7. Port Hedland --Broome

Vanmorgen , zaterdag 13 september zijn we omstreeks zes uur opgestaan ,en hebben we ontbeten in ons hotel . Omdat ik wat buikpijn had , waarschijnlijk door de heerlijke spaghetti carbonare van gisteravond met erg veel knoflook , heb ik maar weinig ontbeten . Gaandeweg de ochtend verdween dat vreemde gevoel in de buik , en kreeg ik ook weer honger . De rit van vandaag naar Broome is " absolutely boaring " , meer als 600 km rijden over een uitstekende weg , waar niets, maar dan ook werkelijk niets gebeurt of verandert . Uitgestrekte steppes met spinniflexgras , dor of totaal verbrand , af en toe enkele verdwaalde kleine boompjes , hier en daar 'n levende of doodgereden koe , en heel erg heet , van Port Hedland om acht uur reeds 33 gr. tot ca 100 km voor Broome zelfs 41 gr. Dus als ik nogmaals contact opneem met de manager van Europcar Perth , ( en reken er maar op dat ik dat zeker nog doe , of in Darwin of in Heerlerheide ) dan zal ik hem

echt wel aan zijn verstand brengen hoe IMPORTANT de airco hier is . Een keertje heb ik pauze gemaakt omdat ik van verveling in slaap dreigde te vallen, maar na ' n korte powernap , was ik weer fris en monter . Onze lunch hebben we genuttigd op een rustplaats langs de weg , waar we een Frans stel aantroffen die maar liefst 2 jaar door Australië trokken . Jullie zien dus maar weer; er is altijd baas boven baas! Omstreeks vier uur arriveerden we in ons mooie hotel Mercure in Broome , waar we na inchecken en koffers uitladen , eerst een verfrissende duik in een van de twee zwembaden hebben genomen . Het diner hier was ook goed , maar het valt ons hoe langer hoe meer op dat op heel veel plaatsen de eetzalen kil en ongezellig zijn . Na het goede eten toch maar weer eens de internetverbinding geprobeerd , en ja nu functioneerde mijn device wel weer en kwam ik gelukkig een heel eind verder met mijn dagboek . Het lukte weer niet om contact te krijgen met Roger , maar omstreeks half een hebben we wel nog met Ester, Jos , Myrthe en Kyra kunnen Face-timen . Alleen was door dit Face-timen , gelijktijdig met mijn Downunderdagboek-verbinding mijn device werkelijk warmgelopen ( evenals ik trouwens ) en vond ik de laatste vier uurtjes dagboek schrijven niet meer terug . Behoorlijk gefrustreerd omdat een hele avond werk waarschijnlijk weer naar de "sharks " was , heb ik de boel maar de boel gelaten en ben gaan slapen .

Zondag 14 september .
Na een uitstekende nachtrust is mijn eerste gedachte " vind ik mijn aantekeningen op de I-pad nog terug ? " en ja hoor gelukkig is alles ge-reset en bewaard gebleven , en kan ik weer blij , tevreden gaan douchen en

ontbijten . Het continental breakfast was lekker , goed verzorgd , en de bediening was ook weer prima . Op weg naar Willie Creek komen we langs de plaatselijke braderie / markt waar we ' n poos hebben rondgelopen en de eerste souvenirs gekocht. Nee Kyra we zeggen niet wat en voor wie ..... Daarna zetten we koers naar de parel-kwekerij in Willie Creek . De weg er naar toe wordt weer 'n avontuurtje , na ca 15 km verandert de geasfalteerde weg , de Cape Leveque Road , in een zeer stoffige , brede holle weg van losse en aangereden rode zand . Weer vijf km verder wordt de weg smaller , het zand wordt losser, en je voelt hoe de wielen hun eigen weg willen zoeken . Maar ook dit gaat uiteindelijk weer allemaal goed , we bereiken na nog acht km over deze 2,5 mtr brede zandweg te hebben gehobbeld , een prachtig gelegen accomodatie . Ik wil natuurlijk direct een foto maken maar het bord dat er krokodillen rondlopen weerhoudt me hiervan . Dus de eerste foto's zijn veilig vanuit de auto . De timing was deze keer perfect , want binnen vijf minuten begint de twee uur durende rondleiding op deze Farm . Allereerst krijgen we de 30 minuten durende uitleg over parels , het kweken , de prijzen

