MAANDAG 09 OKTOBER
Het voelde als een verademing toen ik weer bij Robyne in de auto zat. Wat fijn om weer op een plek te zijn die niet is omgeven door negativiteit.
En vanavond had ik ineens zin om al m’n brochures erbij te pakken en te starten met het plannen van de oostkust. Ik kreeg zomaar de geest om knopen te gaan doorhakken. En ik heb ook weer zo’n zin om te reizen! Ik ben er klaar voor!

DINSDAG 10 OKTOBER
Gister vertelde Robyne me dat zij het Frank het afgelopen weekend had gereden. Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest denken, want ze was zelf niet zo enthousiast… Ik vond het erg fijn dat me vertelde waar ze aan gewerkt had en hoe ik nu verder kon trainen. En toen ik vanochtend op Frank zat, voelde ik dat we beide klaar waren voor de volgende stap! We gaan nu werken aan rechtmaken en stabieler rondrijden. Robyne heeft me (uiteraard) weer geholpen en ik heb veel vragen gesteld. Het ging goed met de nodige discussies! Toch voelde het vanochtend weer als een warm bad toen ik in het zadel zat. Ik was weer heerlijk gelukkig!

WOENSDAG 11 OKTOBER
Hoewel ik gister zo lekker gereden had, weet ik niet wat er vandaag weer “fout” ging. Het begon goed, maar ik begon te twijfelen over het oplossingsgericht-rijden. Dus ik raakte weer in een discussie verzeild met Frank en werd opeens toch onzeker. Robyne had hem voor twee dagen gereden en hij was zoveel beter; ik rij hem voor meerdere maanden en hij verbetert minimaal. Op dit moment weet ik het even niet meer. Ik wil het er ook niet verder meer over hebben.

DONDERDAG 12 OKTOBER
Vanochtend stond ik al op met het gevoel dat ik liever had dat de dag over was dan pas begonnen. Ik weet niet wat er precies was, maar ik voelde me over het algemeen zonder energie. Frank heb ik dus maar gelongeerd en Barney heb ik een paar rondjes in de rijbaan gegeven. Ik probeerde echt de energie ergens uit m’n tenen te trekken, maar ik denk dat het via een gat onder m’n voet de grond in is gegaan. Naja, misschien is het morgen beter.

VRIJDAG 13 OKTOBER
Zeg het maar, ik weet niet waarom ik geen energie heb. Ik heb niet eens zin om te koken, paard te rijden; niks kan me bekoren op dit moment. Ik voel me niet echt ziek, maar wel enorm energieloos! Dat zag Robyne ook, dus morgen heb ik een dag vrij.
Ik hoop dat dit snel voorbij is, want leuk is anders!

ZATERDAG 14 OKTOBER
Dagje vrij, dagje niks. Okay doei!

ZONDAG 15 OKTOBER
Eerlijk gezegd denk ik dat ik de afgelopen week een tik heb gehad van iets wat me zo lusteloos maakte. Gister had ik zo’n erge hoofdpijn dat ik m’n ogen nauwelijks open kon doen. Maar het goeie nieuws is dat het zomaar ineens vandaag over was. Dat voelt zo fijn!
Daarnaast was ik erg blij dat Robyne me vandaag weer heeft geholpen met Frank. Doordat ik me afgelopen week niet lekker voelde had ik ook nauwelijks energie om Frank te rijden en geduldig te blijven. Ik begon ook aan mezelf te twijfelen, omdat Frank na vorig weekend waarbij Robyne hem had gereden zoveel vooruit was gegaan. Zij doet dat in twee dagen en ik ben maanden bezig…
Maar gelukkig kon ze mij en Frank er vandaag goed doorheen trekken. Ruim een uur keihard getraind. We waren allebei (Frank en ik) voldaan.
En als afsluiting van de dag was ik bij Libby en Paul uitgenodigd voor een Sunday Roast. Wat was het gezellig én lekkerrrr! Ik ben vooral gek op die geroosterde groenten! Dat kunnen ze hier in Australië wel. Voor ik wegga moet ik dat zeker nog leren!