Salento, 15-21 januari 2019

In Armenia hebben we een leuk appartement kunnen strikken als uitvalsbasis om Salento en omgeving te bezoeken.

We bevinden ons in het hart van de koffiestreek (Cafetera) van Colombia. De stichter van Salento verdient een dikke pluim. Vooreerst is het een mooi stadje, met felgekleurde huisjes, vele kunstwinkeltjes met artesanias, leuk sfeertje en dat met een fantastisch uitzicht op het berglandschap van de Nevado del Ruiz. Het is leuk om door de straten en over de plaza te slenteren en te snuisteren in de vele winkeltjes. Met het einde van de reis in zicht ruiken we onze kans en beginnen vlot souvenirtjes en kadootjes te kopen. Misschien zou een extra valies toch wel handig zijn…. ;-).

De volgende dag gaan we stappen in de Valle de Cocora. Dat doen we in stijl: met een oude Willy jeep die ons van Salento tot aan het startpunt brengt. Het landschap is prachtig! Glooiende berghellingen met weides, hier en daar wat bosjes eucalyptus bomen, maar vooral torenhoge waxpalmbomen die vrolijk staan te wuiven in de wind. De Canon draait overuren en we komen ogen te kort. Een echte aanrader! De kinderen rollen van de berghelling af, proberen in de wolken allerlei figuren te vinden en helpen een paniekerige Hollandse die haar zonnebril liet vallen. Na de wandeling komen we een kraampje tegen met héérlijk guanabana/chirimoya sap. Mmm! Al die exotische vruchten gaan we toch wel missen als we terug in België zijn. Naast de Willy-jeep neemt Tomas ook plaats in tram 4! De kinderen hebben leuke dingen in elkaar geknutseld, we bakken pannenkoeken en zingen uit volle borst voor zijn 40e verjaardag.

Tenslotte bezoeken we ook een koffieboerderij. Je kunt toch niet naar de koffiestreek komen zonder dat te doen. Dus na een lokale tip wij op pad naar Las Acacias. Deze finca is een small-scale organische koffieboerderij. We krijgen een enthousiaste gids met ons mee en doen een lange tour. De kinderen doen volle bak mee als blijkt dat er werk aan de winkel is: ze gaan met het mandje rijpe koffiebonen oogsten, met de handmolen van de schil ontdoen, wassen, drogen, sorteren, roosteren en tenslotte met de handmolen de koffiebonen malen.

Superleuk voor ons allen, heel goede uitleg en uiteraard als kers op de taart een heerlijk kopje koffie bij een stukje taart. Vanaf nu gaan we des te meer genieten van een cafe tinto! We vertrekken met de sluimerende vraag in gedachten waarom we ons vrijwilligerswerk niet op een koffieboerderij hebben gedaan. Damn!

Naast alle uitstappen nemen we ook de tijd om een jumpstart te doen met het schoolwerk. We hebben wel wat in te halen. Lucas en Lente doen gelukkig goed mee. Florisje….tja, dat is toch wel vaak met veel gezucht en gekop! Eens benieuwd of hij dat in de klas ook zo durft te doen :-). Voor de rest spelen de kinderen nog met Colombiaanse speelkameraadjes en genieten we van onze laatste plonsen in het zwembad, zeker nu we te horen hebben gekregen dat het in België wel heel koud aan het worden is. Dat belooft!