Dag 11: Róng Yù

Donderdag 11 februari, 's ochtendsvroeg ontvang ik in de studenten groepsapp een berichtje dat de air polution (lucht kwaliteit) vandaag erg slecht is en dat een mondkapje aangeraden wordt. Er werd eerder deze week al regen voorspelt en het weer is inderdaad heel raar. De straten zijn nat, alsof het geregend heeft, maar dat heeft het niet. Het is heel vochtig en heel af en toe voel je een mini druppel alsof het miezert, maar zelfs dat is het niet. Heel vreemd en heel koud.

Vandaag doen we een review over de afgelopen anderhalve week. Het spreken en schrijven in pinyin gaat me goed af, maar het hànzì is hopeloos. Vanmiddag ga ik als een kind van vier elk teken schrijven en herhalen tot ik het kan onthouden. In China heeft men over het algemeen zowel een Westerse als een Chinese naam, in pinyin en in hànzì. Dat willen wij natuurlijk ook. Mijn Chinese naam is: Róng Yù. Róng is de Chinese familienaam naar mijn achternaam De Ruijter en Yù naar Jade, de groene edelsteen. De Chinese tekens worden helaas niet in deze tekst ondersteund.

We lunchen vandaag bij een Chinese fastfood keten. Het ziet eruit als een soort moderne snackbar, maar ook hier verkopen ze gewoon rijst, noedels, groente en vlees of vis. Best grappig en heel goedkoop. Ik heb kip en rijst met broccoli en bloemkool. Vitamines in de fastfood variant. 's Middags gaan we verder met cijfers en measure words. De cijfers 1 tot en met 10 worden met vingers geteld, de cijfers 6 tot en met 10 zijn bijzondere gebaren, zo wordt voor het cijfer 6 alleen de duim en pink opgestoken, cijfer 7 zijn de vingertoppen van middelvinger, wijsvinger en duim bij elkaar, cijfer 8 is een pistool gebaar, cijfer 9 is het buigen van de bovenste twee kootjes van de wijsvinger en cijfer 10 is de middelvinger kruizen over de wijsvinger. In Duitsland blijkt men met tellen uiteraard bij nummer 1 te beginnen, maar gebaren ze dit met hun duim in plaats van met hun wijsvinger zoals de rest van de wereld doet. In de film Inglorious Bastards schijnt zo zelfs een Duitse spion ontmaskert te worden. Komisch.

We eten jiâozhi (dumplings) met visvulling, mmm! Oma geeft me een kommetje 'soep' aan wat eigenlijk gewoon het water blijkt te zijn waar de dumplings in gekookt worden. Yep, goor. Ik hoop dat het geen kraanwater is. Bàba biedt me ook een zoete variant van de dumplings aan en onder het mom van alles proberen neem ik het aan. Het ziet er uit als een dikke ronde deegbal, een zwarte en een witte in eenzelfde soort 'soep'. De zwarte heeft een sesamvulling en

de witte een pindavulling. Dit is de eerste keer in elf dagen dat ik het écht niet wegkrijg zonder te kokhalzen.