Dag 8: Lama Temple & Hutongs

Maandag 8 februari, het is warm vandaag en ik word m'n bed uitgebrand door de zon. De plannen die Ronja en ik gemaakt hadden om vandaag naar het Summer Palace te gaan zijn gecanceld. Ik stuur een berichtje in de studenten groepsapp van de school en binnen no time is er een nieuw plan de campagne. Alex uit Duitsland en Alex uit Oostenrijk hebben nog geen plannen en we besluiten met z'n drieën de Lama Temple te bezoeken.

Als ik het gastgezin vertel waar we heen gaan vinden ze het een slecht idee. De artikelen die we gelezen hebben over de tempel vertellen dat het de eerste dag van het nieuwe jaar extra druk is, omdat de boeddhisten de tempel bezoeken om te bidden en een wens te doen voor het nieuwe jaar. Er wordt afgeraden de tempel op deze dag te bezoeken. Natuurlijk zijn we te eigenwijs en gaan volle goede moed op pad. De omliggende metrostations zijn afgesloten en we stappen een station verder uit en lopen door een park terug. Overal lopen families met kinderen met ballonnen, bloemen en felgekleurde rateldingen op een stok. Het is een heel fleurig geheel. De straten rondom de tempel zijn afgesloten en overal staan politiemensen en militairen op straat. De mensenmassa wordt drie blokken omgeleid naar de zuidelijke ingang van de tempel en men kan er alleen uit via het noorden. Onderweg kopen we iets te drinken en lopen in het zonnetje door de straten van Beijing. De rij is lang, maar we kunnen constant blijven lopen en hoeven pas op zo'n honderdvijftig meter

voor de ingang stil te staan in de rij. Het laatste stuk wordt het publiek opgedeeld in groepen en per groep naar binnen gelaten. Ongeveer anderhalf uur later zijn we bij de kassa's. Het lijkt iets typisch Chinees, maar iedereen gaat in de dichtstbijzijnde rijen staan en we zijn dus gelijk aan de beurt bij de achterste kassa. Eenmaal binnen is het nog steeds erg druk, maar dit is juist heel gaaf om te zien. Overal wierook en biddende mensen, grote vuurkorven om het wierook aan te steken en iedereen heeft nét genoeg ruimte om vrij te bewegen. Dat kan ikzelf altijd wel waarderen, geen vreemde mensen in m'n bubbel. De tempel is kleinschalig en heel kleurrijk. Er zijn verschillende offerruimtes met Buddha beelden en overal hangen fleurige vlaggetjes met gebeden.

Een uurtje later staan we weer buiten en besluiten te wandelen door de omliggende Hutongs (wijken met kleine, oude, traditioneel Chinese huisjes). De wijken zijn super primitief en de huisjes zijn niet voorzien van eigen toilet, dus per wijk worden een paar publieke, onwijs stinkende, toilethokjes gedeeld. Vroeger woonde een groot gedeelte van de bevolking in zulke huisjes en haast onvoorstelbaar, maar zelfs nu zijn de huisjes nog bewoond. We lopen door richting het noorden en komen uit bij Houhai Lake. Een groot meer met allerlei restaurantjes en barretjes eromheen. Het meer is helemaal dichtgevroren en er zijn veel mensen aan het schaatsen. De zon gaat al onder en het is weer ijzig koud als we naar huis gaan.

Eenmaal thuis spring ik gelijk onder de douche met het idee vroeg naar bed te gaan, maar dan blijkt dat de familie besloten heeft uiteten te gaan. Oké, aankleden en opmaken als een malle en weer door. Dat laatste had ik niet hoeven doen, want de familie trekt schoenen en een jas over hun pyjama aan en gaan zo richting het restaurant. Māma bestelt eten voor de hele tafel, Bàba rent achter het kind aan de toko door en Yéye (opa) zit met zijn jas nog aan en een oude Puma pet op zijn hoofd voorover met zijn kin op tafel geleund. Het eten is wederom heel goed.