Bienvenue allemaal. Zoals misschien sommige van jullie weten. Ben ik, Mariska, samen met mijn twee klasgenootjes, Bowien & Sophie, voor mijn stage in Frankrijk. Deze stage zal plaats vinden vanaf vandaag tot begin juni in het NH airport hotel in Lyon. Ik ga jullie allemaal proberen op de hoogte te houden van wat er allemaal gebeurd in dit bijzondere landje. Veel lees plezier de komende 5 maanden!

Mijn reis begon vrijdag 19 januari en mijn ouders hebben besloten om met de hele familie mij af te zetten op het vliegveld Schiphol. Ons afscheid kwam al gauw want verder dan bagage afleveren konden ze niet komen. Het voelde voor mij dan ook niet als een afscheid voor 5 maanden, maar alleen maar een korte doei. Toch was ik trots dat niemand gehuild heeft ( ugh zus).

Eenmaal door de beveiliging heen waar er al een grap gemaakt werd over mijn vliegvriendelijke outfit ( zie riem, leren jasje met gesp en schoenen met gesp). Kwam ik uit bij een lounge, wachtend op mijn gate. Daar lekker aan de koffie al meteen geprobeerd te whatsapp video chatten met mijn familie die nog niet eens de parkeerplaats af waren. Dat is succesvol gelukt. In het vliegtuig zaten er twee vriendelijke Nederlandse dames aan mijn zijde die een weekje Lyon hadden gekregen van hun mannen, jammer genoeg zal het het hele weekend regenen.

Eenmaal aangekomen, met een op tijd vertrokken en aangekomen vliegtuig ( en dat met Easyjet!), kwamen mijn lieftallige klasgenootjes mij ophalen en assisteren richting het hotel waar wij de komende 5 maanden zullen doorbrengen. Daar was alles meteen heel ingewikkeld en werd er eigenlijk niks aan mij uitgelegd omdat ze verwachten dat alles wel aan mij uitgelegd zal worden door Bowien en Sophie, die zelf ook amper informatie gekregen hebben.

Nadat wij amper de parkeerplaats afkwamen omdat de betaalde kaart niet werkte, zijn we maar de dichts bij zijde supermarkt op gaan zoeken. Dat moest vooral omdat Mariska met een koffer (22,7 k) en handbagage (13,5 k) nog geen verzorgingsproducten kon meenemen, want ze zaten al prop maar dan ook echt propvol. Daar hebben we even flink wat snacks en water ingeslagen.

Ook ontdekte ik dat ik dus in een kamer zat met een meisje die ook stage liep en uit Madagaskar komt. Zij praat vooral veel Frans, en weinig Engels, en visa versa bij mij. Het voordeel voor mij is dus dat ik wel sneller Frans kan leren op deze manier.

Voor het avondeten dachten wij even een restaurantje te pakken op het vliegveld, lekker makkelijk en dichtbij zou je denken. Fout gedacht. Wij hebben meer dan een uur rondgelopen en er was amper wat te vinden, en wat we vonden ging al dicht om 20:00... Dus eindigde we maar met een sandwich en/of een salade van een winkeltje ergens op het vliegveld. Dat hebben we maar gegeten op de kamer van Sophie en Bowien.

Deze dag was vermoeiend en zo vrolijk als ik begon, zo chagrijnig als het eindigde. Hopen dat morgen een betere dag wordt... We hoeven maandag (22ste) gelukkig pas te beginnen met werken.

Salut, Mariska