Copacabana & Isla del Sol, 12-16 september 2018

De rit van La Paz naar Copacabana zou easy going moeten zijn, maar integendeel. De cocaboeren zijn ook aldaar niet content en hopla, de boel dicht recht voor onze neus. Blijkbaar is ‘blokkades opzetten’ een veelgekozen hobby van de Bolivianen ;-). Gelukkig hadden we een ondernemende chauffeur van de rapidito en na een uur ploegen door de velden konden we de wegblokkade omzeilen en reden we weer vlotjes verder.
Copacabana is een echt backpackers stadje aan het Titicacameer, het hoogste bevaarbare meer ter wereld (3800m). Het meer is bijzonder groot met eilanden en omgeven door magnifieke (al dan niet besneeuwde) bergen. De lokale bevolking moet het hebben van het toerisme, de landbouw en visvangst. Forel is de lokale specialiteit en is werkelijk verrukkelijk! De stad ademt een laid-back sfeer en de vele restaurantjes en bars zijn relaxed en erg goedkoop. De tijd dat wij er zijn is het er vrij rustig.
Voor ons allen is het een verademing om water te zien na zo’n lange periode op het vasteland. De kinderen leven

zich uit aan het strand, varen in zo’n ronddraaiende opblaasbare cilinder die wordt voortgetrokken door een motorboot en we springen met zijn allen in een zwaan met pedalo zwemvliezen.
In Copacabana doen we -uiteraard- nog wat werk voor school met de kinderen en de speeltijd gaat door op de patio met 2 makke knuffelhonden :-). We snuiven ook nog wat Inca-cultuur op zoals een bezoekje aan het sterrenobservatorium. Verder is de kerk erg imposant en uitgevoerd in “Moorse” stijl. Interessant om te zien hoe de Spaanse kolonisten de Inca-zieltjes hebben weten te winnen voor het katholieke geloof. Opgelet want noem het Aymari volk geen Inca’s: net als de Spanjaarden waren ook de Inca’s conquistadores.
Vanuit Copacabana varen we met een bootje naar het fameuze Isla del Sol. Heilige grond voor de Inca’s, voor ons een fantastisch mooi eiland waar de zon altijd van de partij is. Auto’s zijn hier niet toegelaten, wel heel veel ezels en schapen. De kinderen vinden zelfs een afgerukte schapenpoot: eikes! We laten ons wat gaan qua keuze logement en logeren 3 nachten in een ferm hostel met unieke locatie. Om daar te geraken met je wel wat forellen achter de kiezen hebben want via zo’n oude Inca trappenweg moet je helemaal omhoog tot de top van de berg. Veel gepuf, geblaas en gezaag bij…Lente en Floris!

Lente heeft ondertussen ook door wat het onderwerp is van hún WO-lessen: de Inca tijd. Onderweg naar boven heeft ze er zo wel een beetje genoeg van en wil eens over iets anders leren. OK, Lenteke, maar dat zal dan toch wel na Machu Picchu zijn! Eens boven is het uitzicht spectaculair: ’s morgens zien we de zon vanachter de besneeuwde bergtoppen opkomen en ’s avonds tovert de zonsondergang de lucht in een oranje-kleurenpallet. En overdag…heb je zonnecrème en een klakske nodig ;-).
We komen te weten dat de noordelijke helft van het eiland niet toegankelijk is voor toeristen, blijkbaar omdat noord en zuid overhoop liggen met elkaar over de toeristeninkomsten. We laten het niet aan ons hart komen en vliegen erin. De eerste dag wandelen we heel wat af in zuidelijk richting, zien wat Inca ceremoniële sites en de ruïnes van het Pilko Kaina Inca paleis, terwijl we in de namiddag concrete invulling geven aan het gekende “vamos a la playa”. Op aanraden van de host gaan we naar een rustige en mooie baai, nogmaals genieten! De tweede dag wagen we het toch om in noordelijke richting te stappen. Na een lokale tip verlaten we het hoofdpad en kronkelen we via een smal zijpaadje en door de akkers naar onze bestemming: Playa Blanca dichtbij Cha’lla. Yes, het is ons toch gelukt! We zijn hier zo goed als alleen: heerlijk! Ook een topper voor Tomas want er waren alom fossielen te vinden. Na zo’n dag stappen en relaxen moest het beste nog komen: we horen van een aantal Hollanders dat zij wél waren tegengehouden langs het hoofdpad :-). Wat is dat van die domme Belgen?

We genieten met volle teugen van onze laatste dagjes Bolivië, want hierna gaan we naar de Peruviaanse kant van het Titicacameer. Bolivië was voor ons een geweldige ervaring: heel mooie natuur (en dan hebben we de ‘echte’ jungle nog niet gedaan), rijke cultuur, lieve mensen, en dat allemaal in prachtige kleuren, kortom een echte aanrader!