Week 26

MAANDAG 27 NOV
Gelukkig was het meeste al gepakt voor Melbourne, maar toch moesten de laatste dingen nog worden afgevinkt op het lijstje. Zelf was ik vooral ook druk bezig om m’n goodiebag voor Robyne en Katrina af te maken. Ik was erg opgelucht dat m’n Sinterklaas spullen die ik had besteld vandaag waren aangekomen, zodat ik deze er ook nog in kon doen. De dag vloog voorbij en dat was maar goed ook, want ik merk dat ik eigenlijk niet zo’n zin heb om hier nog heel lang te werken. Ik merk dat ik het mis om iets met m’n hersenen te doen. Niet voor het een of ander, maar stallen uitmesten, voer klaarmaken, spullen schoonmaken en koeien halen is nou niet wat je noemt intelligent werk. Ik mis een beetje de uitdaging. Maar misschien is dit ook wel goed voor me, want het heeft me de laatste tijd wel aan het denken gezet. Ik heb inmiddels een beroepentest gedaan en ben serieus aan het nadenken of ik nog een opleiding moet doen.

DINSDAG 28 NOV
Om 05.00u was ik al op stal om de paarden te voeren, want om 06.00u vertrok Robyne naar Melbourne. Of althans naar haar overnachtingsplek, want het is ruim 15 uur rijden naar Melbourne. De komende twee weken ben ik dus weer in charge voor het hele paardengebeuren. Ik heb mezelf voorgenomen om af en toe iets minder punctueel te zijn. Maar vooralsnog heb ik wat extra taken op de planning, zoals de spiegels in de rijbaan verder schoonmaken, de paddocks (weer) doen en wat administratie voor Robyne wegwerken.
Na m’n mentale dip van gister was ik erg moe en heb ik mezelf een rustige ochtend gegund. Ik heb Poppy en Frank gereden en daar heb ik het bij gelaten. Ik moest ook de koeien halen, dus had uiteindelijk toch wel weer een paar uur gemaakt.

WOENSDAG 29 NOV
En weer een dag… Ik ben maar begonnen met de paddocks schoon te maken; die van Frank was echt té vies. Ik ben er 1,5 uur mee bezig geweest. Daarna wilde ik een buitenrit met Frank maken, maar hij begon weer te spoken en ik ben met m’n hart in m’n keel weer teruggereden. Zo jammer dit, want ik gunde hem echt even een dagje iets anders dan in de arena. Maar helaas.
Koetjes halen, Barney rijden en dag voorbij… Love my job iets minder; voel me beetje nutteloos.
Maar wat wel heeeeeel erg leuk was, was dat Sinterklaas aan me had gedacht! Verrassing! Heb nog niks opengemaakt, maar voor de zekerheid het pakketje inclusief gedichtje in de koelkast gelegd. Ik hoop dat ik mezelf kan bedwingen tot 5 december. Ik vind dit zó leuk!!!

DONDERDAG 30 NOV
Kon mezelf gisteravond toch niet helpen; heb het pakketje van Sinterklaas opengemaakt. Ik voelde al iets door de verpakking wat erop leek dat “alles” in één hoek was geschoven. Ik had natuurlijk al een vermoeden dat het een chocoladeletter was en toen ik het openmaakte bleek mijn vermoeden juist.

“Sinterklaas” had niet helemaal stilgestaan bij het feit dat het in Australië ietsje warmer is dan in Nederland, dus de letter was tijdens het transport in één (of andere) hoek gesmolten. Gelukkig konden ik én “Sinterklaas” er erg hard om lachen.
Verder ben ik vandaag naar Muswellbrook geweest om nog wat kerstcadeautjes te kopen. Ik moet alleen nog een cadeautje voor Jane, moeder van Katrina en Brad, dus ik ben er bijna.
’s Avonds ben ik naar de Grammar School Homegrown Markets geweest, omdat Ethan en Jason daar naar school gaan en een eigen standje hadden. Maar ze waren binnen 2 uur al helemaal uitverkocht. Toen ik thuiskwam was Dimity in het huis van Butch en Robyne en vroeg ze of ik wilde meehelpen om de kerstboom op te tuigen. Uiteindelijk was ze meer bezig met facebook en instagram en heb ik het grootste gedeelte gedaan… Maar goed, hij staat nu wel; zorg minder.

VRIJDAG 01 DEC
Het was behoorlijk warm vandaag! Puffen en transpireren en na elk klusje even naar binnen om af te koelen in een koele kamer met airco. Ik pas de komende dagen op Lilly, de kat van Dimiti, en slaap in het huis van Butch en Robyne. Iets wat ik gezien een beter bed niet kon weigeren.

ZATERDAG 02 DEC
Een hele normale dag, dus misschien moet ik maar een liedje zingen in plaats van een stukje schrijven.

ZONDAG 03 DEC
Niks spannends om te vertellen; gewoon een normale dag.