4. Monkey Mia --Coral Bay

Tja , ik begin maar weer eens opnieuw met dit dagboek , maar langzaam begin ik hier zo van te balen , want ik heb de afgelopen dagen al zeker 15 keer opnieuw moeten inloggen en een nieuw wachtwoord moeten invullen. Inmiddels zijn we hier in Carnarvon naar het ziekenhuis geweest voor Mia want er was vandaag , 7 september van Monkey Mia tot Carnarvon geen dokter beschikbaar . Uitslag positief , dus blaasontsteking , antibiotica gehaald en nu maar hopen dat deze kuur snel aanslaat .Sinds vanmiddag ook een probleem met de airco van mijn Japanner . blaast alleen maar warme lucht , dus daar wil ik eigenlijk niet mee naar het noorden , de tropen dus . Maar tot nu toe geeft niemand thuis ; Omstreeks 15.00 uur: Europcar Perth city heeft vrij , Europcar Perth AirPort zegt dat de kortst bijzijnde plaats om de auto eventueel te wisselen in Broome of Perth is , beide zo'n 1000 km van Carnarvon verwijderd, maar zegt ook dat ik Roadsite Assistance moet bellen , die me dan verder zullen helpen .Roadsite zegt dat ze niet voor zo'n kleine akkefietjes komen opdraven, enkel voor de grote klussen . Na aandringen van mij belt Roadsite met Euro.P.Airport , en Roadsite beweert dan dat Europcar AirPort mij zal bellen om het probleem op te lossen . Omdat ik omstreeks 17.00 nog niks gehoord heb , bel ik naar EuropcarP.AirPort , maar luister ongeveer 3 a 4 min. naar 'n muziekje . Omstreeks 20 uur krijg ik wel iemand aan de lijn , die zich weer eerst moet inlezen in deze zaak , maar zelf geen beslissing

durft te nemen . Wel zegt hij toe dat ik een andere 4WD kan krijgen als ik hem zelf in Exmouth ga halen morgen ongeveer 375 km hiervandaan . Maar daarvoor moet ik morgen dan weer 530 km rijden en wel Coral Bay --Exmouth en Exmouth -Coral Bay ,en afgesproken wordt nu dat zijn boss, de manager , mij morgenvroeg tussen half negen en negen uur zal bellen . Wordt vervolgd !
Het is inmiddels al weer half tien , We hebben gegeten , Mia is halverwege gestopt vanwege maagprobleempjes , dus ze ligt nu naast me te slapen om het mini-slaapje van vannacht bij te halen .
Vanmorgen zijn we na de te korte slaapjes , omstreeks half zeven opgestaan en zonder te ontbijten vertrokken . Allereerst moesten we de 164 km lange Shark Bay Road weer terug rijden naar de 1 . Onderweg zijn we eerst naar Shell Beach gereden. Op dit strand hebben grote hoeveelheden kleine cockle schelpjes zich afgezet , en het doorsijpelen van het zeewater heeft er voor gezorgd dat deze schepjes aan elkaar klonterden , waarna er grote steenblokken van gezaagd werden en zelfs huizen van gebouwd. De afmetingen van dit schelpenstrand bedragen liefst ; tot 10 meter diep , 1km

breed en ca 120 km lang ! De volgende pauze maakten we in Hamelin pool waar sinds 3.500 miljoen jaren geleden kleine micro-organismen kleine stromatolieten vormden die al jaren een geliefd object voor geologen vormen . Aan het einde van de Shark Bay Road kunnen we weer tanken , en dan rijden we over de lange ,uitstekende maar saaie weg verder naar het noorden richting Carnarvon . Deze weg is zeer gevaarlijk voor de vele dieren die hier rondlopen , want we zien op twee uurtjes rijden zeker vier kadavers van koeien , twee emoes , een geit en zeker vijftien resten van kangoeroes op en langs deze weg liggen . De roofvogels , vliegen en andere insecten eten er allemaal hun hapje van op , en op het einde getuigen slechts de knoken van deze ongelukken . En uiteraard zullen de kruisjes langs de weg aangeven dat er daardoor ook menselijke slachtoffers vallen . Op een heuvel langs deze weg maken we nog enkele opnames van de eenzame , zand-, steen-, en struikformaties waaruit dit landschap hier bestaat . Boven op deze heuvel zijn enkele steenhopen gemaakt waarover de as van enkele overledenen is uitgestrooid en waar familie en vrienden hun steun en

