De allerlaatste bestemming van deze reis heb ik een aantal weken geleden al geboekt en is bepaald op basis van beschikbaarheid en prijs van het beoogde type accommodatie: een hotel met spa. Zodoende stap ik vandaag de trein uit op het station in Düsseldorf, waar ik eerst neerstrijk in het vooraf uitgezochte cafeetje Buur Deli waar ik uitstekend lunch en lekker lees tot ik kan inchecken in het Hotel Stadt München (ironisch). De hotelier vertelt me dat ik in de avonduren gebruik kan maken van de spa en dat dan een halfuur van tevoren even moet melden zodat ze alles kunnen aanzetten. Dankbaar voor de privékamer en het luxeuze vooruitzicht van de sauna gooi ik alle spullen van me af en plof neer op het bed. Het was een heerlijke reis maar ik ben ondertussen behoorlijk kijkmoe en ook echt klaar met die backpack. Pas tegen het eind van de middag kom ik er weer uit om toch nog wat van de stad te zien en wat te eten te zoeken. Op de hoek tegenover het hotel zit een Vietnamees die er wel prima uit ziet, maar laten we eerst eens kijken wat Düsseldorf verder nog te bieden heeft. Langs de grote Berliner Allee loop ik richting de rivier, waar de charme van de stad zich ontvouwt. De lange, en zeer toffe kade doet me realiseren dat ik deze plek wel eens online voorbij heb zien komen met de vroegere situatie, een enorme brede verkeersader, en de huidige situatie naast elkaar gezet. Een fantastisch voorbeeld van stedelijke transformatie, waardoor de rivierfront nu een levendige plek is geworden waar volop wordt gesport en gesocialized. Ik loop eerst een stukje in zuidelijke richting voor het uitzicht op de toffe architectuur van de Medienhafen, en dan terug richting het oudere centrum. Dat valt me eerlijk gezegd een beetje tegen en er zit qua eten niet echt iets tussen de Mac/kebab en fine dining.
Na een beetje besluiteloos dwalen komt de Vietnamees weer op in mijn gedachten. Daar is het drukker dan ik had verwacht maar er is nog een plekje voor me en het eten is heerlijk. Voldaan ben ik daarna in drie minuten bij het hotel, waar ik direct door kan naar de spa. Daar heb ik zelfs eventjes het rijk alleen en als er een familie bij komt gaan die in de andere sauna zitten, waardoor ik lekker in mijn eentje kan genieten. Na een paar keer opwarmen en koud afdouchen keer ik helemaal ontspannen en verkwikt terug naar mijn kamer. Deze verwennerij was precies wat ik voor ogen had voor mijn laatste dag.

De volgende ochtend rek ik tot het allerlaatste moment, 12:00 moet ik uitchecken en dan loop ik met een omweg door het Japanse kwartier weer richting station. Daar blijkt de trein die ik op het oog had niet te rijden, dus moet ik me ter plekke nog een uur vermaken. Dat doe ik grotendeels in de sieradenwinkel, waar ik besluit dat ik binnenkort nog een gaatje bij ga laten schieten in mijn linkeroor en koop daar de setjes oorbellen op vooruit. In het laatste dorpje voor de grens stopt de trein met de mededeling dat hij niet verder rijdt en dat iedereen er uit moet. Zonder verklaring stroomt iedereen het perron op en ook daar lijkt geen uitleg te komen dus ik heb geen idee waarom de reis niet kan worden afgemaakt en of het om een langdurig probleem op dit traject gaat of dat dit incidenteel is. Ik besluit in ieder geval de trein terug te pakken naar Mönchengladbach omdat dat een groter station is en de beste optie lijkt eerst (weer een uur) te wachten op de volgende trein. Die rijdt uiteindelijk gewoon zonder problemen naar Venlo, waar de passagiers die meer bekend zijn met het traject het direct op een rennen zetten om van het uiterste einde van het perron naar trappen te komen om de overstap te halen. Met hard doorlopen red ik hem gelukkig ook en de rest van de terugweg, met alleen nog een overstap in Eindhoven, verloopt wel soepel. Aan het begin van de avond loop ik de Middenhoefstraat in Rotterdam in en bestel samen met Machteld frietjes en kaaskroketten bij de Frietboutique. Thuis.