Vanochtend vroeg opgestaan om op tijd alle overstappen te kunnen halen die me naar Olympia moeten brengen. Ik moet eerst van Diakopto naar Aigio, van daar terug naar Patras en dan kan ik daar om half tien de bus naar Pyrgos nemen waar ik om half twee de laatste bus naar Olympia moet hebben. Althans dat is de informatie die ik op het internet heb kunnen vinden.

Het begint goed, met de zonsopkomst in de rug loop ik in Aigio van het treinstation naar het busstation toe en kom ik voor negenen aan in Patras. Daar wordt me echter verteld dat de bus naar Olympia pas om 11 uur gaat, dus ik heb twee uur tijd te doden die ik besteed aan ontbijten en het centrum verkennen voor ik weer terugkeer naar het station. Nu is het zo dat nergens staat aangegeven welke bus waarheen gaat, er is me alleen vertelt aan welke zijde ik moet zijn. Iets voor elven stoppen daar tegelijkertijd twee bussen, geen van beide laat op de voorkant zien waar ze naartoe gaan. Ik vraag of de voorste bus naar Pyrgos gaat en wordt naar de achterste bus gewezen. Daar staat nog geen chauffeur bij maar wel iemand met een klembordje bij het bagageluik, dus bij hem nogmaals de vraag gesteld waarop hij knikt en ik mijn backpack in het ruim zet. Maar als eenmaal onderweg mijn kaartje wordt gecontroleerd, wordt me verteld dat deze bus helemaal niet naar Pyrgos gaat. Hij gaat naar Kato Achaea, een dorp iets ten zuiden van Patras. We arriveren daar iets voor twaalven, om kwart over twee gaat er een bus naar Pyrgos. Ik baal, maar het is niet anders. Een film zorgt voor goed lang vermaak maar dan ben ik wel klaar met wachten. Chagrijnig als de bus nog een kwartier te laat is, blij en opgelucht als ik er in zit.
Aangekomen in Pyrgos loop ik direct naar de balie om te vragen wanneer de bus naar Olympia gaat. Die is net twee minuten geleden om 16:00 vertrokken, de volgende gaat om hàlf àcht. Na een korte bezinning op het toilet vraag ik hoeveel een taxi kost, wat net zo veel is als een gemiddelde overnachting hier, maar als ik om vijf uur dan eindelijk op mijn zonovergoten balkon zit van mijn ontzettend fijne kamer in Olympia was dat het meer dan waard.

Ik heb er gelijk een nachtje bijgeboekt zodat ik de volgende dag in alle rust de archeologische site en musea van het oude Olympia kan bezoeken. Op aanraden van Lonely Planet ga ik eerst naar het museum over de historie van de Olympische Spelen om een beter beeld te krijgen van alle verschillende gebouwen, en onder de indruk ben van hoe lang de Spelen eigenlijk hebben plaatsgevonden tijdens de Klassieke Oudheid (een ruim millenium). Ook de site zelf, prachtig gelegen in het donkergroene heuvellandschap, is indrukwekkender dan ik had verwacht. Het is heerlijk rustig en extra mooi vanwege de vroege lente die te voelen is aan de zon, te horen aan de vogels en te zien aan alle kleurrijke bloemetjes die tussen de ruïnes door groeien. Tenslotte heeft het archeologisch museum een prachtig scala aan opgravingen en beelden die ooit bouwwerken hebben gesierd, met de beeltenissen op de tympanen en de twaalf werken van Hercules op de tempel van Zeus als kers op de taart. Onwijs genoten van deze eerste beleving van het oude Griekenland.