Week 30

MAANDAG 25 DECEMBER
Het is nu echt Kerst! Joehoe!
Eerst natuurlijk m’n rondje voeren, nog even een tukkie doen en toen begon om 11.30u de gezelligheid. De hele familie van Butch was aanwezig. Vóór de lunch speelden we Secret Santa. Niet op de Nederlandse manier, maar er werden nummertjes getrokken en op nummervolgorde mocht iedereen een cadeautje uitkiezen en uitpakken. Alleen áls iemand aan de beurt was om een cadeautje te kiezen, kon diegene ook een cadeautje “stelen” van iemand anders die het al had uitgepakt. Degene waarvan het cadeautje was moest dan een nieuw (onuitgepakt) cadeautje pakken en uitpakken. Totdat degene met het laatste nummertje een cadeautje gestolen of uitgepakt had. Een verrassende en leuke manier om cadeautjes te doen. Overigens waren het allemaal cadeautjes onder de $10.
Na deze gekkigheid kwamen de echte cadeautjes onder de boom vandaan. Jammer genoeg kreeg ik van Robyne een ketting met iets te groot paarden bit eraan; iets wat ik nooit zou dragen. Maar natuurlijk was ik heel dankbaar... Ook denk ik dat mijn cadeau voor Robyne een flop was; ik denk dat de deken die ik had laten inlijsten toch niet zó bijzonder voor haar was dan wat ze in eerste instantie had doen doorschemeren. Dat vond ik oprecht wel jammer, want ik had er echt veel moeite voor gedaan! De luchtfoto van de farm voor Butch was daarentegen gelukkig wel een succes.
Enfin, de lunch stond klaar en het was smullen geblazen! En voordat het dessert geserveerd werd, ging iedereen naar buiten voor het traditionele backyard cricket. Dat was echt lachen, maar als ik zou moeten kiezen, geef me dan toch maar honkbal!
Na het dessert kon ik bijna niet eens meer ademhalen; en zóveel had ik niet gegeten. Toen iedereen de deur uit was, heb ik m’n spullen gepakt en ben ik naar Cuppa en Libby’s huis gegaan. Hier blijf ik vannacht ook slapen, omdat de twee properties praktisch naast elkaar liggen en ik dan morgenochtend niet ver hoef te rijden.

DINSDAG 26 DECEMBER
Heerlijk geslapen in Libby’s huis en naast het voeren van de dieren bij haar en bij Cuppa heb ik lekker de hele dag niks gedaan! Ik hoefde ook alleen ’s avonds bij Robyne te voeren en de stallen uit te mesten en meer dan dat was het ook niet. Jemig, wat was ik toe aan een dag helemaal niks!

WOENSDAG 27 DECEMBER
Dagje vrij, gelukkig!! Was ik echt aan toe! Lekker het huis weer eens schoongemaakt; dat was ook al een tijdje niet gebeurd door alle drukte, film gekeken, bus geboekt en Robyne geholpen met een interview voor mijn vervanger. Zowel Robyne als Dimiti waren erg enthousiast over m’n skills en zagen er wel een toekomst in dat ik voor farmers hier in Australië als recruiter kon werken. Dat kan ik namelijk overal ter wereld doen. Ik zie dat eigenlijk ook wel zitten. Ik weet nu wat een farmer graag zou willen en Robyne en Butch kunnen me helpen om een bestand op te bouwen van farmers. Ideetje?!

DONDERDAG 28 DECEMBER
Buiten dat het vandaag een normale dag was, gebeurde er toch weer iets speciaals! Damon Barlow, een vriend van Robyne die zijn paard Snickers hier momenteel heeft staan, kwam even kijken hoe het ging. Helaas was zijn paard nog steeds niet goed en zelfs kreupel aan een ander been. Maar zoals gewoonlijk brengt Damon cadeautjes van Dior voor Robyne mee. Zijn vriend werkt namelijk bij Dior en Robyne heeft inmiddels een hele collectie. Maar deze keer had hij ook iets voor mij meegebracht…. Een prachtige cadeau-box van Dior, helemaal ingepakt, stond voor me klaar. En toen ik het openmaakte zat daar een eau de parfum Poison Girl in en twee nagellakjes (precies mijn kleur!). En blijkt die parfum ook nog eens mijn type geur! Ik was al een maand of twee aan het zoeken naar een geurtje, omdat ik dat toch wel miste. Ik heb met verschillende dingen in m’n handen gestaan, maar toch steeds weer teruggezet. En zie hier: ik word op m’n wenken bediend door de Heer! Ik kan de zegeningen inmiddels niet eens meer tellen!

