Dag 86-87 Wilson Promontory National Park

Na de stad mochten we weer de natuur in en dus reden we ruim 250 km naar Wilson Promontory National Park, oftewel de ‘Prom’. Er was een grote natuurcamping precies goed gepositioneerd voor de wandelingen en het strand en dus boekten we 3 nachten. De eerste avond hoorden we wat geritsel bij de buren en zag Wout 4 schattige voeten onder de caravan vandaan komen; een wombat! Deze hadden we nog niet van ons lijstje kunnen schrappen. Uiteraard waren we al gewaarschuwd ons vuilnis en vooral eten goed op te bergen, want ze hebben er hier een hoop.
Na een wat onstuimige nacht met veel regen en wind, ‘beklommen’ we de eerste dag Mount Oberon, een 558 meter hoge berg, voor een prachtig uitzicht over de kustlijn. In de zomer is dit dé wandeling die je moet doen in dit gebied. In de middag liepen we nog naar Cillar Point, een uitkijkpunt over zowel Norman Bay, waar de camping aanlag, en Squeaky Beach, waar we de volgende dag naartoe zouden gaan. Die dag was het weer namelijk een stuk beter en voorspelden ze ook zon. De wandeling van ruim 12 km liep langs de kustlijn en gaf prachtig uitzicht over Norman Bay, Leonard Bay met Squeeky Beach (omdat het zand ‘squeaked’ onder je voeten en dat is echt zo), Picnic Bay en Whisky Bay. Om nog even terug te komen op dat knisperende zand; op dit strand is het zand veel witter en heeft echt een andere structuur dan op de andere stranden. We vroegen ons dus ook af waarom ze voor de andere namen hebben gekozen, maar konden geen verklaring vinden. Op Whisky Bay liggen wel een hoop rotsen die zouden kunnen doorgaan voor ‘whisky on the rocks’. De wandeling was in ieder geval fantastisch om te doen.

De afgelopen weken rook ik steeds een benzinelucht ’s nachts. In eerste instantie denk je nog dat je gek bent geworden, maar toen we eenmaal in Melbourne waren werd ik er zelfs wakker van. We hebben natuurlijk al wat problemen met ‘Opa’ gehad, dus het eerste wat je denkt is dat er weer iets mis is. Wout rook het eerst echter helemaal niet en dan opeens weet je het! Tijdens onze reis hadden we namelijk een jerrycan met benzine achter in de auto liggen, omdat er met name in het noord-westen weinig steden en dus ook benzinepompen waren. Deze jerrycan had de afgelopen weken lekker gesudderd achterin en dus ging deze steeds meer naar benzine ruiken. Wat een verademing sinds we deze ’s nachts gewoon even buiten zetten.