verdriet betuigen .
Vanmorgen maandag 8 september om 7.15 uur opgestaan , ingepakt en ontbeten van de inkopen in de supermarkt en het koffie / thee apparaat op de kamer . Vandaag geen bacon en eggs , maar gewoon " un botram mit kieès " , want anders herkennen jullie ons over twee maanden niet meer ! Effe nog afgewacht of de Europcar-manager met 'n bruikbare oplossing komt , maar ook nu weer geen enkel contact van deze autoverhuurder . Dus nogmaals zelf gebeld, en weer word ik met hetzelfde muziekje als gisteren doorverbonden . Schandalig , maar we vertrekken toch maar met onze Mitsubishi zonder airco . Mia voelt zich weer prima , het weer is redelijk , het is tamelijk bewolkt en ca 21 Gr. , na een zeer stormachtige nacht met flinke stortbuien .Dus om 09.15 gaan we op weg naar Coral Bay . We nemen nog effe 'n afkorting , de Bibbawarra Road lekker onverhard , hobbelig en hier en daar modderig , en merken na dit half uurtje Off Road , dat de airco opeens weer functioneert !? Via de Blowholes Road gaat het verder naar uiteraard de Blowholes , dat zijn hier enorme waterfonteinen , die worden veroorzaakt

door de flinke golven die op de rotsen uiteenspatten .Het landschap bij deze Blowholes lijkt op een maanlanschap , grillige onbegroeide rotsen , met hier en daar plassen water die over de rotsen zijn gestort . Na een hele rits foto's stappen we weer in onze auto en rijden via de Blowholes road terug en vervolgen daarna onze weg naar Coral Bay . Dit is ook weer een eentonige weg met veel dode dieren , en na weer eens volgetankt te hebben in Minlya Roadhouse bereiken we omstreeks 15.00 uur het prachtige Coral Bay . We maken eerst een wandeling over het ruime , tamelijk lege strand met een magnifiek blauwgekleurde baai omringd door palmen . Op onze mooie ruime kamer heb ik heel effe internet , en dan valt deze verbinding alweer eens weg . Het weer was weer mooi geworden , ca 28 Gr. maar wel veel wind . We eten lekker bij Bill's Restaurant , waar je alles aan de balie moet bestellen , afrekenen , borden en bestek meenemen , en effe later kun je alles aan de balie afhalen en zelf meenemen naar je tafel . Na het eten wordt het stil in het kleine gehucht , om 22.00 is alles rustig op het resort en gaan we slapen .Na een heerlijke nachtrust staan we omstreeks acht uur weer op , maken weer zelf ons ontbijt en eten dat op ons terrasje op . Daarna gaan

we naar het reisbureau , en boeken 'n glassbottom boottocht naar het koraal en opa Wim gaat snorkelen op zee tussen de visjes en het koraal .Voordat we met de boot weggaan maken we nog een lekkere strandwandeling . Het belooft een prachtige dag te worden , ca 30 graden ,maar best veel wind . Om 12.15 vertrekt onze boot , en er zijn slechts vier passagiers , dus geen dringen voor 'n plaats , maar fijn 'ns hier en dan daar gaan zitten . Het koraal was mooi, niet zo mooi als we hadden gedacht , maar dat komt omdat het koraal hier in de subtropen lang niet zo gekleurd is als in de tropen . Ja, en opa Wim heeft gesnorkeld tussen de kleinere , maar ook grotere vissen . Alle vissen lagen me verbaasd aan te kijken . Wat moet zo'n ouwe vent hier ons nadoen en maar steeds naar water happen? Maar opa heeft echt genoten . Wel heb ik een uur daarna nog via mijn neus het overschot aan zeewater weer geloosd , maar het is hardstikke goed gegaan , veel van het koraal en de mooi gekleurde vissen gezien en ook nog een hele serie onderwaterfoto's gemaakt . Oma Mia zag natuurlijk weer eens duizenden dingen gebeuren , die normaal gesproken nooit gebeuren , en was na twee keer 'n half uurtje

snorkelen blij om opa weer heelhuids aan dek te zien kruipen . Na dit avontuurtje zijn we tussen drie en vijf uur nog gaan wandelen aan het andere eind van de baai , genaamd Maud's Landing . Over het vrijwel verlaten strand liepen we langs stukken afgebroken koraal en in de duinen stonden prachtige aparte bloemen . Terug in Coral Bay hebben we omstreeks zes uur nog foto's gemaakt van de ondergaande zon , daarna weer lekker gegeten in het restaurant van het resort . En omdat er weer geen internet beschikbaar was , heb ik deze regels eerst weer op papier moeten schrijven. Vandaag was echt een geweldige dag met heel mooie belevenissen , heerlijk weer , lekker eten ,allebei gelukkig en gezond , kortom een prachtige vakantiedag .Morgen , 10 september zullen we ongeveer 650 km moeten rijden naar onze volgende bestemming het Karijini N.P. Dus vandaag weer op tijd naar bed, want morgenvroeg moeten we op op tijd vertrekken . En , omdat er nog steeds geen oplossing is voor de alsmaar haperende airco , zal deze ca 10 uur durende tocht door het binnenland beslist geen pretje worden !