Zondag 14 februari, het is Valentijnsdag en de metro staat vol met verliefde stelletjes die elkaars hand vasthouden en mannen met bossen bloemen. Het is de laatste dag van de Chinese New Year Holiday en het is druk. Veel mensen lopen met grote tassen en koffers en zijn onderweg naar huis na hun familiebezoek. Ik ben onderweg naar school waar we verzamelen voor een shadow puppetry. Volgens mij een soort poppenkast achter een scherm, iets waar ik zelf nooit naartoe zou gaan, dus wellicht wel een leuk schooluitje.

Eenmaal op school is het verdacht stilletjes. Als ik binnenkom zitten alleen Bruno (de Braziliaan) en Ronja (het Duitse meisje uit mijn klas) te wachten. Het wordt vrij snel duidelijk dat de shadow puppetry vandaag niet gaat plaatsvinden en we besluiten met z'n drieën de Temple of Heaven te bezoeken. Het schijnt erg te lijken op de Forbidden City, qua architectuur en kleuren en daar was ik niet écht weg van, maar het staat toch op m'n to do lijstje hier in Beijing en het is een van de weinige opties waar we alle drie nog niet geweest zijn.

Het is ijs- en ijskoud en ik heb spijt dat ik geen zesendertig lagen kleding over elkaar draag. Ik ben sinds vanmorgen ook snipverkouden en m'n ogen blijven tranen van de kou. We lopen door het park waar allemaal lokale mensen kaartspelletjes met elkaar spelen. Erg leuk om te zien. De tempel, destijds gebouwd omdat de keizer hier twee keer per jaar kwam om te bidden voor een goede oogst, lijkt inderdaad erg op de gebouwen in de Forbidden City, maar is rond in plaats van vierkant. We lopen een rondje door het park en door de rozentuin, maar deze is helemaal afgeschermd vanwege het koude weer natuurlijk. Rond een uur of vijf gaan we richting huis zodat we voor het donker (lees: ondraaglijke kou) thuis zijn.