Week 22

MAANDAG 30 OKTOBER
Toen Robyne terugkwam van vakantie liep ze met tape op haar bovenarm en gokte ik goed dat ze bursitis had. Iedereen krijgt dat tegenwoordig! Ik vraag me af wat we fout doen met ons lichaam... Maar goed, ze mocht dus eigenlijk de komende weken niet paardrijden. Daar gaat ze zich natuurlijk nooit aan houden, maar ik kan haar wel zoveel mogelijk ontlasten. Dat hield in dat ik vandaag toch alles alleen heb gedaan én 3 paarden heb gereden. Gelukkig had ik energie voor tien en ging ik als een trein!
Met Frank heb ik voor het eerst weer een buitenrit gemaakt sinds de wedstrijd en we waren beiden erg nerveus. Voorheen was ik ervan overtuigd dat hij toch geen gekkigheid ging uithalen, maar daar was ik nu niet meer zo zeker van. En ook hij was erg gespannen; ik merkte onder andere dat hij niet uitademde. Maar we hebben ons er doorheen geslagen en de volgende keer hebben we vast weer meer vertrouwen.

DINSDAG 31 OKTOBER
Het was weer een lekkere hap-snap-dag! Daarmee bedoel ik dat ik tussendoor veel niks heb gedaan, maar ook niet echt pauze heb gehad. Bijvoorbeeld om 07.00u beginnen en om 08.00u zonder specifieke reden bij Robyne op de bank met een kop koffie (ik wilde liever doorwerken, maar ik moest even langskomen – geen idee waarom). Om 08.30u gingen we onverwacht de boxen opvullen met houtmot. Daarna, om 10.00u kon ik eindelijk Barney rijden. Heb hem maar een half uurtje gereden, want Frank moest ook nog gedaan worden. Om 12.00u heb ik Frank snel op stal gezet en ben gaan lunchen om vervolgens om 13.30u de koeien uit de achterste paddock te halen. Om 14.45u even snel een kopje thee gedronken en hup over naar stal om Luca longeer-klaar te maken. Ik had niet veel te doen, maar omdat Robyne op stal was kon ik niet nog even terug naar huis. Om 17.00u de paarden gevoerd, waarna ik naar huis ging om te eten. En vervolgens moest ik om 19.00u terug naar stal om nog hooi te geven en de dekens op te doen voor de nacht.
Dit zijn niet echt m’n favoriete dagen; ik werk liever hard óf niet.

WOENSDAG 01 NOVEMBER
Eigenlijk heb ik niet veel bijzonders te melden.

DONDERDAG 02 NOVEMBER
We gingen Poppy ophalen van de breaker! Dus “even” op en neer naar Tamworth. Nadat de breaker een paar rondjes had gereden, ging Robyne er ook op. Ze zag er goed uit op Poppy en Poppy leek makkelijk in de omgang. Zoals de breaker zei: “Every day is Sunday”.
Eenmaal thuis aangekomen, moesten ’s middags natuurlijk nog alle paarden gereden worden en kwam Katrina speciaal over om Poppy te rijden. Arme Poppy, ze is pas 2,5 jaar en net een paar weken onder het zadel, maar kreeg vandaag drie mensen op haar rug plus een lange rit in de trailer. Ze deed het heel goed, maar ik had wel met haar te doen!
Sinds een paar dagen heb ik trouwens behoorlijke pijn in m’n nek. Gelukkig heb ik voor morgen een massage geboekt en hoop dat het daarmee beter gaat.

VRIJDAG 03 NOVEMBER
Eindelijk massage; maar helaas werd het er in plaats van beter juist slechter door. Na de massage kon ik m’n nek haast niet eens meer draaien en ik werd er zelfs onwel door. Natuurlijk ben ik gewoon doorgegaan, maar fijn is anders.
’s Middags mocht ik Poppy voor het eerst rijden! Best spannend om op een paard te gaan zitten die net terug is van de breaker. Ondanks dat ze nog erg wankel op haar benen staat, doet ze het best goed. Uiteraard had ze nog niet echt een stuur, dus zo nu en dan was de rand van de rijbaan ineens erg dichtbij. Zoals ik dat met alle paarden doe, kijk ik eerst wat het paard uit zichzelf wel/niet doet en begin ik niet direct aan de teugels te trekken of heel erg met m’n benen te rijden; ik probeer voornamelijk het paard z’n gang te laten gaan. Zelf denk ik dat Robyne daar niet zo tevreden over was, omdat toen ik Katrina naar huis bracht, ze vertelde dat zij de komende tijd Poppy mag gaan rijden. Ik hoop dat Robyne me nog een tweede kans geeft.

ZATERDAG 04 NOVEMBER
’s Morgens hebben we alle paarden gereden. Ook kwam Libby voor een les met Maggie en stelde ze voor om Frank even op en neer in de trailer te rijden, zodat hij hieraan gewend raakt en het hopelijk snel minder stressvol voor hem is. We reden slechts 10 minuutjes, maar toen we hem weer bij Robyne uitlaadde was hij wederom helemaal nat van het zweet. Die arme schat maakt zich zo druk!
’s Middags kreeg ik vrij, omdat er bij een van de scholen hier in Scone markt was: Bloom Markets. Libby en Paul hadden me uitgenodigd en zo kon ik weer een beetje onder de mensen komen. Het was best gezellig en ’s avonds zijn we naar de pub gegaan om een hapje te eten. Volgens mij zeg ik het elke keer, maar ik ben toch niet zo’n fan van het eten in de pub. Je betaalt

zo’n $20 en dan vind ik het vaak niet eens erg lekker. Nouja, dan maar voor de gezelligheid. En er bleek ook een schuimparty te zijn; iets wat ik altijd al heb willen meemaken. Helaas was er niet heel veel schuim, maar het was toch leuk met de kids.

ZONDAG 05 NOVEMBER
Het was een heerlijke relaxte dag. Eerst heb ik lekker uitgeslapen, daarna heb Robyne even geholpen met Luca en Liberace op- en afzadelen, maar had daarna de rest van de dag vrij. Ik ben naar Libby gegaan om nog wat dingen uit te zoeken op de computer qua oostkust en heb ’s avonds weer heerlijk genoten van een Sunday Roast. Ik word nog verwend hier!