Gisterochtend werd ik wakker met het nieuws over de grootste treinramp in Griekenland ooit. Tussen Larissa en Thessaloniki zijn een passagierstrein en een vrachttrein vol op elkaar gebotst, met bijna zestig doden waaronder veel jongeren. Op tv toont elk kanaal dezelfde beelden en de regering komt al snel met excuses voor het enorme achterstallige onderhoud van het spoornetwerk, waardoor een menselijke fout desastreuze gevolgen kon hebben in een tijd waarin technologie dat gemakkelijk had kunnen voorkomen. Het voelt dichtbij maar ik was gelukkig ver genoeg weg.

Deze ochtend loop ik door het moderne Korinthe in een halfuur naar het busstation. Het is geen mooie, noch boeiende stad, maar de archeologische site van het oude Korinthe is het tripje waard. Na drie minuten word ik midden in de stad alweer afgezet omdat ik daar moet overstappen op de juiste bus die nog wat mensen oppikt om de hoek van mijn hostel. Weet ik dat ook weer. De chauffeur dropt me naast de ingang van het museum en vertelt me hoe laat ik hier weer terug moet zijn, wat me precies genoeg tijd geeft om alles op mijn gemakje te bekijken. Vergeleken met de andere sites die ik tot nu toe gezien heb, is oud Korinthe behoorlijk compact maar net zo gaaf. De tempel van Apollo is het paradepaardje, maar ik vind vooral de Lechaionweg enorm tot de verbeelding spreken. Extra bijzonder wordt het als ik daar een bijzondere vogel spot die ik even later van dichterbij kan bekijken en me realiseer dat het een hop is! Prachtig beest. Ook het bescheiden museum is een genot want, zo leer ik, Korinthe was een van de belangrijkste artistieke centra van de Griekse Oudheid waar zeer gewilde producten werden vervaardigd en verkocht.

Als ik alles heb gezien pakken donkere wolken zich samen en begint het in de verte te rommelen. Ik loop naar de bushalte met een vriendelijke straathond in mijn kielzog en ben dankbaar voor de perfecte timing van de bus ten opzichte van de regen. Halverwege belanden we middenin het onweer en gaat het echt even heel hevig te keer. Dan rijden we weer voor de donderwolken uit en bereik ik mijn hostel/appartment voordat het weer begint te regenen. De rest van de middag blijft dat zo, dus ik nestel me op de bank en kom er achter dat ik Netflix kan kijken op de grote televisie die in de kamer hangt. Als het eventjes droog is loop ik naar de supermarkt, maar op de terugweg regent het alweer. Er zijn nog vijf bedden in de kamer maar er komt niemand bij, dus met alle tijd en alle rust plan ik mijn volgende dagen.