VRIJDAG 29 DECEMBER
Omdat Damon gister niet op Snicker kon rijden, hadden Robyne en ik voorgesteld dat hij vandaag een ritje op Frank kon maken. Helaas konden ze niet echt met elkaar overweg, omdat Damon nogal graag de “teugels” in handen heeft. Frank daarentegen is er niet zo van gediend als iemand wat harder in de hand is. Dus Frank liep meer opgekropt dan ontspannen. En volgens mij vond Damon het ook niet zo’n goeie match. Jammer!

ZATERDDAG 30 DECEMBER
In de ochtend hebben we lekker doorgewerkt en rond lunchtijd waren Robyne, Dimity en ik helemaal opgetut en klaar om naar de races te gaan. De laatste race van 2017! Wat vond ik dat leuk. Paardenraces zijn helemaal hot hier in Australië en zelfs in de pubs zijn er altijd een of meerdere schermen met races aan. En nu kon ik eens echt zien hoe het eraan toe ging! Natuurlijk had Robyne de VIP lounge geboekt en zaten Robyne en Dimiti aan de champagne. Ook ik had een drankje genomen, maar bij één is het ook gebleven. Er was een heerlijk lunchbuffet en om 13.50u begon de eerste race. Robyne had me met behulp van het “race-boekje” uitgelegd waar ik op moest letten en wat alle nummers betekenden. (Zo jammer dat ik dat boekje niet heb meegenomen!) Tijdens deze uitleg zei ik dat ik paard nummer 6: King Solomon en paard nummer 3 wel als potentiele winnaars van de eerste race zag. Maar omdat het m’n eerste race was wilde in niet direct op twee paarden wedden. Dus nummer 3 zou mijn winnaar worden. Robyne en Dimity hadden een app op hun telefoon waar ze hun geld konden inzetten, maar ik ging netjes naar de wed-balie en zei: “Number 3 please, each way”, wat betekende dat ik geld kreeg als dit paard won en/of als het zich binnen de eerste 3 zou weten te plaatsten. Ik weet niet of het beginnersgeluk was, maar nummer 6 werd eerste en nummer 3 tweede. Woohoo!! Ik had m’n geld weer teruggewonnen. Ik zat er helemaal in! Er waren totaal zeven races en na de eerste race heb ik nog drie keer $2 each way ingezet. Helaas heb ik de rest van m’n inzetten verloren, maar het was een prachtige dag!
Oja, Dimity probeerde me te koppelen aan een van haar “vrienden”, die overigens niets anders doet dan slapen, eten en drinken – niets voor mij dus. Maar toen ik weer naar de VIP lounge ging nadat ik een praatje met hem had gemaakt, scheen hij tegen Dimity te hebben gezegd dat ik getrouwd was… (???) Dimity moest heel hard lachen en zei dat dat sowieso niet waar was. “Jawel”, zei hij, “op mijn

leeftijd moet je goed opletten; ze heeft een ring aan haar vinger…”. Hahahaha oeps, ik draag altijd m’n ring aan m’n linkerhand, omdat m’n rechterknokkel dikker is en ik er geen ring overheen krijg. Misschien is dat de reden dat ik nog steeds single ben…?!

ZONDAG 31 DECEMBER
En zo is het alweer het einde van 2017! Eigenlijk heb ik helemaal niet het gevoel dat ik bijna een jaar weg ben geweest. Vandaag begon als een gewone dag en ik had in de verste verte niet het gevoel dat het oudjaar was. Het enige ongewone was, was dat ik er weer een nieuw project bij heb: Pippa; een 5-jarige merrie van de nicht van Robyne die heel nerveus en gevoelig is. Robyne dacht dat wij wel een goeie match zouden zijn, omdat ik altijd zo rustig ben en daar had ze gelijk in. Ik vind haar helemaal leuk en heb het gevoel dat we elkaar goed aanvoelen. De komende tijd mag ik haar dus rijden, want ze blijft bij ons de komende maand!
Rond 17.00u ging ik naar Libby en Paul, omdat ik was uitgenodigd voor een barbecue. Uiteraard, want een barbecue hoort in Australië. En het was beregezellig! Er waren nog twee andere stellen en we hebben ons prima vermaakt. Uiteraard hebben we ook een potje backyard cricket gespeeld met de boys. Wat trouwens echt heel leuk is hier, is dat er in Sydney een “Family-fireworks” is om 21.00u. Dat is al best spectaculair en ik vind het zo leuk voor de kinderen dat ze dan niet tot 00.00u op te hoeven blijven. Na dit te hebben gezien op televisie zijn Jason en Ethan naar bed gegaan en hebben we als volwassenen superhard gelachen met het spel Cards Against Humanity! Na het vuurwerk om 00.00u ging iedereen eigenlijk vrij snel naar huis wat prima was. De avond was een succes en ik denk dat ik er meer van heb genoten dan dat ik in Sydney zelf was geweest.