Arequipa en Colca Canyon, 2-8 okt 2018

De nachtelijke busrit van Cusco naar Arequipa kruipt in de kleren. Gelukkig komen we voor een prikje terecht in een ferm appartement (lang leve airbnb) en beginnen we de dag met… platte rust. Arequipa, ook bekend als de witte stad, ligt aan de voet van de enorme Misti vulkaan. De (historische) gebouwen zijn dan ook gemaakt in die typische vulkanische witte stenen. De stad staat alom aangeprezen maar kan ons niet meteen overtuigen. Is het reismoeheid of niet, maar we hebben precies al mooiere plaatsen gezien. We verlossen ons van die eerste indruk en besluiten het Santa Catalina klooster te bezoeken. En dat is echt de moeite! Na 400 jaar hermetisch afgesloten van de buitenwereld werd eind 20e eeuw het klooster opengesteld voor het publiek. Het is gigantisch groot: precies een stad binnen de echte stad! Zelfs de kinderen vinden het leuk. We leggen hen uit wat een klooster is, wie nonnen zijn en dat er ook paters bestaan en wat dat zo allemaal inhoudt ;-). We zijn toch blij als ze zeggen dat ze toch liever iets anders willen worden dan non of pater! Die Catalina nonnekes hebben precies niet enkel zitten bidden, dat is duidelijk. Je kuiert tussen de woonhuisjes door, er zijn fraai beschilderde zuilengalerijen en patio’s, je ziet de keukens met potten en stookvuren, wasplaatsen, zelfs een thermaal bad, etc… en het is alsof dit alles nog maar net is achtergelaten.

Arequipa heeft nog meer verrassingen in petto. Schuin tegenover het klooster is een creperie! We kunnen niet aan de verleiding weerstaan en doen een ‘zondeke’ ;-): de calorieën vliegen in het rond in de vorm van keilekkere pannenkoeken en overheerlijke milkshakes. Ideaal om onze 3 maanden op reis te vieren!
Terug aangesterkt met al dat lekkers hebben we nood aan wat beweging, vooral om al die calorieën er door te jagen. We willen graag gaan trekken door de Colca Canyon, maar twijfelen om alles zelf te organiseren of toch een tour te boeken met gids. We zijn een beetje lui om alles zelf uit te dokteren (mag soms eens) en omdat er eigenlijk maar weinig prijsverschil is, gaan we voor het laatste. We boeken een 3-daagse trektocht. We durven het bijna niet aan de kinderen te zeggen, maar het is nóg vroeger opstaan dan toen met de Regenboogberg. Het antwoord van de kinderen luidde dan ook als volgt: neeeeeee, jullie mogen alleen gaan, wij gaan deze keer

niet mee!!!!! Dat we een nacht gaan slapen in een hutje mét zwembad en dat we als we terug zijn van onze trekking nog een pannenkoek gaan eten, zorgt voor een volmondig jaaaaaaa :-). Een busje brengt ons eerst naar een uitkijkpunt vanwaar we de Andescondor kunnen spotten. Na een half uur turen en wachten, doemen ze dan toch plots op en draaien zelfs een aantal cirkeltjes boven onze hoofden: deze condors zijn werkelijk majestueus! Je mag ze gerust de B-52 bommenwerper van alle roofvogels noemen. Daarna gaan we naar Cabanaconde vanwaar de trekking begint. De Colca Canyon is één van de diepste kloven ter wereld. En dat hebben we geweten: altijd maar dalen, dalen en dalen. Onze benen zijn het stappen ondertussen al zo gewoon dat we vlotjes beneden geraken. We overnachten in San Juan de Chuccho bij een lokale familie. De volgende dag stappen we verder naar Sangalle, zo’n beetje een groene oase in deze ruige omgeving en dé toeristische trekpleister. De kids en de mama nemen een plons in het zwembad en het is genieten met een cocktail in de hand. De laatste dag worden we geconfronteerd met de andere kant van de medaille. Als je eenmaal in één van de diepste kloven ter wereld zit, moet je er spijtig genoeg ook weer uit. En dat is klimmen, klimmen en nog eens klimmen. Zo’n drie uur aan een stuk om meer dan 1000m hoogteverschil te overwinnen. Amai onze frak! Daarbij komt nog dat onze gids al heel vroeg wil vertrekken om de warmte voor te zijn. En als we zeggen heel vroeg is het ook héél vroeg! Om 4u ’s morgens met onze koplampen aan beginnen we aan onze tocht. Onze Lucas demarreert al snel weg uit het peloton en komt als 3e aan op de top. De rest van ons volgt met de bezemwagen. Al bij al iedereen tevreden over dit avontuur en we rusten nog een dagje uit in Arequipa alvorens verder te reizen. Als je nu moest vragen aan de kinderen wat we zoal gedaan hebben op onze reis, zullen ze zeker en vast zeggen: vreselijk vroeg opstaan en keiveel wandelen ;-)! Hoogtijd dus voor iets anders…