taxi omdat het veel te duur zou zijn. En tijdens het rijden wilde de chauffeur maar geen antwoord geven op de vraag hoeveel kilometer rijden het eigenlijk zou zijn. En hij reed ook gewoon op de trein rails, zonder banden. En na een half uurtje rijden hebben we de chauffeur gestopt bij een treinhalte om te kijken waar de treinen allemaal wél heen gingen. Dus besloten we een roadtripje te maken met de trein. Dat was het.

Waarschijnlijk heb ik het gedroomd omdat mijn onderbewustzijn vindt dat ik Lyon maar eens moet gaan verkennen, op zoek naar avontuur. En dat niet alles altijd uitpakt zoals jij het had gedacht.

Maar voor zo ver mijn gekke dromen. Ik had vandaag vrij. En kreeg al meteen de schoonmaak kriebels zodra ik de vloer zag. Gelukkig had ik met deze schoonmaker al vriendjes gemaakt, hij denkt namelijk dat wij Duits zijn... en hij is niet de enige... Maar veel andere schoonmaaksters haten ons omdat we steeds komen vragen om meer toiletpapier, vuilniszakken en handdoeken. Maar ja wie kan er nou met maar 2 rollen in een week leven? Wij allemaal niet hoor! Gelukkig weten we waar ze hun karretje neerzetten... plunderen die hap. Ik voelde me net die Franse vrouwen in de film "Maid in Manhattan".

Maar hij vindt ons gelukkig nog wel aardig. Dus heb ik even een stofzuiger bij hem geleend, hij me wel raar aan, maar ja ik zag er dan ook weer super charmant uit... "Trés vite" zei hij. Godzijdank. Ik ben losgegaan. Gelukkig snapte mijn kamergenootje de hint en begon ze alle vuilniszakken te vervangen. Omdat bijna alles hier gewoon smerig was heb ik overal een doekje over heen gehaald: minibar, bureau, nachtkastje, badkamertafel, badkamerspiegel, toiletrol houder en klein tafeltje. Ik heb alle vieze borden, etensresten en bestek direct de deur uit gedonderd. Ow en ik wil duidelijk maken dat het allemaal niet van mij was. Maar ja ik moet hier toch echt 5 maanden gaan leven. Papa en mama het spijt me dat ik altijd zo zeurde over het feit dat jullie altijd alles opgeruimd wouden houden. Nu pas merk ik hoe erg ik dat mis. De kamer is weer helemaal spic en span, op de wc na... die is een gevaar voor de gezondheid. Maar daar wil ik ook echt niet aanzitten. Genoeg daarover.

Ik hoor je al denken "heeft ze verder nog iets gedaan vandaag? Of alleen maar schoonmaken? ". Ja, dat heb ik. Ik en Bowien hebben ook vandaag weer een paar zonnestraaltjes gepakt. Dat is een van de voordelen in Frankrijk. Als de zon schijnt, dan schijnt hij ook echt goed. Dus wij hebben een koffietje gehaald bij de Starbucks en zijn buiten op een bankje in de zon gaan praten en genieten van de warmte. In elk geval tot Bowien moest werken.

Morgen zijn Bowien en ik vrij, dus we zijn van plan naar een van de grootste winkelcentra van Frankrijk te gaan, en die zit toevallig in Lyon. On s' appelle "Part Dieu". Er zijn 270 winkels, dus ik weet zeker dat wij ons gaan vermaken. Ow en we gaan een wasserette opzoeken in Lyon. Ik moet anders namelijk sokken voor een tweede keer gaan dragen, en dat wil ik echt niet gaan doen... Want dat "wassen dat gewoon daar kan" is blijkbaar niet echt mogelijk, de wasmachine die er was is namelijk kapot. Jippie...

Wens ons maar veel plezier! En voor ons Sophieetje, werkze meid!

Kusjes,

Mariska