Bernina Express Route

Vroeg uit de veren vandaag voor de allermooiste treinreis van mijn interrailtrip. Met wat moeite - de verkoopster bij de juicebar is totaal incapabel - haal ik een ontbijtje op het station in Milaan en stap in de trein van 07:20 naar Tirano. De mooie uitzichten beginnen nog eerder dan verwacht, want deze eerste rit blijkt letterlijk langs de oostzijde van het Comomeer te rijden. Ook nog onbekend terrein voor mij, maar ik zie nu wel waarom het zo'n populaire plek is om vakantie te houden. Na tweeënhalfuur komen we aan in het plaatsje Tirano, vlakbij de grens met Zwitserland. Vanaf daar vertrekt om 11:00 de trein naar Chur, via de beroemde Bernina Express Route door de Albula en Bernina landschappen. Twee bergpassen, 55 tunnels, 196 viaducten en bruggen en officieel Unesco Werelderfgoed vanwege haar betekenis voor de doorkruising van de Zwitserse Alpen. In het supermarktje sla ik nog wat eten en drinken in voor onderweg, kijk eventjes bij de Intimissimi en weet nog net voor een grote groep vrouwen naar de wc te gaan op het station. Vanaf hier vertrekken twee verschillende soorten treinen, de gewone Bernina Express en de Bernina Express met panorama dak om alles extra goed te kunnen bewonderen, waar mijn opa en oma ooit in hebben gezeten. Die is behoorlijk prijzig, maar de normale trein valt gewoon binnen mijn interrail pas! De rit duurt in totaal vijf uur, met een

overstap in St. Moritz, en is werkelijk fantastisch. Iedereen in de trein wisselt ook het foto's maken af met bewonderende 'oohs', 'aahs' en ik laat me af en toe een 'wauw' ontglippen. Waanzinnige vergezichten volgen elkaar in hoog tempo op en op het hoogste punt rijden we langs een bevroren gletsjermeer met snowkiters. In St. Moritz loop ik eventjes naar het meer toe voor een totaaloverzicht en drink een uiteraard superdure, maar wel goed grote kop cappucino. Daarna wordt de rit eventjes iets mistiger, maar er blijft voldoende te zien en zo dalen we langzaam af in het steeds groener wordende landschap van de regio Graubünden.

Iets over vieren arriveer ik in Chur, met een enorme stapel indrukken en een vredig hoofd. Ik slaap in het spiksplinter nieuwe hostel Bogentrakt, wat eigenlijk een oude gevangenis is die ze hebben getransformeerd. Een toffe plek met nette kamers, heerlijk zachte bedden en een goede - maar wel spekgladde - douche. Ik heb twee lieve kamergenootjes, een Braziliaanse die een Phd doet in Milaan en een Taiwanese die hier net op gesprek is geweest voor een Phd. We spreken af om om 20:00 samen te gaan kijken bij een koor in de kerk, wat ik eigenlijk net niet red met eten maar het lijkt me op zich wel mooi dus laat ik de helft over als restje en haast me naar buiten terwijl ik me bedenk dat helemaal niet duidelijk was welke kerk we het over hadden en er zijn er uiteraard meer. Ik loop eerst naar de verkeerde, dan naar de juiste maar wat er daar gaande is lijkt niet op een openbaar zangoptreden, eerder een religieuze mis. De twee andere meiden zitten er wel, maar voelen zich ook een beetje misplaatst, dus gezamenlijk verlaten we de kerk weer en keren terug naar het hostel. Daar heb ik ondertussen nog een nachtje bijgeboekt en een wandeling uitgezocht voor morgen, zodat ik in ieder geval nog één lekkere tocht kan maken zonder zorgen over enge honden en onduidelijke routes. Zin om na al die prachtige uitzichten van vandaag, en alle steden van hiervoor nog even echt goed de natuur in te gaan.