Down Under 2014

Vanmorgen werden we na een goede nachtrust omstreeks zes uur wakker . Gisteravond ben ik met de I-pad aan in slaap gevallen , met het gevolg dat alles wat ik gisteravond nog had genoteerd, niet was opgeslagen . Dus ik moet nu weer alle gebeurtenissen van de vorige dag opnieuw gaan reconstrueren en er een kloppend verhaaltje van maken . De internetverbinding via het nu goed opgeladen device werkt nu uitstekend , en dus profiteer ik er nu maar van, en plaats ook nog de ontbrekende foto's erbij . Uiteraard kost dat enige tijd en ondertussen heeft Mia de koffers gepakt en het ontbijt geserveerd. Tijdens het laden van de foto's sjouw ik met de koffers naar de auto en omstreeks 9.30 uur vertrekken we uit Derby . We rijden eerst weer ongeveer 60 km terug en buigen dan af richting FitzRoy Crossing . Over de route van ca 240 km valt weer weing nieuws te zeggen , uitstekende rustige weg , verbrand en dor Spinniflexgras , uitgestrekte

deveenwim

42 chapters

16 Apr 2020

9. Derby-- FitzRoy Crossing

September 16, 2014

|

FitzRoy River Lodge

Vanmorgen werden we na een goede nachtrust omstreeks zes uur wakker . Gisteravond ben ik met de I-pad aan in slaap gevallen , met het gevolg dat alles wat ik gisteravond nog had genoteerd, niet was opgeslagen . Dus ik moet nu weer alle gebeurtenissen van de vorige dag opnieuw gaan reconstrueren en er een kloppend verhaaltje van maken . De internetverbinding via het nu goed opgeladen device werkt nu uitstekend , en dus profiteer ik er nu maar van, en plaats ook nog de ontbrekende foto's erbij . Uiteraard kost dat enige tijd en ondertussen heeft Mia de koffers gepakt en het ontbijt geserveerd. Tijdens het laden van de foto's sjouw ik met de koffers naar de auto en omstreeks 9.30 uur vertrekken we uit Derby . We rijden eerst weer ongeveer 60 km terug en buigen dan af richting FitzRoy Crossing . Over de route van ca 240 km valt weer weing nieuws te zeggen , uitstekende rustige weg , verbrand en dor Spinniflexgras , uitgestrekte

steppes, hier en daar een berg uit het niets verrijzend en ook nu weer veel Boab's in alle maten , en natuurlijk is het ver en heet, van 31 tot weer 38 graden .Omstreeks half een bereiken we FitzRoy Crossing , moeten even zoeken naar onze bestemming voor de komende drie nachten omdat deze Lodge iets buiten het " stadje " ligt .Het is een grote Lodge waar de kamers op de 1e verdieping zijn , en de auto's er onder geparkeerd . Vermoedelijk omdat in het regenseizoen alles onder water staat en nu staan de kamers allemaal op palen , dus droog. Tussen zo 'n blok van 4 maal 12 appartementen is het mooie zwembad gelegen , waar we net anderhalf uur gezwommen , gezonnebaad en geluierd hebben , 't lijkt wel vakantie ! Rondom het zwembad staan bananebomen , en opeens zien we op het veld rondom de appartementen zeker 25 tot 30 kangoeroes rustig zitten te grazen . Tot op 20 meter kun je ze wel benaderen , en anders springen ze wat verder en grazen kalm door . Om zeven uur gaan we in het restaurant eten , en daarna vertel ik weer verder en zet de foto's van vandaag erbij .
Zo , we hebben echt goed gegeten , allereerst een heerlijke zalm als

