Buenos dias!

Ondanks dat we wakker gebeld waren, omdat Sophie moest werken, hadden we in de avond toch plannen gemaakt. We zouden vanavond een super internationale vriendengroep zijn. Nadat iedereen gedoucht en gemake-upt was, zijn we met zijn vieren richting Lyon vertrokken met de auto. Ik ga de vierde persoon even introduceren: Clara, onze nieuwe stagiaire van de receptie, ze is Spaans, 21 jaar en lang, dun en blond. En dus de gene die nu samen op een kamer zit met Bowien.

Maar oké, Nederlandse "poekoes" ( straattaal voor liedjes, ja Sophie leert mij hier ook straattaal, alsof Frans niet al genoeg is hahaha) stonden lekker hard aan in de auto. En we hadden besloten dat we zin hadden in burgers, en het Hardrock mag dan niet typisch Frans zijn, maar we wisten dat het in elk geval goed eten zou zijn. Dus wij kwamen daar aan, stonden we bij de ingang in een rij... dus wij heel erg in de war. Ik zag namelijk ook een poster dat 24 mei om 20:00 er een band kwam spelen. En het was 19:30. Gelukkig bleek het de juiste rij te zijn. Maar omdat we natuurlijk Engels met elkaar praten, begon onze (overenthousiaste) ober dat ook te doen, aangezien Fransen die Engels kunnen dat graag laten zien. Het feit dat hij een korte broek droeg als personeelskleding liet wel zien dat er redelijk "los" omgegaan mag worden met de gasten. En ik moet eerlijk zeggen dat ik dat altijd wel het leukste vind.

Natuurlijk kregen we het gewoonlijke riedeltje: Waar komen jullie vandaag en wat doen jullie hier. 3 Nederlanders en een Spaanse die zowel Engels alsFrans praten. Zoals ik al zei, we zijn redelijk internationaal hahaha. Waar we eigenlijk voor kwamen is de COCKTAILS... aangezien we de laatste week vierde. Dus ik bestelde een aardbeien moijto om mee te beginnen. En een gedeelte frituur schaal. Maar soms onderschatten deze meiden hoe goed ik kan eten. De burger die we er na kregen: Belgische burger met aoli, kaas, bacon, sla en noem het maar op en het zat er in. Ik kan zeggen dat ik de trotse winnaar ben, ik was namelijk de enige die de burger unberhaupt op had gekregen. En was zelfs toe aan een dessert... Maar wel "partager" (delen). Ow en ik had nog een cocktail besteld bij mn burger, de bahama mama

Bowien was namelijk vorige week jarig, Sophie is volgende week jarig ( maar ze moet werken op haar verjaardag) en Clara is over 2 weken jarig. Dus ik vond dat wij toe waren aan een vuurwerkje. En de ober en ik konden het goed vinden, hij had de zelfde humor en ik kwam de enige die elke verstond wat hij zei. Dus we kregen een knipoog en een vuurwerkje. Maar niet alleen dat! Ik moet vakerr een topje met decollete aan doen, aangezien we voor " Sophie haar verjaardag" ook gratis shots kregen! Sterk spul wel, Genepi, en aangezien Bowien nog terug moest rijden nam Sophie de hare ook wel, maar Clara hoefde ook niet, dus heb ik die van haar er maar bij genomen. Want Sophei 3 laten drinken gaar ook weer ver.

Nadat we betaald hadden meost Bowien richting huis omdat die s' ochtend moest werken. Maar wij hadden nog plannen om na 23:00 naar Juliette ( een Franse collega van de receptie) te gaan, want die was dn klaar met werk. En aangezien het pas 21:00 was zijn we nog even naar een bar gegaan waar we een tijdje geleden ook al geweest waren. Daar hebben we heerlijk over alles en iedereen geroddeld, jongens gepraat en gelachen om domme grapjes. Het gewoonlijke wat meiden bij een bar doen :).

Het enige punt is dat we met ( in Sophie's en mijn geval) 2 shots, 2 cocktails en 2 wijn achter de kiezen ook nog eens de tram naar Juliette moesten pakken. Dat ging natuurlijk meteen fout. We zaten eerst in de metro de verkeerde kant op, om vervolgens bij de tram aan de verkeerde kant te staan, en de tram dus te missen. Maar ik heb me kapot gelachen om de gezichten van mensen als ze ons Frans, Engels en Nederlands door elkaar horen praten. Aangezien Clara liever Frans heeft, en Sophie en ik met wat drankjes achter de kiezen veel beter Frans spreken, waren we dus van alles door elkaar heen te doen.

Eenmaal aangekomen bij het huis ging Juliette al uit het raam. Daar hebben we tot 4 uur gekletst en muziek geluisterd. Om vervolgens allemaal in coma te raken.

Maar het was een hele goed afsluiter van deze stage. Ik kan namelijk zeggen dat ik een goal dat ik aan het begin had gezet, heb bereikt. En ik hoor jullie al denken, dat gaat om het Frans praten. FOUT. Ik had mezelf beloofd eens een keer te relaxen en genieten. Niet zo te stressen en niet zo veel na te denken bij alles wat ik doe. En dat is gelukt. Ik ben zelfstandiger, relaxter en (jammer genoeg maar) een beetje bruiner geworden :) En heb geleerd dat alleen zijn niet een slecht ding is, en je soms gewoon echt even met alleen me, myself and I op stap moet. Je bent pas echt jezelf als je alleen bent. En ik geniet ervan om in mijn eentje de stad in te gaan.

Ik raad echt iedereen een buitenlandse stage aan, maakt niet uit waar, maar je leert zoveel over jezelf maar ook een andere cultuur. En je leert eindelijk echt een andere stad goed kennen. Citytrippen voor een paar dagen is niet te vergelijken met wat ik nu allemaal gezien heb in Lyon. En ik ben echt verliefd geworden op deze stad. Paris is er niks bij vergeleken. Nu hopen dat Maastricht net zo fantastisch word :)

Kusjes,

Mariska