Week 33

MAANDAG 15 JANUARI
Ik kan wel janken, laat me met rust; alles is me even te veel. Ik wil gewoon naar huis.

DINDSDAG 16 JANUARI
Vandaag was zo’n dag waarop alles misging en waarop ik zelfs ben weggelopen van een situatie. Bovendien was Frank was niet in een goeie bui. Ik merk dat ik echt moeite heb om de laatste dagen vol te maken. Op een of andere manier ben ik bijzonder gestrest en staat het huilen me nader dan het lachen. Ik heb ook al een keer m’n tranen laten lopen. Waar het precies door komt weet ik niet, maar dat er vooral iets mis is met m’n vrije dagen, weet ik wel. Ik kan bijvoorbeeld bijna nooit iets plannen, omdat ik geen vaste dagen vrij heb en vaak pas op het laatste moment te horen krijg wanneer ik vrij ben. Daarmee bedoel ik dat het zomaar kan gebeuren dat ik om 17.00u te horen krijg dat ik de volgende dag vrij heb. Of om 12.00u te horen krijg dat ik de middag vrij heb. In het begin had ik hier niet zo’n moeite mee, maar nu begint het me steeds meer op te breken. Ik weet nooit waar ik aan toe ben. Ook het feit dat ik weinig connectie heb met de familie Smith maakt het er ook niet makkelijker op. Buiten Butch, die oprecht geïnteresseerd is, toont Robyne weinig tot geen belangstelling in mij als persoon.
Al met al zou ik het liefst momenteel een vliegtuig naar huis pakken en heb ik zelfs niet eens meer zin om de oostkust de doen. Met m’n gedachte zit ik al in het vliegtuig en op deze manier vind ik het moeilijk genieten. Maar ik móet mezelf hier doorheen slaan, want ik wíl deze ervaringen niet negatief laten voelen!

WOENSDAG 17 JANUARI
Het voelt alsof ik door de modder aan het lopen ben. De dag kon niet snel genoeg over zijn! Elk moment heb ik het gevoel dat ik in huilen uit kan barsten.
Vanmiddag heeft Libby Frank opgehaald zodat ik hem de komende dagen bij haar kan rijden om ervoor te zorgen dat hij zich in ieder geval bij haar niet als een gek gedraagt, mocht hij niet worden verkocht. Hij bleek helaas nogal een “frootloop” te zijn toen Libby hem bij haar uit de trailer wilde begeleiden… Ik vraag me echt af wat er in zijn hoofd omgaat sinds we op competitie zijn geweest.
Morgenochtend ga ik naar Libby om hem bij haar te rijden. Dit betekent dat ik wederom vroeger mag beginnen. Maaaaar, vanaf morgenmiddag heb ik anderhalve dag vrij!

DONDERDAG 18 JANUARI
Vanochtend moest ik nog werken, maar omdat Frank sinds gister bij Libby staat, mocht ik van Robyne naar Libby toe en mijn lieverd daar rijden. Libby en ik waren allebei nog niet helemaal overtuigd dat hij rustiger zou zijn, dus heb ik hem eerst wat gelongeerd in de roundyard. Daarna heb ik hem daar een paar rondjes gereden en vervolgens ben ik naar de rijbaan gegaan. Hij was een stuk rustiger dan de eerste keer dat ik hem hier reed en ik heb zelfs Libby zover kunnen krijgen om een paar rondjes te rijden. Hierdoor kreeg ze gelukkig veel vertrouwen en ik was heel trots op haar dat ze mij hierin vertrouwde!
Toen ik rond 09.00u weer terug bij Robyne was, bleek dat ze al bijna klaar was. Wat een opluchting, want ik had echt geen zin meer om te werken. Om 10.15u was alles gedaan en was ik vrij, woehoe! Lekker m’n spullen gepakt, nog even een tukje gedaan en om 13.00u zat ik bij de kapper. Libby en ik hadden samen een afspraak gemaakt en hadden een middagje tuttelen gepland. Na de kapper samen nog een kopje koffie bij Kerv gedaan en aan het eind van de middag zat ik weer bij Libby en Paul op de bank. Heerlijk, wat een fijne familie! Met huisgemaakte pizza sloten we de dag af en gingen we naar bed.

VRIJDAG 19 JANUARI
Een hele vrije dag en ook nog bij Libby en Paul, wat wilde ik nog meer?! Jammer was wel dat ik ’s ochtends (om 07.00u) Frank “moest” rijden (omdat het anders te heet was) en ik dus niet kon uitslapen. Toen ik om 09.00u weer in het huis aankwam, stond Jason te springen om mij te leren yabbying. Een yabby is een kleine blauwe kreeftensoort die in zoetwater leeft en bij Paul en Libby in de dam voorkomt. Ik had ze al eens geproefd, maar nog nooit zelf gevangen. Dus in de beginnende hitte gingen we met vislijnen, aas en een net naar de dam.
Les 1: Voorbereidingen voor yabbying. Men neme een vislijn van ongeveer 75 cm en knoopt op ongeveer 20 cm een grote grasspriet vast. Maak vervolgens aan beide kanten een slipknot (zie tutorial youtube) en knoop aan de slipknot bij het gras een stukje vlees van zo’n 2x2 cm. Gooi de lijn uit en bevestig de andere slipknot aan een takje wat men aan de waterrand in het zand steekt.
Les 2: Hoe vangt men een yabby? Zodra de lijn strak trekt, eet de yabby met zijn scharen aan het stukje vlees en moet je de lijn héél voorzichtig, zo dicht mogelijk tegen het wateroppervlak, binnenhalen. Zodra het grassprietje te zien is haalt de partner in crime de yabby binnen met het visnet.
Les 3: Hoe herkent men een yabby? Een yabby ziet eruit als een kleine kreeft met blauwe scharen. Zie afbeelding.
Les 4: Hoe bereidt men de yabbies? Kook ze voor zo’n 15 minuten – tot ze roze zien – en laat ze afkoelen en pel ze als een kreeft. Tip: Vergeet niet de scharen ook leeg te halen, daar zit het zachtste vlees! Eet smakelijk!
Toen de temperatuur rond 11.00u behoorlijk begon te stijgen, vond ik het welletjes en hebben we de rest van de middag binnen in de airco vertoefd. Zowel Ethan als Jason waren behoorlijk “feral” (wild) en zijn meerdere malen naar hun kamer gestuurd. Ik kon me er niet druk om maken en heb Libby een zetje in de rug gegeven om haar in te schrijven voor wedstrijden met Maggie en bij het bestellen van een nieuw hoofdstel (haar kerstcadeautje van Paul). Ook kon ik eindelijk wat hoofdstukken van m’n dagboek online zetten en zo was m’n vrije dag heerlijk rustig, maar toch ook productief!