voorgerecht , en daarna de " catch of the day " , en dat was vandaag de Barramundie . Werkelijk uitstekend gegeten , maar dat kan dus niet elke dag zo, niet alleen voor de beurs , maar zeker niet voor onze calorieën . Nu nog effe de foto's er tussen prikken , en dan snel verzenden zo dat jullie hopelijk ook mee kunnen genieten .
Na een uitstekende nachtrust zijn we vanmorgen omstreeks 07.15 opgestaan en na ons gebruikelijke eigen ontbijtje om negen uur in de auto naar Geikie Gorge gereden . Dat was tenminste de bedoeling , maar na 'n kwartiertje rijden bleek dat ik niet goed had opgelet , en dat we al 20 km de verkeerde kant op reden . Het gevolg van deze stommiteit was jammer genoeg wel dat we te laat bij Geikie Gorge aankwamen om nog met de geplande boottocht van 10.00 uur mee te varen . De vriendelijke parkranger adviseerde ons toen om nu niet in deze hitte een van de mogelijke wandelingen te gaan maken , maar ca 200 meter verder naar Sandbar te gaan waar je ook eventueel kon zwemmen . Maar wat bleek , de Sandbar was geen bar, waar je iets kunt drinken , maar een zandstrand langs de FitzRoy River waar je ongemakkelijk op 'n boomstronk kon zitten te kijken of

de eventuele krokodillen kennis met je wilden maken . Dus dat werd ook niks , terug naar de parkeerplaats en toch maar gekozen voor de 4,2 km lange en 2 tot 3 uur durende wandeling door de Geikie Gorge. De volgende , en tevens laatste bootreis was om 3 uur , dus we hadden tijd genoeg .Alleen hadden we geen , of eigenlijk te weinig rekening gehouden met de omstandigheden . Het was inmiddels ca 36, 37 graden , je liep merendeels in de volle zon , en het was extra zwaar doordat je 90 procent door het mulle, kurkdroge zand moest lopen . Na 'n uurtje lopen vonden we het beiden wel genoeg , en besloten om de grote hete zandbak over te steken om zo met een mooier uitzicht op de rivier en de rotsformaties terug te wandelen. Dit bleek een prima idee , we liepen vrijwel langs het water , maakten diverse keren halt om te fotograferen , uit te rusten of iets te drinken . Omstreeks half twee waren we weer terug bij onze auto en het volgende uurtje besteedden we om onze zelfgemaakte en ingeslagen lunch te verorberen , en ook om te herstellen van de opgelopen inspanningen . Om half drie werd de kiosk geopend en kochten we de kaartjes voor de boot en

enkele kaarten om te versturen . De boottocht van ongeveer 'n uurtje was een prachtige ervaring , een leuke Ranger vertelde interessante verhalen over de natuur , de Aboriginals , vogels , reptielen en het ontstaan van dit prachtige ravijn. Uiteraard hebben we ook hier weer mooie foto's van gemaakt . En we hebben ook onze eerste krokodillen gezien , 2,5 a 3 meter lang en ze lagen nota bene te zonnen op het strandje tegenover de Sandbar van vanmorgen ! Dus toch maar goed dat we daar niet zijn gaan zwemmen. Op de terugreis zagen we ook de eerste bosbrand , de z.g. Cold Fires of Controlled Fires . Dit zijn opzettelijk aangestoken " vuurtjes" die gecontroleerd worden aangestoken en geblust . We zagen wel vuur , maar controleurs waren nergens te bekennen ! Het oude gras en eventueel bomen wordt verbrand om ruimte te maken en de mogelijkheid te scheppen voor nieuw jong gras in de komende natte periode de z,g Wets . In het hotel aangekomen zijn we nog effe gaan zwemmen , daarna weer goed gegeten , nu in de informelere gezellige bar van het hotel . Hier zitten de hotelgasten en de locals bij elkaar te eten en te drinken . Onze eerste ontmoeting en