enz.enz. Daarna ontvangen we van de Farm wat te drinken en een plak cake (wat we overigens zelf dik betaald hebben aan de entree ! ) . De tocht met de boot over de prachtige baai waar de parels gekweekt worden was fijn om te beleven , maar van de uitleg door de Australiëse kapitein heb ik slechts enkele woorden kunnen begrijpen . Het laatste , en voor de Pearl Farm natuurlijk het belangrijkste gedeelte was natuurlijk de rondgang door de showroom annex winkel . Parels in allerlei groottes en kleuren , in kettingen , armbanden en ringen werden door ons bekeken , maar om begrijpelijke reden niet gekocht . Na deze zeer interessante ,mooie en leerzame excursie hebben we de terugtocht door het stoffige duinlandschap weer met succes afgelegd ,en inkopen gedaan voor onze volgende reisdag , morgen naar Derby . In het hotel hebben we nog een duik genomen in het prachtige zwembad en we gaan dadelijk in het hotel iets eten . Het heeft best gesmaakt vanavond maar achteraf was het misschien beter geweest als we vanavond ergens in Broome op het strand , Cable Beach , waren gaan kijken naar het vuurwerk door de plaatselijke Chinese gemeenschap . Maar dan

had ik beter moeten voorbereiden of hier ter plekke moeten opletten . Kortom , het is weer een geslaagde dag geweest van ons verblijf hier. Ik weet niet of jullie thuis op Genhei en omstreken onze reis ook enigszins kunnen volgen , en of jullie iets mee krijgen van onze ervaringen hier . Dit zullen waarschijnlijk de voorlaatste berichten zijn van ons voorlopig , want , morgen reizen we naar Derby , de werkplek van Maurice , die we daar waarschijnlijk weer zullen ontmoeten en waar misschien nog enige vorm van internet zal zijn , maar daarna , 16-17 18-19-20-21 en 22 september , dus ongeveer een week zijn we in de Kimberly Region , geen telefoon , geen internet , alleen rotsen , 4WD-wegen , enz. dus wel redelijk afgesloten van de Westerse wereld , maar best wel bereikbaar voor diegenen die onze hotels weten , en daar ook de tel.nrs van hebben . Dus misschien volgt morgen nog een voorlopig laatste update van ons reisverslag , ( maar ja , morgen treffen we Maurice weer , dus... ) en anders horen jullie na de 22e september weer iets van ons . We hebben ook nog 'n pre-paid tel.krt gekocht om vanuit een openbare tel.cel te bellen , maar ik denk niet dat op de Gibb River Road de telefooncellen zo maar langs de weg staan , dus .... 't contact

wordt effe iets minder . De eerste twee weken zijn bijna voorbij , niet alles is gladjes verlopen , internet slecht , airco auto niet goed , maar de rest gaat perfect , het weer is uitstekend , de wegen tot nog toe perfect, de hotels in orde , het contact met de Aussies goed , het eten is o.k. , de taal gaat wel , tenminste als de andere partij wil dat we hen verstaan , het landschap is deels " boaring " maar verandert naar geweldig , mooi en prachtig op onze dagelijkse bestemmingen . Tot nu toe is deze trip dat wat ik er van had verwacht , we ervaren alles positief en zien de komende week , waarschijnlijk de eenzaamste , onbekendste, en avontuurlijkste van ons beiden ooit , met vertrouwen tegemoet . Dus maak jullie beslist geen zorgen om ons . We lopen beslist niet in zeven sloten tegelijk, tenminste zo lang het regenseizoen niet eerder begint. En ook in elk van deze sloten zal geen alligator zitten !