Donderdag 25 februari, elke ochtendpauze, lunchpauze en middagpauze als we thee willen halen is de waterkoker leeg. Op de een of andere manier ben ik altijd degene die het water aanvult. Lesly en Ronja zeggen al dagen dat ze me zo gaan missen, maar het is me niet helemaal duidelijk of dat komt door mijn sprankelende karakter of omdat ze straks zelf water moeten koken..

Vandaag is mijn laatste dag les met Angela en ook Bruno (Brazil), Lorena (Ecuador) en Alex (Germany) hebben vandaag hun laatste dag met hun leraar. We lunchen met z'n allen bij Annie's. Het is grappig om te zien dat de Chinese docenten moeite hebben om met normaal bestek te eten. Ik had er nog niet eerder bij stil gestaan dat dat voor hen net zo lastig is als voor ons met chopsticks.

Na school gaan Ronja (Berlin, Germany), A (London baby) en ik naar een gigantische boekenwinkel waarover we gehoord hebben. Als we het metrostation uitkomen vragen we iemand de weg naar de shūdiàn (boekenwinkel), maar dat gaat niet helemaal zoals het zou moeten. Ze begrijpen er helemaal niets van en dat heeft ongetwijfeld met onze uitspraak te maken. Uiteindelijk als we het woordenboek op de telefoon gebruiken weten ze precies wat we bedoelen en hebben we in twee minuten de winkel gevonden. De winkel heeft drie verdiepingen en allerlei verschillende afdelingen. Ik koop het tweede lesboek en drie doosjes met flashcards om chinese tekens te oefenen. In de winkel worden we aangesproken door een Chinese vrouw die helemaal onder de indruk is van Ronja's blonde haar en de donkere huidkleur van A. Ze wil van alles van ons weten en met ons gebrekkige mandarijn en de hulp van haar dochter die een klein beetje Engels spreekt komen we een heel eind. We lopen nog een rondje door de omgeving van de boekenwinkel, halen een ijsje en gaan dan terug naar huis. Ronja en A kunnen niet kiezen welke smaak ze willen, dus er vormt zich een lange rij achter hen. Tegen de tijd dat ze een keuze gemaakt hebben is mijn ijs bijna op en kijken de mensen die achter hen in de rij stonden een stuk minder vriendelijk. Ik vermaak me daarentegen kostelijk terwijl ik de miscommunicatie tussen A en de verkoopster aanschouw wanneer A haar voor de derde keer om een aanbeveling probeert te vragen, tot grote ergernis van de mensen achter haar in de rij.