Dag 15: Summer Palace

Maandag 15 februari, als ik wakker word van m'n wekker zie ik een berichtje van school. De lessen zijn gecanceld, de docent is ziek. De lucht is strakblauw en de zon schijnt. Komt dat even mooi uit, ik ga vandaag naar het Summer Palace! Het is nog vroeg dus snel m'n camera aan de oplader en even de verslagen van de afgelopen dagen updaten.

Rond half twaalf loop ik op mijn gemak naar de ingang van het Summer Palace. Voor de deur staan allemaal opdringerige tourverkopers en ik moet m'n muziek nog íets harder zetten om het gegil van de mensen uit te bannen terwijl ik me naar binnen wring. Net na de ingang is het druk en ik ben even bang dat dit de hele dag zo zal zijn. Er loopt een tourguide voor m'n voeten in z'n microfoontje te spugen en ik wacht even tot de horde Japanse toeristen ver uit mijn buurt is. Het paleis ligt op een heuvel met allemaal paden en steile trappetjes tussen grote rotsblokken. Het gebied is heel groot en best hoog, dus het duurt wel even voor ik helemaal boven ben, maar wow, wat is dit gaaf. Eenmaal boven is er een alternatieve route waar je iets voor moet bijbetalen, maar het is er nog rustiger en ik ga ervan uit dat er meer te zien is. De route gaat aan de andere kant van de heuvel weer naar beneden, ligt in de zon en heeft een geweldig uitzicht over een meer wat voor de helft nog bevroren is. De gebouwen zijn tegen de heuvel aangebouwd tussen de rotsblokken en worden verbonden door aparte trappetjes en gangetjes. Het doet me

denken aan een Chinese versie van Zweinstein. Als ik keizer van China zou zijn geweest zou ik zeker niet in die saaie Verboden Stad zijn gaan wonen, doe mij dat Zomer Paleis maar.