Attraversiamo

Na een lekker langzame ochtend ga ik uitgerust op weg naar het centrum van Ancona. Het is fiks heuvelig en er staan nog delen van de oude stadsmuren overeind, wat voor mooie uitzichten over de haven zorgt. Rond eenen begeef ik me naar beneden om pal voor de ferry terminal in het zonnetje te lunchen. Ik kan Italië natuurlijk niet verlaten zonder in ieder geval nog een pizza te hebben gegeten. Volgens mijn kaartje vertrekt de boot om 16:30 en moet ik uiterlijk twee uur van tevoren door de paspoortcontrole. Op het bord staat echter 17:00 en de terminal is om half drie nog steeds compleet verlaten. Ik ben niet helemaal de enige die staat de wachten maar wel bijna, dus dit kan niet kloppen. Aan de linkerzijde van de terminal staat een apart containergebouwtje waar politie zit en uiteindelijk blijkt dat ik daar moet zijn. Vannachter zijn pilotenbril vertelt de agent me echter dat ik er niet doorheen mag met mijn digitale kaartje, dus ik moet met de shuttlebus naar de passagiersterminal waar ik die moet ik laten uitprinten en dan weer terugkomen. aar geen zorgen

want ik ben op tijd. Dat is zo, maar toch fijn dat hij het er even bij zegt want ik was direct zowel geïrriteerd als nerveus. Gelukkig gaat dat verder allemaal heel soepel en loop ik ruim voor vertrek de boot op, waar ik me installeer in de air seat hal. We vertrekken bijna een uur later dan gepland maar dan ben ik toch eindelijk echt onderweg naar Griekenland!

Na een naar omstandigheden acceptabele nacht en een pastelkleurige zonsopkomst komen we s'ochtends eerst aan in prachtig gelegen Igoumenitsa. Ik wissel mijn hangplekken een beetje af om nog wat beweging te hebben, ga ook even buiten op het dek staan waar bijna mijn dopper vanuit het zijvak van mijn rugzak de zee in waait, en om 17:00 uur meren we dan eindelijk aan in Patras. Als ik zie dat het vijf kwartier lopen is naar mijn hotel pak ik een taxi en luister naar de babbels van chauffeur Chris. 'You're lucky you found me but your timing is bad.' Volgens hem moet je voor de beleving van Griekenland in de zomer naar de eilanden. Ook probeert hij me over te halen om hem als prive taxi te boeken naar Olympia voor 150 euro, maar als ik subtiel laat blijken dat dat niet gaat gebeuren geeft hij me heel vriendelijk nog een aantal tips voor Patras. Tien minuten later zet hij me af voor hotel Dolfini waar ik geniet van een warme douche en mijn volgende stap plan. Vlakbij eet ik een zeer smaakvol octopusstoofpotje in een compleet leeg restaurant en krijg zomaar nog een heerlijk dessert voorgezet van een griesmeeltaartje met sinaasappelschil en kokos en een bolletje brownie ijs. Als dank geef ik een mooie fooi en haast me dan terug naar het hotel om nog even met papa en mama te skypen alvorens als een blok in slaap te vallen.