gesprek met een gezellige Aboriginal-lady was leuk en ze was erg vriendelijk . Hier in deze streek is 44 procent van de bevolking Aboriginal , dus je ziet best veel arme , werkeloze , verwaarloosde locals zitten voor de plaatselijke supermarkt of hotel . Na het eten heb ik op mijn kamer weer vergeefs geprobeerd om mijn dagboek bij te werken , maar ondanks een uitstekende internetverbinding bleek na 4 uur intikken , opslaan en proberen alle moeite vergeefs . Dus ben ik omstreeks 12 uur gaan slapen en probeer vanmorgen opnieuw om het verhaal van gisteren te reproduceren .
Na een prima nachtrust zijn we vanmorgen donderdag 18 september om half acht opgestaan , rustig ontbijtje gemaakt , eitjes gekookt in de waterkoker , en besloten om er vandaag een ontspannen , rustige local-day van te maken . Allereerst gaan we naar de plaatselijke Tourist Information voor de broodnodige informatie wat er te bezoeken valt in dit dorp , waar je cash geld kunt pinnen , en we vullen opnieuw de dorstige tank van onze Mitsubishi .
Allereerst gaan we op zoek naar het historische oude cafe , de Crossing Inn. Om dit cafe staan en zitten diverse groepjes locals en zij doen dus werkelijk niets . We bezoeken eerst de bijbehorende gallerie , met diverse mooie

schilderijen en houtsnijwerk , maar alles is erg duur . Uiteindelijk kopen we toch een leuk beschilderde vrucht van de Boab Tree en gaan dan op zoek naar de kroeg. Tja , en dan belanden we in een ruimte , bestaande uit bar, biljartruimte en enkele grote tafels waar ca zestig Aboriginals ons nieuwsgierig , maar vriendelijk en beleefd aanstaren . We bestellen aan de bar , waar alleen blanken bedienen , iets te drinken en nemen plaats aan de enig overgebleven tafel. Natuurlijk zijn wij minstens zo nieuwsgierig als de locals , en uiteindelijk lukt het me om toch enige foto's te schieten van dit zeldzame tafereel . Uiteraard stiekem want ik durf het echt niet te vragen . Kunnen jullie het je voorstellen dat twintig jaar geleden 'n stel Aboriginals bij Stien was binnengekomen , aangestaard en uiteraard " bemoeld " door Martien en Mia en de plaatselijke locals Peter O., Wiellie B. , Jan S. en Huub B ? Maar deze locale Aboriginals doen hier dus bijna allemaal totaal niets . Ze hangen van 's morgens tot 's avonds in de kroeg en verzuipen volgens mij alles wat ze voor hun nietsdoen van de overheid krijgen . De mannen en vrouwen , oud en jong , zitten rokend en drinkend aan de tafels of hangen

verveeld tegen de muur . Na ' n kwartiertje verlaten we deze gelegenheid en gaan op zoek naar onze volgende culturele ervaring . Nu kiezen we voor de glasblazerij , waar hele mooie kunstwerkjes tentoongesteld zijn , en waar ook weer een kleinigheid wordt meegenomen . Als laatste bezoeken we nog een galerie waar lokale kunstenaars hun schilderwerk tonen , en waar Big Fat Mamma ons demonstreert waartoe zij in staat is . Ik vraag haar beleefd of ik mag fotograferen , maar omdat onze kennis van haar taal net zo slecht is als haar Nederlands, en zij volgens mij of dronken of stoned is , maak ik toch maar enkele foto's van haar en haar schilderij . Helemaal gek was ze niet , want ze vraagt bij het weggaan wel nog of we haar kunstwerk willen kopen! Zo , we hebben de plaatselijke horeca en kunst vandaag iets gesteund , en keren terug naar ons hotel voor de lunch en dan nog effe zwemmen . Ik zit nu aan het zwembad en maak ons verhaal weer af , inmiddels al weer twee keer opnieuw de tekst opgeslagen , opnieuw 'n nieuw wachtwoord ingevuld en weer ingelogd . Ik probeer nu nog enkele foto's van gisteren en vandaag toe te voegen en dan weer een nieuwe poging om het naar jullie op te sturen .We hebben nog lekker gegeten in de hotelbars , op onze kamer ' n kopje koffie gedronken en gaan direct nog het grootste gedeelte van onze bagage al in de auto laden . Vanavond moeten we op tijd naar bed , want morgen wacht ons een lange en drukke dag via Tunnel Creek en Windjana Gorge over de Gibb River Road naar de volgende tent in Bell Gorge Wilderness Lodge .

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.