Maandag 1 februari 2016, om stipt 06.45 uur gaat de bel en staat de buurjongen, hij heet Haven, voor de deur. Hij is deze vroege, koude ochtend z'n bed uit gekomen om mij op mijn eerste dag naar de LTL school te begeleiden waar ik de komende vier weken lessen Mandarijn ga volgen. Hij spreekt een beetje Engels en dat is wel prettig aangezien we het komende uur samen het metrostelsel van Beijing gaan verkennen. Natuurlijk is ook in de metro alles in het Chinees en maak ik fijn foto's van de namen van de haltes waar ik moet overstappen, zodat ik vanmiddag ook zelf de weg terug weer kan vinden. In de metro laat Haven zijn favoriete muziek horen, dit blijken bands als de Backstreet Boys, Blue en Westlife te zijn. Zij schijnen momenteel je van hét te zijn in China en hij is erg benieuwd of ik ze ook ken. We komen aan in het business district van Beijing en ik wordt afgezet op de 29e verdieping van het Sunny 100 gebouw (wie kent 'm niet).

Hier ontmoet ik mijn klasgenoten voor de komende vier weken, Ronda uit Duitsland en Lesly uit Guatemala. Na een korte introductie en rondleiding in en om de school gaan we ontbijten. We halen een soort pannenkoekje met gebakken ei, vlees en sla en een flesje drinken bij een standje op de hoek van de straat voor 7.20 yuan, dat is ongeveer 1 euro. We krijgen ons lesrooster en dan gaat het echt beginnen, we krijgen vijf dagen in de week van 10.00 tot 15.00 uur les, drie dagen door Helen puur in de taal en het spreken en schrijven ervan en twee dagen door Betty in de Chinese tekens. Volgende week is het Chinees Nieuwjaar en zijn we sowieso één, maar misschien meer dagen vrij. Die lessen halen we in het weekend of in een paar avonden weer in. Chinees Nieuwjaar is de enige periode in het jaar dat er vuurwerk afgestoken mag worden en het schijnt hier dan een gekkenhuis te zijn. Verder schijnt de stad redelijk stil en verlaten te zijn, omdat iedereen teruggaat naar zijn of haar geboortestad en familie. Een ideaal moment om naar The Great Wall te gaan en The Forbidden City te bezoeken. Dat gaan we volgende week maar eens doen dacht ik zo!

Twaalf uur, lunchen. Met een groep van negen studenten lopen we naar een eettentje in een winkelcentrum vlakbij de school. Eigenlijk is het heel uitgebreid wokken, van alles door elkaar in 1 schaal en dan iedereen een kommetje rijst en met z'n allen uit die schaal eten. Erg leuk, erg pittig, heel veel water. Behalve dat je hier zelf op straat bijvoorbeeld echt níets van de taal kunt maken en dat de mensen inderdaad constant op straat roggelen valt het wel mee met de cultuurshock. Het verkeer is druk en chaotisch, maar niet anders dan in andere niet-Westerse landen. Het eten is erg goed en relatief veilig, omdat zo goed als alles gekookt én gebakken wordt. De taal is heftig, elke letter wordt op een andere manier uitgesproken dan wij in het Nederlands, Engels, Duits, Frans of Spaans gewend zijn, plus dat er dan ook nog vijf verschillen toonsoorten zijn waardoor dezelfde woorden een totaal andere betekenis krijgen. We hebben een goede docent en een leuk groepje en volgens de docent is er nog hoop voor ons, dus laten we daar maar vanuit gaan. Dat wordt ouderwets woordjes stampen!

Aan het eind van de middag ben ik bíjna in één keer helemaal goed bij het huis aangekomen. Alles ging goed, goede metro's, goede uitgangen, goede wandelroute terug. Terwijl ik de sleutel van het appartementencomplex aan het zoeken ben komt er precies iemand aan die de deur voor me open houd. In de lift bedenk ik me dat ik eigenlijk helemaal niet weet op welke verdieping ik moet zijn, dus op de gok ga ik een paar verdiepingen af om te zien of ik de voordeur herken. Als ik naar buiten kijk zie ik dat het gebouw ernaast op de bovenste verdieping een mega raam heeft dat alleen op de bovenste verdieping zit en laat dat nu net ook in 'ons' appartement zitten.. Dus naar de bovenste verdieping, maar dat is helaas niet de voordeur die ik me herinner. Weer naar beneden en op naar het volgende gebouw, deze keer wel zelf de sleutel gebruikt en jawel, deze keer stond ik dus wel in het juiste gebouw. Erg fijn, tijd om te douchen, te leren, te eten en op tijd te gaan slapen. Morgen weer een nieuwe dag!