25. Cairns

Gisteren zijn we om half zeven weer opgestaan , en na een lekker ontbijt hebben we ons koffertje gepakt en allereerst een toer door Cairns gemaakt .Het is een mooie , moderne stad , die heel erg van het toerisme moet leven . Vliegveld ,taxi's , reisburo's , schepen , de haven de restaurants , de souvenierwinkels en de hotels , alles ademt toerisme uit . Onze eerste indruk is dat hier alles veel verzorgder is als in de vorige streken die we bezocht hebben . Je wordt hier meer als gast behandeld , en niet zo van , hier heb je het en doe er maar mee wat je wil . We wandelen langs de haven , over de pier en zien het mooie zwembad " de Lagoon " langs de kust . Tussen de wandeling door shoppen we nog wat in het ruime centrum . Om half een stappen we in onze auto en rijden via diverse stops richting Kewarra Beach , de woonplaats van Perry en Angele . We stoppen o.a in Trinity Beach , Clifton Beach , Kewarra Beach en Palm Cove en wandelen over enorm grote

, vrijwel lege zandstranden , met diverse soorten palmen . Overal staan de waarschuwingsborden voor kwallen en krokodillen in zee , maar toch zie je overal mensen die in de oceaan zwemmen . Deze tocht langs de diverse strandjes is ongeveer 40 km lang , maar wij doen er ongeveer 5 uur over om via allerlei omwegen , terrasjes en wandelingen de geweldige woonomgeving van Perry te ontdekken . Om zes uur rijden we snel achter een andere bewoonster van dit park door het altijd afgesloten toegangshek en zoeken het opgegeven adres . We rijden de oprit op , en tegelijkertijd gaat de brede garagedeur open . Achteraf blijkt dat toeval , want Perry hoort de auto , denkt dat Angele thuiskomt en opent de poort . Maar omdat wij niet zeker weten of we op het goede adres zijn durven we de garage niet in te gaan , we zien ook geen voordeur ,of bel maar omdat ik Perry hoor praten roep ik over de hoge muur " Perry , Perry " .En ja hoor de voordeur gaat open en een heel hartelijk welkom volgt . Hij leidt ons snel door de geweldig mooie woning , met een leuke gezellige inrichting. Ondertussen is ook Angele thuisgekomen en kletsen we heel wat af . Een eerder gemaakte

afspraak met een wijnverkoper om een kleine proeverij te geven is ook een leuk intermezzo . Dus na het proeven van de twaalf !! verschillende wijnen wordt de sfeer steeds gemoedelijker en gezelliger .Perry en Angele zijn uit het goede hout gesneden en blijken perfecte gastheer en gastvrouw te zijn . Om zeven uur worden we uitgenodigd om plaats te nemen in de ruime open tuinkeuken laat Perry ons zien hoe ogenschijnlijk gemakkelijk je kookt , praat en entertaint als kok en gastheer gelijk . Dit soort avonden houdt Perry vaker thuis , en het heet Teppanyaki . Het is koken op een soort wokplaat voor een kleinere , tot zes personen , groep mensen . Vanavond wordt bij dit heerlijke eten uiteraard een geweldige wijn geserveerd , en de avond vliegt voorbij . Ergens tussen een en twee uur 's nachts , ja sorry ik weet de tijd echt niet meer , gaan we naar de mooie gastenkamer en vallen in een diepe slaap .

Vanmorgen , donderdag 9 oktober , worden we omstreeks zeven uur wakker en denken met een voldaan en tevreden gevoel terug aan gisteravond . Het was echt een super-avond die ons nog lang zal bijblijven . Als ik in de woonkamer kom heeft Perry de koffie al klaar , en als ook Angele en Mia

klaar zijn gaan we samen met hun drie honden een wandeling in Palm Cove maken . Na drie kwartiertjes zijn we weer terug en tovert Perry een heerlijk ontbijt voor ons op tafel . We praten nog wat na over gisteravond , en natuurlijk ook over de " luuj va Genhei " .Omdat Perry nog e.e.a. moet regelen voor zijn werk , spreken we af dat Mia en ik naar de Botanische tuin in Cairns gaan en dat we ons omstreeks half twee weer treffen in restaurant Soultwater aan de haven . De botanische tuin is prachtig , honderden bloeiende tropische bomen , planten en bloemen zien we tijdens deze zeker twee uur durende wandeling , en in de vijvers zitten pelikanen , ooievaars en schildpadden . In de bomen en tussen de struiken vliegen grote en kleine vogels en vlinders rond . In Soultwater merken we dat Perry en Angele verrekt goed weten waar het goed toeven is . We kletsen , drinken en lunchen heerlijk van half twee tot half vier en nemen dan afscheid van dit ontzettend hartelijk en gastvrij stel .Mia en ik besluiten om nog een reisje te maken met de kabelbaan en de historische trein naar Kuranda , maar omdat we daar veel te laat mee zijn , rij ik zelf met de auto naar Kuranda , en dan

blijkt dat het stadje uitgestorven is als er geen trein met passagiers meer is. Daarom rijden we nog even verder naar Barron Falls, een waterval die vroeger diende als elektriciteitsstation voor de regio , en in Wrights Lookout zien we dat er een heel grote donkere wolk boven Cairns hangt . Het is inmiddels half zeven , al vrijwel donker en na enig zoekwerk vinden we de weg terug naar Cairns , doen nog wat kleine boodschapjes in de supermarkt en rijden terug naar ons hotel . We hebben beide geen honger meer en besluiten om op de kamer nog eens te proberen om te Face-timen met Finn i.v.m. zijn verjaardag , maar krijgen helaas geen verbinding . Dus ik ga maar weer verder met het dagboek schrijven , fotootje erbij en dan zal het wel weer de hoogste tijd zijn om te gaan slapen