In Adelaide vulden we weer de koelkast en kreeg ‘Opa’ een echte wasbeurt, waarbij uit de borstel echt heeeeel veel sop kwam. Het vliegenkerkhof was enigszins lastig te verwijderen van de voorkant, maar daarna stond hij er stralend bij. Konden we meteen even foto’s maken voor de verkoop aan het einde van de rit. We reden naar Meningie via Hahndorf, een oud Duits dorpje. Bij binnenkomst waan je je direct in Duitsland met de geur van bratwurst. Verder was het vooral heel kitsch en koud met foute Duitse souvenirs en een kaaslunch.
Bij Meningie is de hoofdattractie het Coorong National Park, wat zich uitstrekt langs de kust en 145 km lang is. De zee wordt hier gescheiden van de kust door duinen genaamde de Younghusband Peninsula. Het was een koude dag met veel regen dus helaas konden wij er niet zo van genieten. Plots kwamen we langs een roze meer en zagen we pelikanen op de route. We hebben er maar het beste van gemaakt.
Eenmaal in Robe bleef het koud, maar was de kust vele malen mooier ondanks het slechte weer. Ruige kliffen met in plaats van een vuurtoren een obelisk als waarschuwing voor zeevaarders. Deze obelisk was gebouwd in 1855, nadat er in de jaren daarvoor 30 schipbreuken waren geweest. Initieel was de obelisk wit, maar later hebben ze haar rood-wit gestreept gemaakt zodat het nog beter zichtbaar was. Het had iets mysterieus om dit met kalksteengebouwde gevaarte te zien staan op de rotsen; helaas mocht je er niet meer naartoe lopen omdat de rotsen instabiel waren. Verder zagen we een tweetal natuurlijke bruggen in zee en stond er inmiddels een hypermoderne vuurtoren aan de andere kant. Voor vertrek gingen we langs een koffietentje waar ze zelf de bonen branden en kwamen terecht in een overvolle, kitsch accessoires winkel, die was volgestouwd met kerstspullen. Hilarisch! De muffin en brownie waren overigens heerlijk.