10. FitzRoy River -- Bell Gorge

Hallo allemaal , we zijn vandaag , maandag 22 september eindelijk weer in de bewoonde wereld , Kununurra , aangekomen , hebben de afgelopen dagen weer veel gezien en beleefd , ontzettend veel foto's weer gemaakt en absoluut een en ander te vertellen . Om enigszins de tijdlijn te volgen begin ik dus gewoon met het beschrijven van deze afgelopen dagen , en hoop dan weer langzaam elke dag mijn verhaal te kunnen vertellen .
We zijn dus vorige week vrijdag , de 19e , reeds om 5 uur , jawel echt om vijf uur opgestaan , en na ons ontbijtje omstreeks zes uur vertrokken vanuit het uitstekende resort in FitzRoy Crossing . De airco van onze huurauto hapert nog steeds , dan niet , en dan opeens weer wel . Best wel vervelend , want het is nu om zes uur reeds 24 graden , en zal uiteindelijk vandaag oplopen tot 38 . Maar voorlopig ligt op onze route geen Europcar vestiging , en nergens is een garage te vinden met airco-ervaring . Om 6.45 bereiken we

de Gibb River Road , de weg door de avontuurlijke Kimberley's , die we de komende 750 km ongeveer zullen volgen . Het is een voor 95 procent onverharde , hobbelige , stoffige brede weg , voornamelijk geschikt en bereidbaar voor four wheel drive voertuigen , 4WD . Omstreeks half acht krijgt onze Mitsubishi zijn eerste waterdoop , want we moeten voor de eerste keer de rivier oversteken zonder brug . Best effe spannend , ca 30 meter water voor je , niet weten hoe diep , dus gewoon gas geven en aan de andere kant opnieuw ademhalen en verder rijden .
Om acht bereiken we onze eerste attractie van vandaag , de Tunnel Creek . Ongeveer 15 minuten lopen van de GRR ( Gibb River Road ) , is een kloof tussen twee bergwanden , waardoor een riviertje stroomt de Tunnel Creek , en deze kreek kun je ca 750 meter volgen tussen en onder de bergen , langs en door het water, in het donker dus met een zaklantaarn , en waar je rekening moet houden met de krokodilletjes . Mia heeft vanaf de ingang geprobeerd om me te kunnen volgen , maar omdat ik niet de vereiste uitrusting ,( schoeisel en zwemkleding ) aan had , geen zaklamp , en ook

niet met de krokodillen op de foto wilde , ben ik na ca 10 minuten kijken en fotograferen toch maar weer teruggekeerd. Het lijkt me een mooie , maar ook best griezelige tocht, want naderhand hoor ik van andere reizigers dat er inderdaad af en toe krokodillen lage te kijken , maar of geen honger hadden , of toch ook ontzag voor die vreemde toeristen hadden . We vervolgen onze reis en bereiken na 70 km rijden omstreeks 10 uur de Windjana Gorge . Dit is ook weer een mooie Gorge , met hoge rotsen en hier en daar een meertje . Maar al Mia plotsklaps overal langs de waterkant krokodillen ziet liggen , is voor haar het wandelen gedaan en keren we terug naar de auto . Deze krokodillen , de z,g, Freshies of zoetwaterkrokodillen , tot 2,5 a 3 meter groot , zien er met hun grote bek vol scherpe tanden best wel gevaarlijk uit , en ik zou ook niet met ze willen zwemmen , maar men zegt, dat ze ongevaarlijk zijn zolang ze niet in het nauw gedreven worden . We rijden weer verder , het is nu om half twaalf buiten de auto reeds 38 graden , binnen voelt aan als 45 , 50 en het wordt langzamerhand iets bergachtiger . Om half twaalf passeren we Queen Victoria's Head , een rots die met enige fantasie op koningin Victoria moet lijken . We houden halt bij een ongeval waarbij de as

van de aanhanger blijk te zijn gebroken en aan de kant van de weg ligt . Iedere weggebruiker stopt , biedt zijn hulp aan , en nadat de aanhanger met vereende krachten weer achter de auto is bevestigd , vervolgt hij op een wiel , en een breed stofspoor trekkend zijn weg naar de dichtstbijzijnde hulppost . Om half drie bereiken we in Imintji ons verblijf voor de komende nacht , de Bell Gorge Wilderness Lodge . Eigenlijk wilden we nog naar de Bell Gorge gaan , maar de lange rit, de uitputtende hitte , en de uitnodigende open lounge van onze Lodge doen ons besluiten om lekker met de voetjes omhoog rustig te genieten van de rest van deze middag .We zien de huis-Lizzard Oscar , de koetjes en de geweldige stieren , en ook het kleine kangoeroetje , een Wallaby , die s'nachts slaapt onder de vloer van de eetruimte . Onze keus blijkt goed , de verzorging en bediening is uitstekend , we ontmoeten leuke Australische en Zwitserse medereizigers en na een

gezellig , uitermate lekker , gezamenlijk diner , heerlijk in de openlucht bij het kampvuur , gaan we omstreeks half negen naar onze slaapplaats . Ook deze tent is prima verzorgd , lekkere bedden , keurige badkamer ,wc , en na ons in onze gescheiden bedden te hebben geïnstalleerd met I-pad , reisboeken , of notities makend voor dit verslag , vallen we omstreeks 22.00 uur in een diepe slaap.