Dag 9: Changdian Temple Fair

Dinsdag 9 februari, het is alweer een paar dagen geleden sinds de vorige les in Chinese tekens en het is dramatisch gesteld met mijn pictografische geheugen. Ik herken zelfs het teken voor boom niet meer. Dat wordt leren. We stoppen vandaag iets eerder met de les zodat we naar Changdian Temple Fair kunnen, geen idee wat het is maar ik ga wel mee. De gemiste tijd halen we donderdag weer in, want dan geven ze regen op. Fine by me.

Het gezelschap bestaat uit Ronja, Lesly en haar man Andreas, Bruno uit Brazilië, onze docente, Lorena uit Chili en ondergetekende. We komen aan bij een park en betalen 2 yuan (0,27 euro) entree. Het is een heel groot park rondom een hele grote vijver of een heel klein meer (wanneer noemen we iets een vijver en wanneer een meer?) met her en der enkele zitjes met leuke Chinese daken. Een groot deel van de, laten we het op grote vijver houden, is bevroren en is voorzien van allerlei kinderattracties. Als we het park bijna rond zijn komen we bij een gedeelte met eettentjes en kraampjes die meuk verkopen. Hier loopt het grootste deel van de bezoeker met gefrituurde octopussen op stokjes en andere spectaculaire creaties die ik graag aan me voorbij laat gaan. De felgekleurde, keihard ratelende speelgoed(?) dingen op een stok zijn ook hier weer in grote getallen aanwezig en ze beginnen me inmiddels aardig op m'n zenuwen te werken. Help, ik begin op m'n moeder te lijken. Ik vind het wel mooi geweest en ga richting huis.

De ouders van māma blijken te zijn gearriveerd en deze blijven een paar nachten slapen. De 'tantes' zijn natuurlijk nog vrij en dus gaan we uiteten, scheelt weer afwassen. We eten in een traditioneel Beijing's restaurant en zitten aan een grote ronde tafel inclusief glazen draaischijf. Voor de gelegenheid wordt onder andere Peking eend besteld en gefrituurde grote garnalen, mmmm. M'n chopstick skills zijn al flink verbeterd, maar garnalen pellen met stokjes is best lastig. Ideaal als enige foreigner zijnde in een grote zaal waar iedereen naar je kijkt. Een ouder stel met hun kleinkind komt een praatje maken en wil alles van me weten. Even later willen ook een aantal kinderen nog met me op de foto. Mijn gastgezin vind het reuze grappig.

Thuis speel ik met Stephanie. We leggen een puzzel, bouwen een toren en plakken stickers. Inmiddels kan ze tot vijf tellen, een paar

dieren benoemen, ABC zeggen en omdat ze net zo'n kluns is als ikzelf kan ze inmiddels ook het woordje 'careful' opdreunen...