ZATERDAG 20 JANUARI
Vandaag was een beetje een chaotische dag. Eerst had ik me “verslapen”. Maar het kwam meer omdat Robyne niet duidelijk was geweest wanneer ze me op stal wilde hebben. Dus verscheen ik op de normale tijd van 07.00u, maar blijkbaar had Robyne me om 06.00u “besteld”. Enfin, nu moesten we dus haasten om vóór 08.00u Luca te hebben gereden én een les aan Emmy te geven. Want om 08.30u moesten we bij Libby zijn, omdat ze daar van Robyne een les met Frank kreeg. Ik was zo blij dat het goed ging en Libby meer vertrouwen had. Vervolgens gingen we weer terug naar Robyne’s stallen en toen bleek dat ik gister de oplader van m’n laptop bij Paul en Libby was vergeten. Dus ging ik weer terug om die op te halen. En lief dat Libby was, want toen ik daar

binnenkwam stonden letterlijk de warme broodjes klaar en kon ik zo aanschuiven! Vóór 12.00u was ik weer terug en moest ik wat extra voer voor Frank klaarmaken voor het geval Robyn Boyle morgen niet komt om naar Frank te kijken om hem eventueel te kopen.
Om 12.45u kwam Roos Driessen aan, mijn vervangster. Ik heb haar eerst de cottage laten zien. Ondertussen kwam Libby het voer ophalen en konden Roos en Libby gelijk even kennis maken. Nadat ik in de rest van m’n pauze het nieuwe whiteboard voor een weekplanning had afgemaakt, nam ik Roos om 15.30u mee naar Robyne om haar voor te stellen. We werden gelijk aan het werk gezet met filen en vervolgens gingen we over naar de stallen.
Aan het eind van de middag kregen we het goede nieuws dat Robyn Boyle tóch morgenochtend naar Frank komt kijken en dus kwam Libby Frank ’s avonds nog brengen.
Wat een dag, maar gelukkig voelde ik me niet heel erg gestrest.

ZONDAG 21 JANUARI
Het was een stressvolle dag; althans Robyne was erg gestrest. Waarschijnlijk over het feit dat ze vijf lessen moest geven (in de ochtend), er drie paarden werden gebracht, er een koper voor Frank kwam kijken én Roos natuurlijk nieuw is. In de afgelopen maanden heb ik gemerkt dat Robyne niet zo goed tegen verandering/roering op haar erf kan. En met een nieuw persoon op stal als personeel was dat natuurlijk niet makkelijk. Ook voor mij niet, want ik moest vooral zorgen dat ik m’n aandacht bij Frank had, door hem helemaal tiptop in orde te hebben. Hierdoor kon ik Roos moeilijk inwerken, wat weer de nodige wederzijdse spanning met zich mee bracht. Enfin we hadden ons door de ochtend heen geslagen, toen de middag aanbrak. Rob had gevraagd of we Frosty’s staart konden wassen. Maar omdat hij een gat in z’n voorhoef had met de bijbehorende bandages, mocht de desbetreffende voet absoluut niet nat worden. Robyne kwam eerder in de ochtend met het idee om het met een emmer te doen, maar ik dacht dat het wel zou lukken als hij op de matten bij de spuitplaats zou staan. Dus Roos ging aan de slag en net op het moment dat we erachter kwamen dat er water rondom de matten liep bij het wassen van de staart en ik al een oplossing had bedacht, kwam Robyne aangelopen. Natuurlijk werd de vraag gesteld hoe we Frosty weer van de matten af kregen zonder z’n voeten nat te maken. Naar mijn mening was het makkelijk op te lossen door het grootste gedeelte weg te vegen met de bezem en dan handdoeken neer te leggen. (We hadden hier natuurlijk niet op gerekend.) Maar Robyne ging volledig uit haar plaat en beschuldigde Roos ervan dat ze niet kon nadenken. Direct zei ik dat het mijn idee was en ze Roos niet moest beschuldigen, maar het kwaad was natuurlijk al geschied. Ik vond het verschrikkelijk dat Roos haar eerste dag zo naar was gelopen! Als ik haar was geweest had ik me echt afgevraagd of ik hier zou willen blijven.
’s Avonds ben ik nog naar Paul en Libby gegaan voor een roast. Daarnaast werden Libby en ik getrakteerd op een huiskamerconcert van Ethan, Jason en Paul. Ik moest denken aan de tijd dat ik thuis voor iedereen Jungle Book aan het naspelen was.
Helaas kreeg ik later op de avond hele zware hoofdpijn (tegen migraine) en ben ik naar huis gegaan. Waarschijnlijk kwam het door het bijzonder warme weer van de laatste dagen (gemiddeld 43C). Even goed in de gaten houden.