Saludos desde... Rondreis Zuid-Amerika

De tour door de Salar de Uyuni is een 3-daagse tocht met de jeep, van San Pedro de Atacama naar Uyuni in Bolivië. Alzo steken we meteen de grens over en breien we een vervolg aan onze reis. De chauffeur is meteen ook onze gids/kok/amigo en Ruben was een goeie en toffe gast. Aangezien onze jeep voor 6 personen was, kon het zijn dat er nog iemand meeging. En ja hoor, Diego had het zitten! Een leuke Spanjaard van onze leeftijd. Het ijs was snel gebroken, zeker toen onze kinderen bij het horen van zijn naam spontaan riepen: hé, Diego van Ice Age :-) !

Wij hadden wat schrik of dit wel zou lukken met de kinderen. Maar het ging echt goed. Tijdens deze 3 dagen zit je toch op 4000 à 5000 meter hoogte. Da’s niet min. Gelukkig zat de voorbereiding goed en hadden we goede tips gekregen: in San Pedro konden we wennen en acclimatiseren aan de hoogte, licht eten, rustig aan doen, veel water drinken, coca-snoepjes eten en lokale kwakzalver-thee drinken. Kortom: het doel heiligt de middelen ;-).

De eerste dag reden we langs vulkanen, warmwaterbronnen en geisers. Ook grote en kleine lagunes in alle mogelijke kleuren met honderden flamingo's -rara, van waar kwamen die ook alweer ;-)- ontbraken niet. Supermooi! Die avond had iedereen wel hoofdpijn van de hoogte en de koude 's nachts (zelfs met thermisch ondergoed, 2 lagen kleren, donsjas, slaapzak en dekens) zorgde voor een slapeloze nacht. Voor al dat moois te zien, moet je soms wat voor over hebben! Gelukkig sliepen de kinderen als roosjes.
Op onze tweede dag ging het iets minder hoog. We kwamen opnieuw langs lagunes, uitgestrekte woestijnvlaktes, maar ook langs hele mooie lavarotsformaties. 's Avonds hielden we in ons zouthostal samen met een groepje sympathieke Spanjaarden een gezellige bierproeverij waarbij het quinoabier toch wel won van het cactusbier, cocabier en honingbier.
De volgende ochtend heel vroeg uit de veren om een hele mooie zonsopgang te kunnen zien vanaf het Isla Incahuasi. Een eilandje vol cactussen in het midden van de ongelooflijke grote, mooie, spierwitte zoutvlakte: de Salar de Uyuni! De perfecte setting om een aantal leuke poses te vereeuwigen.
Blij dat dit alles goed is meegevallen, en met deze unieke jeeptocht vers in het geheugen, blijven we even plakken in Uyuni. We brengen een kort bezoekje aan het treinkerkhof en slenteren wat rond door het centrum. Verder zijn we hier om uit te rusten, te douchen en nog eens te rusten.

tomas.gunst

36 chapters

16 Apr 2020

Salar de Uyuni, 12-14 aug 2018

August 17, 2018

|

Bolivië

De tour door de Salar de Uyuni is een 3-daagse tocht met de jeep, van San Pedro de Atacama naar Uyuni in Bolivië. Alzo steken we meteen de grens over en breien we een vervolg aan onze reis. De chauffeur is meteen ook onze gids/kok/amigo en Ruben was een goeie en toffe gast. Aangezien onze jeep voor 6 personen was, kon het zijn dat er nog iemand meeging. En ja hoor, Diego had het zitten! Een leuke Spanjaard van onze leeftijd. Het ijs was snel gebroken, zeker toen onze kinderen bij het horen van zijn naam spontaan riepen: hé, Diego van Ice Age :-) !

Wij hadden wat schrik of dit wel zou lukken met de kinderen. Maar het ging echt goed. Tijdens deze 3 dagen zit je toch op 4000 à 5000 meter hoogte. Da’s niet min. Gelukkig zat de voorbereiding goed en hadden we goede tips gekregen: in San Pedro konden we wennen en acclimatiseren aan de hoogte, licht eten, rustig aan doen, veel water drinken, coca-snoepjes eten en lokale kwakzalver-thee drinken. Kortom: het doel heiligt de middelen ;-).

De eerste dag reden we langs vulkanen, warmwaterbronnen en geisers. Ook grote en kleine lagunes in alle mogelijke kleuren met honderden flamingo's -rara, van waar kwamen die ook alweer ;-)- ontbraken niet. Supermooi! Die avond had iedereen wel hoofdpijn van de hoogte en de koude 's nachts (zelfs met thermisch ondergoed, 2 lagen kleren, donsjas, slaapzak en dekens) zorgde voor een slapeloze nacht. Voor al dat moois te zien, moet je soms wat voor over hebben! Gelukkig sliepen de kinderen als roosjes.
Op onze tweede dag ging het iets minder hoog. We kwamen opnieuw langs lagunes, uitgestrekte woestijnvlaktes, maar ook langs hele mooie lavarotsformaties. 's Avonds hielden we in ons zouthostal samen met een groepje sympathieke Spanjaarden een gezellige bierproeverij waarbij het quinoabier toch wel won van het cactusbier, cocabier en honingbier.
De volgende ochtend heel vroeg uit de veren om een hele mooie zonsopgang te kunnen zien vanaf het Isla Incahuasi. Een eilandje vol cactussen in het midden van de ongelooflijke grote, mooie, spierwitte zoutvlakte: de Salar de Uyuni! De perfecte setting om een aantal leuke poses te vereeuwigen.
Blij dat dit alles goed is meegevallen, en met deze unieke jeeptocht vers in het geheugen, blijven we even plakken in Uyuni. We brengen een kort bezoekje aan het treinkerkhof en slenteren wat rond door het centrum. Verder zijn we hier om uit te rusten, te douchen en nog eens te rusten.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.