Zondag 13 maart, het is vroeg en koud als we opstaan. Snel aankleden, spullen pakken en gaan! Sleutel inleveren hoeft niet en we komen onderweg naar buiten niemand tegen, dus we vertrekken maar gewoon. De straten zijn nog zo goed als uitgestorven en de omgeving is mooi groen en heuvelachtig. Verderop langs de weg staat een vrouwtje met een noedelkraampje. We zitten buiten langs de weg op plastic stoeltjes en spelen met een super schattig hondje die ik eigenlijk niet mag aaien.

We moeten twee haltes met de bus om bij The Giant Buddha of in het Mandarijn: Da Fa. We staan in de rij om een kaartje te kopen en proberen het trucje met de 'studentenpas' nog eens. Achter de balie zit voor het eerst een scherp Chinees vrouwtje dat door heeft dat het geen echte studentenpas is en we betalen dus maar lachend de volle prijs en haasten ons snel naar binnen. Binnen is het mega druk en loopt constant iedereen door je bubbel. Voor Chinezen is het begrip personal space sowieso al vreemd, dus zij lijken hier geen problemen mee te hebben. We beginnen boven bij het hoofd van de Buddha boven op een rotspartij met uitzicht over de rivier en aan de andere kant van het water het centrum van Leshan. We gaan met een smal zigzaggend trappetje met de mensenmassa mee omlaag. Er staat een oma achter ons die zich in haar hoofd heeft gehaald dat ze absoluut voorrang heeft en na een tijdje lang te worden geduwd en op onze hielen te staan laten we haar er maar voorbij. Op naar haar volgende slachtoffers.

Als we uiteindelijk 71 meter gedaald zijn staan we aan de voeten van de Buddha. Ik moet toegeven, hij is inderdaad aan de flinke kant. Daarna beseffen we ons pas dat we nu weer omhoog moeten. Gelukkig blijkt halverwege dat we daar kunnen afhaken en een zijpad kunnen pakken naar een pagoda. De trap naar de pagoda zit vol met monniken en zodra zij Jules zien moet en zal hij tussen de monniken in op de trap met hen op de foto. Lang en blond blijft toch iets verbazingwekkends voor ze. Na om de pagoda te zijn gelopen en de restanten van de kipschotel van gisteravond te hebben gegeten lopen we naar bus 13 naar het grote busstation waar we over kunnen stappen op de bus terug naar Chengdu. We kopen een kaartje en kunnen gelijk de bus in. Twee uur muziek luisteren en spelletjes spelen later komen we weer aan in Chengdu. We gaan terug naar Mix Hostel en lopen meteen Kate (uit Montreal, Canada), Scarlet (uit China) Renee en Michael (uit Nederland), Patrice (uit Qbec, Canada) en Mathilde (uit Parijs) tegen het lijf. We spreken af vanavond samen hotpot te gaan eten bij het tentje van een paar dagen geleden waar de visjes levend in de soep werden gegooid. Maar eerst even douchen, chillen en foto's back-uppen.

Om half zeven verzamelen we in de tuin en we lopen naar het hotpot restaurant. We krijgen een lange tafel toegewezen en iedereen mag weer zelf zijn of haar visjes uitkiezen. Ze staan in schalen met deksels op tafel en af en toe schiet er een deksel over tafel of op de grond door een wild visje. Het blijft bijzonder. We nemen afscheid van Kate die vanavond met de nachttrein naar Xi'an reist. Terug in het hostel zitten we nog een paar uur met z'n allen in de tuin. Er wordt gezongen, gedronken en we krijgen een Schotse dans geleerd.