This is Sparta

Het is behoorlijk gaan waaien maar de temperatuur is mild. Langs de boulevard loop ik weer terug naar het busstation om de kust in te ruilen voor het binnenland. Sparta ligt in een indrukwekkend landschappelijk decor, omringd door roodstenige en groen begroeide bergen met daarachter de besneeuwde toppen van de Taygetos - het hoogste gebergte in de Peloponnesos. Mijn airbnb host Maria haalt me op van het station maar ik stap per ongeluk te vroeg uit waardoor we elkaar bijna mislopen. Maria geeft me een warm welkom in het kleine appartementje naast dat van haar en haar verloofde en stelt me gelijk voor aan haar moeder en broertje want haar ouders wonen een verdieping hoger. Ze legt uit dat morgen een feestdag is (eind van het carnaval en begin van de orthodoxe vastentijd), vraagt wat ik allemaal wil doen in Sparta en als ik zeg dat ik graag naar Mystras wil zegt ze dat we misschien wel samen kunnen gaan als ik dat leuk vind. Zeker, dus dat spreken we af! Nadat ik me heb geïnstalleerd en wat vers fruit heb gegeten van de schaal die haar moeder voor me heeft klaargezet (uit eigen tuin), besluit ik om langs het Museum of the Olive and Greek Olive Oil te gaan dat erg leuk en informatief opgezet is. Daarna loop ik nog even naar het centrum maar dat is niet veel soeps, het moderne Sparta is klein en weinig belangwekkend.

De nabijgelegen ruïnes van het oude Mystras uit het Byzantijnse tijdperk zijn daarentegen spectaculair. Maandag brengen de ouders van Maria ons naar de bovenste entree van de site terwijl we een geanimeerd gesprek voeren. Het blijkt dat we bijna even oud zijn (maar haar moeder schatte mij 24, 'I'll take it!') en allebei architectuur hebben gestudeerd, dus dat schept gelijk een band.

Maria werkt nu aan de restauratie van het theater van het oude Sparta en weet een heleboel te vertellen over de ruïnes van Mystras en de mix aan architectuurstijlen omdat ze hier van kinds af aan al komt. Het is dus zowel erg boeiend als gezellig om op deze manier het complex door te lopen en dan ligt het ook nog eens fantastisch in het landschap, op een grote groene bergtop. Als we alles gezien hebben, komen haar ouders ons heel lief weer ophalen waarbij haar vader me aanraadt om naar Nafplio te gaan en thuis krijg ik van haar moeder nog een stukje zelfgebakken halvas, een traditionele griesmeeltaart voor deze feestdag. De gastvrijheid is ongekend en maakt mijn verblijf in Sparta extra memorabel.

De volgende ochtend neem ik nog een kijkje bij de ruïnes van het oude Sparta, die op zichzelf niet heel veel voorstellen (ik raak duidelijk al verwend) maar waarbij het achterliggende decor van besneeuwde bergtoppen het zeker de moeite waard maakt. Op de terugweg koop ik een plantje voor Maria als bedankje, lunch nog wat en ga dan naar het busstation waar ik een kaartje koop voor de eerstvolgende bus naar mijn meest zuidelijke bestemming van de Peloponnesos; Monemvasia