Na heel bewust te hebben genoten van de regendouche (luxe comfort) ben ik om acht uur door mama op het station afgezet. Gisteren ben ik in Rotterdam al heel lief uitgezwaaid door mijn vriendinnetjes, maar de reis naar Apeldoorn heb ik nog met mijn ov chipkaart bekostigt. Vandaag is de reis echt begonnen, met als eerste overstap: Hannover.

Daar kom ik om kwart over 11 aan en de gezellige drukte in het buitenlandse station brengt direct een glimlach op mijn gezicht. Ik laat mijn backpack voor vijf euro achter op de Hauptbahnhof en loop de stad in. Op gevoel doe ik een rondje centrum, langs de opera, het raadhuis, een groot park met vijver en verschillende musea, en dan naar de kleine maar sfeervolle Alltstadt. Ik zie meerdere boekwinkels en wolwinkels, wat toch opvalt als je de Nederlandse winkelstraat gewend bent. Ik lunch bij de Back-Factory (prrretzel) in de koopgoot die onder het hele station doorloopt en tevens het metronetwerk verbindt, terwijl er voor mijn neus in nog geen kwartier een roltrap wordt gefixt. Daar zijn ze op Utrecht Centraal al een halfjaar mee bezig. Ik schrijf een kaartje maar het postkantoor blijkt buiten het station te zitten dus tijd om die op de post te doen heb ik niet meer. Dacht ik, de trein naar München zou om half drie vertrekken maar ze hebben koppelproblemen. Ruim een halfuur later zijn we onderweg met de helft van de trein, en om kwart over zeven kom ik aan in het koude München. Het Jaegers hostel zit daar ongeveer naast, dus ik check snel in en ga dan op zoek naar wat te eten. Ik vind een knus binnenhofje van de citykino waar ik lekker ga zitten lezen onder het genot van een kom linzensoep.